Oparty o Ścianę - Lukasyno перевод на немецкий

Oparty o Ścianę

Stoję na ulicy oparty o ścianę
Dwie melodie na zmianę
Wokół miasta zgiełk
Nie słyszę gwaru czytam między wierszami
Zamiast bębnów w puszce drobnych monet brzdęk
Puste oczy, na twarzach maski
W pędzie za hajsem gubią życia sens
W pajęczynie codzienności z obawy przed nieznanym
Odbijany od kalki kolejny dzień
żyją szybko wszystko obojętne jak umrą
Rzeczywistość wtłacza truciznę do żył
Pewna jest tylko śmierć, niepewne jutro
By zerwać łańcuchy monotonii brak sił
Ludzie pragnął niewiele szczęścia zdrowia
Zbyt często widuje bezradnych płacz
Nadziei bezdroża modlitwy na Boga
Zła miłość wypadkowa seksu i zdrad

Stoję tu oparty o ścianę
Każdy kamień nieoszlifowany diament.
Zimny bruk pisze swój testament
Słyszę, widzę, czuję więcej niż się zdaje.

W puszce kilka monet (monet)
Tylko kilka monet (monet) /x2

Moje miasto zwą gniazdem nietolerancji
Od lat żyje w zgodzie tu kilka nacji
Niesławni Katole, Tatarzy, Prawosławni
W nagłówkach szmatławców ostrzał prowokacji
Szacunku chce uczyć czerwony zdrajca
Bo stawiam repatryjanta przed imigranta
Na sercu mi ciąży niedola bratnia
Nie chcemy bagna w którym tonie dziś Francja
Powstańcy, zesłańcy, wiara, korzenie
Tradycja, język, kultura, wschodnia ziemia
Depczą nasz świat wszystko się zmienia
Polska - ostatni bastion boskiego dzieła
Dziś mam niewiele, ale to mi wystarcza
Pije wodę ze studni a drzewa mą tarczą
Uśpione w letargu jak w chocholim tańcu
Kamienie, wciąż czekają na szańcu.

Stoję tu oparty o ścianę.
Każdy kamień nieoszlifowany diament
Zimny bruk pisze swój testament
Słyszę widzę czuję więcej niż się zdaje

W puszce kilka monet (monet)
Tylko kilka monet (monet) /x2

Zycie to sinusoida każdy pożąda
Jak tango Milonga toksyczny związek dwojga
Nie nasza wojna ofiara hojna
W imieniu dobra złudna wolność na czołgach
Wyłączność na prawdę, monopol na przemoc
Zaostrzone prawo, rząd wieńczy swe dzieło
Nie pamiętam kiedy to się zaczęło
Przelała się czara, na ulicy coś drgnęło
Jeśli coś kochasz, to pozwól mu odejść
Jeśli nie wróci nigdy nie było twoje
Szanujesz naród niczym król Salomon
Oddaj mu prawdę uwolnij z więzów dłonie
Nie chcę już więcej słuchać mędrców co plują
Na dom co otrzymał od dziadka mój ojciec
Chwalą Europe i chore wynaturzenia
A dążą do tego aby zniszczyć co polskie

Stoję tu oparty o ścianę
Każdy kamień nieoszlifowany diament.
Zimny bruk pisze swój testament
Słyszę widzę czuję więcej niż się zdaje

W puszce kilka monet (monet)
Tylko kilka monet (monet) /x2

An die Wand gelehnt

Ich stehe auf der Straße, an die Wand gelehnt
Zwei Melodien wechseln sich ab
Rundum die Hektik der Stadt
Ich höre den Lärm nicht, lese zwischen den Zeilen
Statt Trommeln das Klirren von Münzen in einer Dose
Leere Augen, Masken auf den Gesichtern
Auf der Jagd nach Geld verlieren sie den Sinn des Lebens
Im Netz der Alltäglichkeit, aus Angst vor dem Unbekannten
Ein weiterer Tag, von der Schablone abgeprallt
Sie leben schnell, alles egal, wie sie sterben
Die Realität pumpt Gift in ihre Adern
Nur der Tod ist sicher, unsicher das Morgen
Die Ketten der Monotonie zu brechen, fehlt die Kraft
Menschen wünschen sich wenig: Glück, Gesundheit
Zu oft sehe ich hilflose Tränen
Irrwege der Hoffnung, Gebete zu Gott
Böse Liebe, das Ergebnis von Sex und Verrat

Ich stehe hier, an die Wand gelehnt
Jeder Stein ist ein ungeschliffener Diamant
Das kalte Pflaster schreibt sein Testament
Ich höre, sehe, fühle mehr, als es scheint

In der Dose ein paar Münzen (Münzen)
Nur ein paar Münzen (Münzen) /x2

Meine Stadt nennt man Nest der Intoleranz
Seit Jahren leben hier friedlich mehrere Nationen
Berüchtigte Katholen, Tataren, Orthodoxe
In Schlagzeilen dreier Blätter, Beschuss der Provokation
Respekt lehren will ein roter Verräter
Doch ich stell' den Repatrianten vor den Immigranten
Auf dem Herzen lastet die Not des Bruders
Wir wollen kein Sumpf, wie der, in dem Frankreich versinkt
Aufständische, Verbannte, Glaube, Wurzeln
Tradition, Sprache, Kultur, östliches Land
Sie trampeln auf unserer Welt, alles verändert sich
Polen – die letzte Bastion göttlichen Werks
Heute hab' ich wenig, doch es reicht mir
Ich trinke Wasser aus dem Brunnen, Bäume sind mein Schild
Erschlafft im Letharg, wie im Chocholi-Tanz
Steine warten noch immer auf der Schanze

Ich stehe hier, an die Wand gelehnt
Jeder Stein ist ein ungeschliffener Diamant
Das kalte Pflaster schreibt sein Testament
Ich höre, sehe, fühle mehr, als es scheint

In der Dose ein paar Münzen (Münzen)
Nur ein paar Münzen (Münzen) /x2

Leben ist eine Sinuskurve, jeder begehrt
Wie Tango Milonga, eine toxische Zweierbeziehung
Nicht unser Krieg, doch das Opfer ist groß
Im Namen des Guten, trügerische Freiheit auf Panzern
Alleinherrschaft über Wahrheit, Monopol auf Gewalt
Verschärfte Gesetze, die Regierung krönt ihr Werk
Ich weiß nicht mehr, wann es begann
Das Maß ist voll, auf der Straße regt sich was
Wenn du etwas liebst, lass es gehen
Wenn es nicht zurückkommt, war es nie deins
Ehre das Volk wie König Salomon
Gib ihm die Wahrheit, befreie seine Hände
Ich will nicht mehr auf Weiser hören, die spucken
Auf das Haus, das mein Vater von Opa erhielt
Sie loben Europa und krankhafte Perversion
Doch ihr Ziel ist es, alles Polnische zu zerstören

Ich stehe hier, an die Wand gelehnt
Jeder Stein ist ein ungeschliffener Diamant
Das kalte Pflaster schreibt sein Testament
Ich höre, sehe, fühle mehr, als es scheint

In der Dose ein paar Münzen (Münzen)
Nur ein paar Münzen (Münzen) /x2