Текст и перевод песни Lazyloxy - Morning

Morning

ฉันนั่งอยู่ตอนเช้า
เช้าที่ดูเหงา ๆ
เหมือนกับโลกที่มีฟิลเตอร์สีเทา
แม้อากาศจะหนาว
แต่พอมีแดดก็ร้อน
ฉันยังคงนั่งมองดูตรงที่เก่า
ฟังดูเหมือนละครแต่ว่าภาพที่มอง
มันค่อย ๆ ย้อนเรื่องเรา
แม้ความรักพังลงแต่ว่าฉันยังคง
คิดถึงเธอเบา ๆ เท่านั้น

มองดูพื้นห้องที่ไม่สะอาด
ตอนที่เธอยังอยู่เธอคงจะบ่นและลุกมากวาด
เธอบอกฉันมันประหลาด
ชอบความเรียบร้อยแต่ดันไม่ค่อยทำ
คงเหมือนกับเรื่องของเธอ
ผ่านมาตั้งนานฉันเพิ่งค่อย ๆ จำ
ยังคงเห็นหน้าเธอซ้อนอยู่ที่หน้ากระจก
ตอนที่เราแต่งตัวชอบผลัดกันทำหน้าตลก
เธอบอกว่าฉันเริ่มอ้วนเพราะว่าฉันพุงเริ่มออก
ฉันบอกว่าแก้มใหญ่ ๆ ของเธอ
มันทำให้เธอน่ากอด
แสงมันลอดออกมาจากม่าน
มาผ่านกระทบลงตรงเตียง
มองเห็นหมอนที่นอน
ที่เราสองเคยได้นอนเคียง
เธอชอบคลอเคลียแล้วมาซบลงที่ตรงตัก
ฉันอ่านหนังสือไปพลาง
วางมือลูบหัวเธอจนหลับ เอเฮ

ไม่ยอมขยับกลัวเธอจะตื่นมา
เพราะเธอน่ารักที่สุดตอนหลับตา
แม้ว่าสุดท้ายเราจะจากลา
แต่ที่เก่า ๆ มันทำให้ภาพทรงจำเรากลับมา

ฉันนั่งอยู่ตอนเช้า
เช้าที่ดูเหงา ๆ
เหมือนกับโลกที่มีฟิลเตอร์สีเทา
แม้อากาศจะหนาว
แต่พอมีแดดก็ร้อน
ฉันยังคงนั่งมองดูตรงที่เก่า
ฟังดูเหมือนละครแต่ว่าภาพที่มอง
มันค่อย ๆ ย้อนเรื่องเรา
แม้ความรักพังลงแต่ว่าฉันยังคง
คิดถึงเธอเบา ๆ เท่านั้น

ตุ๊กตาที่อยู่บนชั้น
ตอนที่เธอจากไปมันก็ยังวางไว้อยู่ตรงนั้น
เธอซื้อมาเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ในวันที่เรากำลังแย่
เธอตั้งชื่อมันให้ฉันเป็นพ่อแล้วเธอเป็นแม่
มันก็แค่ตุ๊กตาที่ดูเน่า ๆ
พอขาดแม่ไปคล้าย ๆ ว่ามันกำลังเศร้า
ก็คงต้องโทษพ่อมันที่ยังทำตัวงี่เง่า
ปล่อยให้แม่มันจากไป ทิ้งให้ตัวเองนั่งเหงา
จนต้องเข้าไปดูรูปเราใน Instagram ที่ยังไม่ลบ
ฉันถ่ายเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่เราคุยยังไม่คบ
รูปที่เธอไปเที่ยว รูปตอนที่เธอนั่งกิน
ทุกวันนี้อยู่ลำพังฉันเองก็ยังไม่ชิน เอเฮ

ยังคงอินกับความรู้สึกที่จดจำ
และสุดท้ายเราจะจบกัน
ต่อให้ฉันพยายามจะลบมัน
แต่สิ่งต่าง ๆ มันยังทำให้คิดถึงเธอทั้งวัน

ฉันนั่งอยู่ตอนเช้า
เช้าที่ดูเหงา ๆ
เหมือนกับโลกที่มีฟิลเตอร์สีเทา
แม้อากาศจะหนาว
แต่พอมีแดดก็ร้อน
ฉันยังคงนั่งมองดูตรงที่เก่า
ฟังดูเหมือนละครแต่ว่าภาพที่มอง
มันค่อย ๆ ย้อนเรื่องเรา
แม้ความรักพังลงแต่ว่าฉันยังคง
คิดถึงเธอเบา ๆ เท่านั้น

Утро

Я сижу утром,
Утром таким одиноким,
Словно мир покрыт серым фильтром.
Даже если воздух холодный,
Но когда есть солнце, становится жарко.
Я всё ещё сижу и смотрю на то же место,
Звучит как в мелодраме, но картина, которую я вижу,
Медленно возвращает нашу историю.
Даже если любовь разбита, я всё ещё
Слегка скучаю по тебе.

Смотрю на грязный пол в комнате,
Когда ты была здесь, ты бы, наверное, ворчала и начала подметать.
Ты говорила, что я странный,
Люблю порядок, но сам почти ничего не делаю.
Наверное, как и ты.
Прошло столько времени, и я только сейчас начинаю вспоминать.
Всё ещё вижу твоё лицо, отражающееся в зеркале,
Когда мы одевались, любили корчить друг другу рожи.
Ты говорила, что я начинаю толстеть, потому что у меня появился животик.
А я говорил, что твои большие щёчки
Делают тебя такой обнимательной.
Свет пробивается сквозь шторы,
Падает на кровать.
Вижу подушки,
На которых мы когда-то лежали вместе.
Ты любила прижиматься и класть голову мне на колени,
Я читал книгу,
Гладил тебя по голове, пока ты не засыпала. Эх.

Не двигался, боялся, что ты проснёшься,
Потому что ты самая красивая, когда спишь.
Даже если в конце концов мы расстались,
Это место возвращает наши воспоминания.

Я сижу утром,
Утром таким одиноким,
Словно мир покрыт серым фильтром.
Даже если воздух холодный,
Но когда есть солнце, становится жарко.
Я всё ещё сижу и смотрю на то же место,
Звучит как в мелодраме, но картина, которую я вижу,
Медленно возвращает нашу историю.
Даже если любовь разбита, я всё ещё
Слегка скучаю по тебе.

Игрушка на полке,
Когда ты ушла, она всё ещё лежала там.
Ты купила её, чтобы укрепить наши отношения, когда нам было плохо.
Ты назвала меня папой, а себя мамой.
Это всего лишь потрепанная игрушка,
Но без мамы ей, кажется, грустно.
Наверное, стоит винить её папу, который ведёт себя глупо,
Позволил её маме уйти, оставив себя в одиночестве.
Теперь я захожу в Instagram и смотрю на наши фотографии, которые ещё не удалил.
Я сделал их, когда мы только начали общаться, ещё до того, как стали встречаться.
Фотографии с твоих поездок, фотографии, где ты ешь.
Сейчас я один, и всё ещё не могу привыкнуть. Эх.

Всё ещё цепляюсь за воспоминания,
И в конце концов мы расстанемся.
Даже если я пытаюсь забыть,
Всё вокруг напоминает мне о тебе весь день.

Я сижу утром,
Утром таким одиноким,
Словно мир покрыт серым фильтром.
Даже если воздух холодный,
Но когда есть солнце, становится жарко.
Я всё ещё сижу и смотрю на то же место,
Звучит как в мелодраме, но картина, которую я вижу,
Медленно возвращает нашу историю.
Даже если любовь разбита, я всё ещё
Слегка скучаю по тебе.