Текст и перевод песни Liber & Alicja Wegorzewska - Pozegnanie

Pozegnanie

Kochanie,
Proszę, wnoszę pozew o rozstanie.
Głosem serca niosę.

To pożegnanie.
W ciszę pancerną zamknę ostatnie zdanie.
Melodia - żadnych słów.

Infantylnych porównań,
Liryczny bluszcz
Nie obrośnie cierpienia,

Znaczenia słowa ból.
A kilometry bajek czytanych nam do poduszki.
Nie uśpią tej przeraźliwej pustki.

Nie wyłamią tej stalowej klatki - próżni.
Tej ogromnej, okropnej prawdy - ściany różnic.
Między nami chłodnych nocy - między dniami.
Braku sygnału między zmysłami.

Kumulacja niepowodzeń kontra żal.
Żegnam się zimno,
Odchodzę w siną dal.

Czuję się dziwnie błogo,
I mam naiwną pewność,
Że Twe serce nie pójdzie ze mną.

Прощание

Любимый,
Прошу, я подаю на развод.
Голосом сердца несу.

Это прощание.
В броню тишины заключу последнее слово.
Мелодия - никаких слов.

Инфантильных сравнений,
Лирический плющ
Не оплетет страдания,

Значение слова боль.
А километры сказок, читаемых нам перед сном.
Не усыпят эту ужасную пустоту.

Не сломают эту стальную клетку - пустоту.
Эту огромную, ужасную правду - стены различий.
Между нами холодных ночей - между днями.
Отсутствие связи между чувствами.

Накопление неудач против сожаления.
Я прощаюсь холодно,
Ухожу в синюю даль.

Я чувствую себя странно спокойно,
И у меня наивная уверенность,
Что твое сердце не пойдет со мной.