Текст и перевод песни Lider - Zift

Zift

Tüm yollar kapalımı dersin hep
İnsanlar gibi yalanını sev
Ziyan o yaşamın. Bir yanda başarın
Bir yanan ateşin içine düş hele
Dayanan haşere, fiyatın nerede
Seninle baş eder işini görür hep hayat
Peşinen peşinde beşikten eşilen bir yola çık
Ve delik deşik edilen asıl mesele! O yolun sonunda ne var?
Bu konu spesifik. Siper alıp izle tüm izleri
Bir soluklan önce deseler içine çöken şey intikam gibi bir sistematik
İstersen hafif ol ister atik
İstersen basit ol ister asil
Sonuçta heran bu basit ve hazin
Bir yaşamın içinde kalbin hapis
Kurtulabilmen imkansız her yokluktan
Bir güneş doğar sen sinmişken zift içinde kalan adımlarını sayan korkundan
Ruh haline bağlı giden olsunlara bakan bu dostluklar
Lüks gülüşlerin sıcak gelmemesi inan bana dostum sadece yozluktan
Farkındaysan aynı kalmaz hiç her günün ertesi başka bir his
Aynanın arkası burayla benzer bir yaşam ve görünen sanki biziz
Kasvetle dans edip dünyayla kucaklaşan şu dehşetin izi
Garip olansa bununla yaşamak için çabalayan aklım tam bir faşist
Tüm yollar kapalımı dersin hep
İnsanlar gibi yalanını sev
Bir baktın yine kendinden ötede bir şeylerden
Korkmak yine seni mahkum ediyor yalnızlıklara
Zaten toz olup gitmek amaç
Aklın dar geliyorken sana
Korkma! Rotan çoktan belliydi
Bu sorman gereken sondan
Bir adım öncesine çok var daha toplan ortak
Napcakları belli olmayan bir ordu var hortlaklardan
Her koşulda ruhuna sahip olmaktan vazgeçen korkaklardan
Bloklardan sıkılıp bir oktavdan çıkan tılsımı kır ortasından
Ve sır olmasından ötürü yasaklanan asırlık hırsımın saklanan kısmıyım
Sınanmadan sırası gelen sıralı skalanın ıskalanan hasmıyım
Kas katı kesilen hayal mahsulü yaşamın nefese can katan ıslığıyım Yaşamla beliren adım
Basit bir tümsekte düşmekle kalır
Nasılsa güç bende dersinde yazık
Her nedenin arkası nedense canın
Pes etmek basit bir tanım
Her seferin hazin ve yazık
Koydukları aciz bir tanı
Tek amacı yalan bir yarın olan aç köpeklerle burdaki savaşım
Kazanan kim olur bilmem ama
Bunun gidişini beğeniyorum
Yazarken kendimden öte bir güçle
Konuşmamak için direniyorum ve deniyorum
Nedeni basit
Ne senin yolun ne de benim yolum ebedi olur
Gecenin ortasına çöken ağırlık gibi
Lider'in içerisi kapkara ziftle dolu
Eline düşeni yerine bırak
Nedir hep içine sıkışan hicap
Meziyet akıla yazıla kitap
Konuşmak esaret düşünmek idam
Hüzün ve umut bir gemide git al
Yüzünden usulca dökülen izah
Görünen o ki gözünü kapatan
Ve seni kör eden bu pazarlık ziyan
Ben diyorum bir an önce zihnimi azledecek bir yer olsun
İyi olup kendini kurtaracağın kazanımlar firen olmuş
Bak net değil diğer olgular içinde gerçekliğin diye koydular önüne hep vazgeçtiğini
Bu zannettiğin gibi bitmeyecek aslında kendini ispatlarsan!
Tüm yollar kapalımı dersin hep
İnsanlar gibi yalanını sev
Bir baktın yine kendinden ötede bir şeylerden
Korkmak yine seni mahkum ediyor yalnızlıklara
Zaten toz olup gitmek amaç
Aklın dar geliyorken sana

Zift (Pitch)

Do you always say all paths are closed?
Embrace your lies, just like other people do.
Your life is wasted. Success on one hand,
Fall into the burning fire on the other.
Enduring pest, where is your worth?
Life always copes and deals with you.
Embark on a path woven from the cradle, relentlessly pursuing you.
And the real issue, riddled with holes! What lies at the end of that path?
This topic is specific. Take cover and observe all the traces.
Take a breath first, they say, but what collapses inside you is like a systematic revenge.
Be light or agile if you wish,
Be simple or noble if you desire,
Ultimately, this moment is simple and miserable.
Your heart is imprisoned within a life,
Escape from every void is impossible.
A sun rises as you cower, counting your steps stuck in pitch, driven by fear.
These friendships, dependent on your mood, watching those who go,
Believe me, my friend, the lack of warmth in luxurious smiles stems solely from corruption.
If you're aware, no day remains the same, each tomorrow brings a different feeling.
The other side of the mirror resembles this place, a life where it seems like we are the ones being seen.
The mark of this horror, dancing with gloom and embracing the world,
The strange thing is, my mind, a complete fascist, struggling to live with this.
Do you always say all paths are closed?
Embrace your lies, just like other people do.
Once again, you find yourself fearing something beyond you,
Fear condemns you to loneliness again.
Turning to dust and fading away is the goal,
While your mind feels constricted.
Don't be afraid! Your route was already set,
This is the end you should be asking about.
There's still a long way to go before the last step, gather your strength, partner.
There's an army of ghouls with unclear intentions,
Cowards who give up on owning their souls under any circumstances.
Break the spell that emerges from an octave, bored of blocks, from the middle.
And I am the hidden part of my age-old ambition, forbidden for being a secret.
I am the missed opponent of the sequential scale, whose turn comes without being tested.
I am the whistle that breathes life into the dream-like, muscle-cut life. My name appears with life,
It remains by falling on a simple mound,
It's a pity that you claim power is within you.
For some reason, every cause is your life,
Giving up is a simple definition.
Every journey is miserable and unfortunate,
They label it with a helpless definition.
My battle here with hungry dogs whose sole purpose is a false tomorrow,
I don't know who will win, but
I like the way this is going.
With a power beyond myself as I write,
I resist and try not to speak.
The reason is simple,
Neither your path nor mine will be eternal.
Like the weight that settles in the middle of the night,
Lider's interior is filled with pitch black pitch.
Leave what falls into your hands in its place.
What is this constraint that always confines you?
Virtue is a book written in the mind,
Speaking is captivity, thinking is execution.
Go with sorrow and hope on a ship,
The explanation gently falling from your face,
Apparently, the one who closes your eyes
And this bargain that blinds you is a waste.
I say, let there be a place to dismiss my mind as soon as possible.
The gains you'd save yourself with by being good have been forfeited.
Look, other concepts are not clear, they put what you always gave up in front of you as reality.
This won't end as you think it will, if you prove yourself!
Do you always say all paths are closed?
Embrace your lies, just like other people do.
Once again, you find yourself fearing something beyond you,
Fear condemns you to loneliness again.
Turning to dust and fading away is the goal,
While your mind feels constricted.