Текст и перевод песни M Nasir - Balada Seorang Teman

Balada Seorang Teman

Inilah lagu kau pinta dulu, balada seorang teman
Yang berbekal dengan satu tekad, mencari jalan pulang
Kisah gejolak jiwa dan badan, tersirat dan suratan
Cuba menghapuskan kesakitan, merintih, meraung pinta keadilan

Atas nama sebuah cinta maknawi
Lagu nama perjalanan sepi

Bahu kanan dan kirinya, adalah teman akrab
Memikul beban asmara birahi, tiada kehabisannya
Tubuh manusia ini kekadang lupa dia manusia
Sebutir pasir sebuah pantai, batu-bata dari sebuah kota

Cerminlah, cerminkanlah kejadian ini
Di dalam sebuah panggung sandiwara rasa

Hey musuh! Berikan namamu sebenar
Ayuh tunjukkanlah wajahmu
Ayuh bentangkanlah permainanmu
Hey hidup! Kau humbankan ku di penjara ini
Apakah bentuk emansipasiku merupakan sebuah pusara
Tak cukup kau hempapkan beban kenikmatan ini padaku
Sedang kau tahu tahap mana ketahananku
Itulah yang kau mahu dari jiwa ini

Apalah pasir yang menjadi kaca
Kaca menjadi cangkir
Apalah tangan yang membentuk cangkir
Apalah mulut yang meminum air
Aku nantikan hujan mawar
Tak ingin lagi kehilangan

Turunlah hujan mawar
Basahkan bumi sahara ku
Biarku bermandi
Seribu warna pelangi
Biarku hapus rindu
Dalam pelukan cita maknawi

Inilah lagu kau pinta dulu, balada seorang teman
Yang berbekal dengan satu tekad, mencari jalan pulang
Kisah gejolak jiwa dan badan, tersirat dan suratan
Cuba menghapuskan kesakitan
Meraung, meminta suaranya
Kedengaran
Oh. kau rindu
Apalah pengujungmu.

Баллада друга

Вот песня, которую ты просила когда-то, баллада друга,
Вооруженного одной решимостью, найти дорогу домой.
История волнений души и тела, подразумеваемая и предначертанная,
Попытка стереть боль, стеная, вопя, моля о справедливости.

Во имя духовной любви,
Песня имени одинокого пути.

Правое и левое плечо - близкие друзья,
Несущие бремя страстной любви, без конца.
Человеческое тело иногда забывает, что оно человеческое,
Песчинка на пляже, кирпич из города.

Отрази, отрази это событие,
В театре чувств.

Эй, враг! Назови свое истинное имя!
Давай, покажи свое лицо!
Давай, раскрой свою игру!
Эй, жизнь! Ты бросила меня в эту тюрьму,
Неужели моя эмансипация - это могила?
Недостаточно тебе обрушить на меня бремя этого наслаждения,
Зная, каков предел моей выносливости.
Это то, чего ты хочешь от этой души.

Что за песок, который становится стеклом,
Стекло становится чашей,
Что за рука, которая формирует чашу,
Что за уста, которые пьют воду.
Я жду дождя из роз,
Не хочу больше терять.

Иди, дождь из роз,
Омой мою пустыню Сахара,
Дай мне искупаться,
В тысяче цветах радуги.
Дай мне стереть тоску,
В объятиях духовной мечты.

Вот песня, которую ты просила когда-то, баллада друга,
Вооруженного одной решимостью, найти дорогу домой.
История волнений души и тела, подразумеваемая и предначертанная,
Попытка стереть боль,
Вопя, прося, чтобы его голос,
Был услышан.
О, ты тоскуешь.
Что же будет твоим концом?