Ooit was ik jong. Ik was elf en ik droomde dat ik in pak op een kerkhof stond. En mijn haar, mijn haar was lang, net zo lang als het later werd en ik stond naast een man en ik sprak tot mezelf: "Hier ligt een man die niet weet hoe je honing maakt van een bloem in de wei en de straal van een zon en wat water".
I was young once. I was eleven and I dreamed that I was standing in a suit in a graveyard. And my hair, my hair was long, as long as it later became and I stood next to a man and I spoke to myself: "Here lies a man who doesn't know how to make honey from a flower in the meadow and the ray of a sun and some water".
Maar ik blijf een kind dat niet weet dat hij anders is dan een dier of een steen of jou of mij. Maar soms, soms komt ie terug, diezelfde man, dan staat hij naast m'n bed in de vorm van een geest of een zwarte hond. "Hier ligt een man die niet weet hoe je honing maakt van een bloem in de wei en de straal van een zon en wat water".
But I remain a child who doesn't know that he is different from an animal or a stone or you or me. But sometimes, sometimes he comes back, the same man, then he stands next to my bed in the form of a ghost or a black dog. "Here lies a man who doesn't know how to make honey from a flower in the meadow and the ray of a sun and some water".
Оцените перевод
Ooops
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.