Текст и перевод песни Leonie Meijer - Twijfel

Twijfel

Vanochtend schrok ik wakker, de bel ging veel te vroeg
Er kwam een meisje aangelopen,
Haar lichaam stond op breken en haar ogen waren moe
Ze zei: 'Ik heb niets meer om te hopen,
Ik zoek steeds naar die warmte en geborgenheid
Steeds maar die strijd, om de eenzaamheid te weren,
Die heeft me tot een mens gemaakt, waar ik niet meer op lijk

In de vrieskou van de morgen, sta ik zwijgend, half verdoofd
Tergend langzaam, ben ik van mijn zekerheid beroofd

Al jarenlang speel ik toneel,
Op een derderangs niveau, ooh, en ik haat het zo
Dat ik jou zo met me liet spelen, ik was gewoon één van de velen

In de vrieskou van de morgen, sta ik sprakeloos en bang
En weet ik diep van binnen, dat het zo niet langer kan

M'n ziel draagt diepe wonden en mijn hart verkrampt van ijn
En ik twijfel aan mijn leven, ik kan geen vertrouwen aan je geven
En ik zou zo graag mezelf eens willen zijn

In de vrieskou van de morgen, krijg ik onverwacht weer kleur
Er groeit een diep besef, dat ik het zelf was voor die deur, oohh
Ohhh, eeehhh, ohhh, eeehhh, oohhh

Сомнение

Этим утром я проснулась от звонка, было слишком рано
Я увидела девушку,
Ее тело было на грани слома, а глаза устали
Она сказала: «Мне больше не на что надеяться,
Я все ищу тепла и безопасности
Эта бесконечная борьба с одиночеством
Сделала меня той, на кого я больше не похожа»

В морозном утре я стою молча, полусонная
Мучительно медленно я теряю свою уверенность

Я играю эту роль уже много лет,
На второсортном уровне, о, как же я это ненавижу
Что позволила тебе играть со мной, я была лишь одной из многих

В морозном утре я стою, лишенная слов и полная страха
И в глубине души я знаю, что так больше не может продолжаться

Моя душа носит глубокие раны, а сердце сжимается от боли
И я сомневаюсь в своей жизни, не могу тебе довериться
Мне бы так хотелось просто быть собой

В морозном утре меня неожиданно озаряет
Я начинаю понимать, что это я стояла по ту сторону двери, о
О, эээ, о, эээ, о