Текст и перевод песни Laís - 'T Zoutvat

'T Zoutvat

'K Wil verhalen in dit lied hoe Pier met Trijn ging trouwen
Het huwelijk was maar pas geschied of 't moest hen al berouwen
Den eerste dag 't was al gelach, men zag daar niets dan fluiten
En Pier en Trijn heel vrolijk zijn bij bassen en bij luiten

Jan gaf kiekens in het kot en Dries gaf hen een verken
Marie die gaf ne koffiepot, een schup om mee te werken
Jannemoei gaf hun een koei, de Jef gaf hun een tange
En Pier de wal gaf hun een val om muiskes mee te vangen

Pier toen de bruiloft was gedaan begon te commanderen
Waar dat de meubels zouden staan en ging het huis uitkeren
Maar Trijn die zei: Wat doet gij mij, dat zijn geen mans affairen
Laat mij dus mijn fatsoen maar doen gelijk ik zal begeren

Pier hing het zoutvat in de schouw en Trijn begon te kijven
En zei dat zij dat niet en wou en het daar niet zou blijven
Trijn nam het af en Pier die gaf haar twee goeie soefletten
En zei: Gij prei, wat zult gij mij hier wetten komen zetten

Trijn als duivelin zo kwaad riep uit: Moet ik dat lijden
Indien gij mij nog eens zo slaat zal ik uook niet mijden
Pier zei: Zwijg stil, gij zult de wil van mijn gebed ontvangen
Ik draag de broek, in dezen hoek daar zal het zoutvat hangen

Trijn trok haar man toen voor 't gerecht en deed terstond hem dagen
Dat hij moest komen voor het recht om hem daar af te vragen
Of ene man gebieden kan of hij kan commanderen
Waar hangen moet het keukengoed, zij gingen procederen

Ze procedeerden lange tijd, daar werd zoveel gelopen
Totdat zij waren alles kwijt, men moest alles verkopen
Den helen bras, al wat er was, het zoutvat, potten, pannen
Daarbij de koei van Jannemoei en 't vat met koperen wanden.

'Солонка'

Спою я песню вам о том, как Пир с Триной поженились,
Но брак их быстро стал потом источником лишь мук.
Сперва все пели, веселились, свистели без умолку,
И Пир с Триной, довольные, плясали под бас и лютню.

Ян подарил цыплят им в дом, а Дрис — поросенка,
Мария — кофейник с ковшом, лопату для саженца.
Тетушка Ян — корову им, а Джеф — щипцы для дров,
А Питер — мышеловку им, чтоб ловить всех мышей готов.

Когда закончился весь шум, Пир начал командовать,
Куда поставить каждый стул, как в доме все расставить.
Но Трина молвила: "Постой, не мужское это дело,
Позволь мне все расставить самой, как я считаю нужным смело."

Пир повесил солонку над очагом, Трина стала ругаться,
Сказала, что ей это не по нраву, и не должно там ей остаться.
Трина сняла ее, а Пир ей отвесил две пощечины,
И крикнул: "Ты, что, законы мне диктовать решила, дубина?"

Трина, как фурия, вскричала: "Этого я не потерплю!"
И если ты меня ударишь, я тоже сдачи не стерплю!
Пир сказал: "Успокойся, будешь выполнять мой приказ,
Я в доме главный, здесь висеть солонка будет сейчас!"

Трина мужа в суд поволокла, подала на него в тот же час,
Чтоб он предстал перед законом и ответ держал сейчас.
Может ли муж указывать, где кухонной утвари место,
Они судились долго, вот так началось их судебное действо.

Судились долго, все ходили, и так все деньги промотали,
Что все имущество продали, все до копейки растратили.
Весь скарб, все, что было, солонку, горшки, кастрюли,
И даже корову тетушки Ян, и бочку медную пустую.