Текст и перевод песни Lucky Fonz III - De Mossel

De Mossel

Hopelijk is het leven
Bijna af
Want de een die wil z'n bed in
Maar ik wil in m'n graf

En soms dan zeggen eikels
Het leven is een feest
Maar voor mij begint de party pas
Als je op je Facebook leest

Helaas is 'ie gestorven
Het is nu eindelijk gebeurd
Hij is door z'n eigen toedoen
Van een toren af gepleurd

En er was ook wel een afscheidsbrief maar
Z'n handschrift was te slecht
En daarom is het handig
Dat 'ie ooit een keer heeft gezegd

Ik wil niet gecremeerd
Ik wil ook niet in me graf
Zet me bij het vuilnis
Gemeente zet me af

Bij een vuilverbrandingsoven
Of op een hoop compost
Dan hoop ik dat ik dan een keertje
Eindelijk wordt verlost

Van al die domme dingen
Die ik dagelijks moet doen
Van denken aan m'n penis
Aan werken en aan poen

Laat me liever chillen
In een grote zee van niks
Nooit meer hoeven denken
Aan de afwas of aan chicks

En als ik dan de pech heb
Dat ik reïncarneer
En ik word in een keer wakker
Op dezelfde wereld weer

Dan word ik heel erg woedend
Dan word ik agressief
Dan hoop ik terug kom
Als een eendagsvlieg

En niet als een mossel
Want ook die worden bejaard
Er was een keer een mossel
Die was vierhonderd jaar

En nu denk je je hij maakt een grapje maar
Google het maar
Het staat op Wikipedia
Dus waarschijnlijk is het waar

Die mossel heette Ming
Naar de Ming-dynastie
Want toen was 'ie geboren
Zo facking oud was die

Stel je eens voor
Hoe saai dat is
Vier eeuwen lang
Staren naar een vis

Vier eeuwen lang
Klepje dicht, klepje open
Vier eeuwen lang
Niet eens een stukje lopen

En je hebt niet eens 'ns WiFi
Op de bodem van de zee
En al had je dat wel
Wat moet 'ie er dan mee?

Want een mossel heeft geen iPhone
Dus WiFi heeft ie niks aan
Hij kan het niet eens betalen
Want een mossel heeft geen baan

Een mossel is maar een mossel
Een haai is nog een haai
Maar een mossel is maar een mossel
Saai, saai, saai

Waar was ik gebleven?
Ik ben de draad weer kwijt
Ohja bitchen op het leven
En hoe alles mij zo spijt

Je wordt gewoon geboren
En je gaat gewoon maar dood
Tussendoor naar Lucky Fonz
En ik krijg ademnood
Want de kans is groot

Dat ik me op dag
Ook voortplanten ga
Want jullie weten hoe ik ben
Ik zeg gewoon maar ja

Als een leuke vrouw me zegt
Hé, je lijkt een leuke vader
En ik zeg dan oké, oké en ja ik zie je later
En even later weer hallo, hallo, oké ik neuk je

En negen maanden later
Een klein verfrommeld peukje
Zachtjes in me armen
Onschuldig en zo klein
En dan denk ik godverdomme
Moet ik nu een vader zijn?

En spring ik als een sukkel op die eindeloze trein
Zoals m'n ouders en hun ouders en hun ouders enzovoort
En m'n kinderen en m'n kinderen en m'n kinderen enzovoort

En dan ga ik naar de sportschool
En dan train ik zo gestoord
Voor die sixpack op m'n buik
Waarmee ik de vlindertjes vermoord

En me been om mee te schoppen
En me arm om mee te slaan
En me brein om mee te denken
En me ziel om te bestaan

Althans dat is wat ze zeggen hè
Ik heb die ziel zelf nooit gezien
M'n vingers die kan ik tellen nog
Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, tien

Ik heb er zo genoeg van
Ik wijs het leven af
Hele facking rattenplan
Is één grote straf

En het feit dat je gewonnen hebt
In een spermazaadcellenraceje
Is misschien een reden
Voor een héél klein feestje

Maar je moet wel zelf de slingers ophangen
En als je daar dan toch mee bezig bent
Wees dan ook eens dapper
Wees dan ook een vent

Hang je zelf ernaast
Zeg het leven af
Want de een die wil z'n bed in
Maar ik wil in m'n .

Мидия

Надеюсь, эта жизнь
Уже почти
Закончилась, ведь кто-то хочет в свою постель,
А я хочу в могилу.

