Текст и перевод песни Laís - 7 steken

7 steken

Hij was een jongeling van achttien jaren
Die bij z'n meisje de liefde kwam verklaren
Maar toen hij haar had van haar eer ontrukt
Liet hij haar zitten met haar ongeluk

'S Morgens kwam hij om haar te spreken
Men zag de tranen van droefheid breken
Zij sprak: Jongeman ziet wat gij doet
Hetgeen ik draag is van uw vlees en bloed

Hij nam haar dadelijk mee naar buiten
In 't groen waar al die vogels fluiten
Hij nam haar mee naar een rivier
En sprak: uw laatste rustplaats is hier

Hij heeft haar dadelijk vastgegrepen
En nam een mes en gaf haar zeven steken
Ja zeven steken, zij viel voor zijn voet
Zij lag te baden in haar eigen bloed

Adieu mijn vader, adieu mijn moeder
Adieu mijn zuster, adieu mijn broeder
Nu ga ik scheiden van de wereld af
En ik ga rusten in het duister graf

Ziet nu zo een moordenaar eens lopen
Geen rust of duur om iets te hopen
Nu loopt hij met zijn ogen vol getraan
En kan z'n leven naar de gevangenis gaan

Seven stabs

He was an eighteen year old
Who came to declare his love to his girl
But when he had robbed her of her honour
He left her with her misfortune

In the morning he came to speak to her
One saw the tears of sadness break
She spoke: Young man, see what you do
What I carry is of your flesh and blood

He immediately took her outside
In the green where all those birds whistle
He took her to a river
And spoke: your final resting place is here

He immediately seized her
And took a knife and gave her seven stabs
Yes, seven stabs, she fell at his feet
She lay bathing in her own blood

Farewell, my father, farewell, my mother
Farewell, my sister, farewell, my brother
Now I shall part from the world
And I shall rest in the dark grave

Now, look at such a murderer run
No rest or duration to hope for anything
Now he walks with his eyes full of tears
And his life may end in prison