Текст и перевод песни Luc feat. I. Jarocka & Buka - Baśń O Rozstaniu (feat. Irena Jarocka & Buka)

Baśń O Rozstaniu (feat. Irena Jarocka & Buka)

Ty i ja mieliśmy słońce rwać
Osiodłać czas dogonić wiatr
Otworzyć bramy w światło dnia
Ty i ja mieliśmy słońce rwać
Osiodłać czas dogonić wiatr
Otworzyć bramy w światło dnia

Dlaczego nie ma bajek o tym, że pary się rozstają
Polują sieci tkają głodni jak samotny pająk
Jak owad w pajęczynie trwają i miotają
Z miłości się zjadają oszukują znowu szukają

Jak mechanik tryby badają przymierzają
Gdy trybi razem grają lata bieżniki ścierają
Tarcze się boksują skrzypią zacinają
Gdzie do tych wałków oliwę sprzedają

Ludzie mają w sobie klucze i tajemne zamki
Każdy związek otwiera w nas nowe klamki
Więc te zmiany to nauczek wartościowe ułamki
Żadne pieniądze nie kupią Ci twej lustrzanki

Jesteśmy jak płozy pełnia szczęścia to sanki
Samotność bywa trądem jak autostradowe bramki
Jesteśmy jak płozy pełnia szczęścia to sanki
Samotność jak surfing w listopadzie bez pianki

Ty i ja mieliśmy słońce rwać
Osiodłać czas dogonić wiatr
Otworzyć bramy w światło dnia
Ty i ja mieliśmy słońce rwać
Osiodłać czas dogonić wiatr
Otworzyć bramy w światło dnia

I tylko ty i ja, mieliśmy słońce nam brać i tak by zabrakło dnia
By w tango pod niebem gwiazd wykraść wioliny jak Vivaldi palisandrem
Nocy w nas i tańczyć z nimi jak pijani transem gdy księżyc to bas.
Nie skończymy tej bajki, poczuj jak i ja spadnę w antracyt,
W linii prostopadłej w pojedynkę dopadnę dwu znaczeń
By spać na materacu, gdy skończyły się baśnie mydlane,
Odkryjmy kłamstw płaszcze, biel prawdy chłodnawa,
Zaśpiewa nam kołysankę i przykryje na dobranoc kołdrami,
Pod nimi alabaster czekający na farby jaskrawe,
Co zrobimy z pędzlami, zapytania znakami owiane
Dlatego nie ma bajek gdzie nie wszystko się udaje.

Ty i ja mieliśmy słońce rwać
Osiodłać czas dogonić wiatr
Otworzyć bramy w światło dnia
Ty i ja mieliśmy słońce rwać
Osiodłać czas dogonić wiatr
Otworzyć bramy w światło dnia

Сказка о расставании (feat. Irena Jarocka & Buka)

Мы с тобой хотели солнце рвать,
Оседлать время, ветер догнать,
Открыть все двери в света дня.
Мы с тобой хотели солнце рвать,
Оседлать время, ветер догнать,
Открыть все двери в света дня.

Почему нет сказок о том, что пары расстаются?
Плетут сети, охотятся, голодные, как одинокий паук.
Как насекомые в паутине, бьются и мечутся,
Друг друга любовью съедают, обманывают, снова ищут.

Как механик, шестерни изучают, примеряют.
Когда шестерни вместе играют, года стирают протекторы.
Диски буксуют, скрипят, заклинивают.
Где для этих валов смазку продают?

У людей есть ключи и тайные замки,
Каждый союз открывает в нас новые двери.
Поэтому эти перемены — ценные уроки,
Никакие деньги не купят тебе твоего отражения.

Мы как полозья, полное счастье — это санки,
Одиночество — как прокаженный, словно шлагбаум на автостраде.
Мы как полозья, полное счастье — это санки,
Одиночество — как сёрфинг в ноябре без гидрокостюма.

Мы с тобой хотели солнце рвать,
Оседлать время, ветер догнать,
Открыть все двери в света дня.
Мы с тобой хотели солнце рвать,
Оседлать время, ветер догнать,
Открыть все двери в света дня.

И только ты и я, хотели солнце нам брать, и так бы дня не хватило,
Чтобы в танго под звездным небом украсть скрипки, как у Вивальди, палисандровые,
Ночи в нас, и танцевать с ними, как в пьяном трансе, когда луна — это бас.
Мы не закончим эту сказку, почувствуй, как и я упаду в антрацит,
По перпендикулярной линии в одиночку достигну двух значений,
Чтобы спать на матрасе, когда закончились мыльные оперы,
Раскроем плащи лжи, белизна правды холодна,
Споет нам колыбельную и укроет на ночь одеялами,
Под ними алебастр, ждущий ярких красок,
Что мы сделаем с кистями, вопрос, окутанный знаками вопроса,
Поэтому нет сказок, где всё получается.

Мы с тобой хотели солнце рвать,
Оседлать время, ветер догнать,
Открыть все двери в света дня.
Мы с тобой хотели солнце рвать,
Оседлать время, ветер догнать,
Открыть все двери в света дня.