И порой какие-то болваны говорят,
Что жизнь – это праздник.
Но для меня вечеринка начнётся,
Только когда ты прочтёшь в своей ленте,

Что, увы, он отдал концы,
Что это наконец-то случилось.
Что он по собственной глупости
Спрыгнул с башни.

И, вроде, даже предсмертная записка была,
Но почерк у него – просто караул.
И как же хорошо,
Что он однажды сказал:

«Не хочу я кремации,
Не хочу я и в могилу.
Выбросьте меня на помойку,
Дорогая мэрия, избавьте меня от этого мира».

«К мусоросжигательной печи,
Или на кучу компоста.
Надеюсь, что когда-нибудь меня
Наконец-то отпустит».

«От всех этих глупостей,
Которыми приходится заниматься каждый день,
От мыслей о своём хозяйстве,
О работе и о бабле».

«Дайте мне просто расслабиться
В бескрайнем море ничегонеделания.
Никогда больше не думать
О грязной посуде или о цыпочках».

«И если мне не повезёт,
И я реинкарнируюсь,
И снова открою глаза
В этом же мире».

«То я буду в бешенстве,
Превращусь в настоящего зверя.
Буду молить, чтобы вернуться
Поденкой».

«А не мидией,
Ведь они тоже стареют.
Жила-была мидия,
Которой было четыреста лет».

«И ты сейчас подумала, что я шучу, да?
Загугли.
Это есть в Википедии,
Так что, скорее всего, это правда».

«Эту мидию звали Мин,
В честь династии Мин,
Ведь именно тогда она родилась.
Вот настолько древней она была».

«Только представь себе,
Насколько это скучно:
Четыреста лет подряд
Смотреть на рыб».

«Четыреста лет подряд
Открывать и закрывать раковину,
Четыреста лет подряд
Даже не пройтись никуда».

«И даже вайфая у тебя нет
На дне морском.
И даже если бы и был,
Что бы ты с ним делала?»

«Ведь у мидии нет айфона,
Так что вайфай ей не нужен.
Она даже не может его оплатить,
Ведь у мидии нет работы».

«Мидия – это просто мидия.
Акула – это ещё хоть что-то.
Но мидия – это просто мидия.
Скучно, скучно, скучно».

«На чём я остановился?
Я совсем потерял нить повествования.
Ах да, жаловался на жизнь
И как сильно я обо всём сожалею».

«Ты просто рождаешься,
А потом просто умираешь.
А между этим слушаешь Лаки Фонза,
И у меня начинается удушье.
Ведь велика вероятность,

«Что однажды я
Тоже обзаведусь потомством.
Ты же знаешь, какой я:
Всегда говорю «да».

«Если какая-нибудь красотка скажет мне:
«Слушай, из тебя бы вышел отличный отец».
Я такой: «Ну ладно, ладно, увидимся позже».
А чуть позже: «Привет, привет, ну давай, я тебя люблю».

«А через девять месяцев
Маленький сморщенный комочек.
Лежит у меня на руках,
Такой беззащитный и маленький.
И тут я думаю: «Чёрт возьми,
Неужели теперь мне быть отцом?»

«И я, как дурак, запрыгиваю в этот бесконечный поезд,
Как мои родители, их родители, родители их родителей и так далее.
И мои дети, и дети моих детей, и дети детей моих детей, и так далее».

«И я иду в спортзал,
И тренируюсь как ненормальный,
Ради этого пресса на животе,
Которым я убиваю бабочек в твоём животе».

«И ноги, чтобы пинать,
И руки, чтобы бить,
И мозги, чтобы думать,
И душа, чтобы существовать».

«Ну, по крайней мере, так говорят.
Сам я эту душу никогда не видел.
Вот пальцы могу посчитать:
Один, два, три, четыре, пять, шесть, семь, десять».

«Мне это всё так надоело.
Я отказываюсь от этой жизни.
Весь этот чёртов план –
Одно сплошное наказание».

«И тот факт, что ты победил
В гонке сперматозоидов,
Возможно, является поводом
Для совсем крошечной вечеринки».

«Но гирлянды тебе придётся вешать самому.
И раз уж ты за это взялся,
То будь смелым,
Будь мужиком».

«Повесь рядом и себя.
Скажи жизни «нет».
Ведь кто-то хочет в свою постель,
А я хочу в свою…».