Текст и перевод песни Magda Umer - Oczy tej małej

Oczy tej małej

Posłuchaj pan, panie podróżny, co się zdarzyło na Próżnej:
żyła tam Jagna dobra i czysta, i chodził do niej Jan kancelista.
Akurat to była niedziela, kręciła się karuzela,
Zabrał tam Jagnę kochanek czuły i całkiem zmącił jej miły umysł.

Oczy tej małej, jak dwa błękity,
Myśli tej małej - białe zeszyty,
A on był dla niej, jak młody bóg,
żebyż on jeszcze kochać mógł...

A lato, jak bywa w Warszawie - młodym służyło łaskawie.
On ją zabierał nieraz na łódki, a ona jego leczyła smutki.
Posłuchaj pan, panie wędrowny: nastał ten dzień niewymowny
- Odszedł bez słowa kochanek podły, na nic się zdały płacz jej i modły.

Oczy tej małej, jak dwa błękity,
Myśli tej małej - białe zeszyty,
A on był dla niej, jak młody bóg,
żebyż on jeszcze kochać mógł...

Pociągi poodchodzą i statki - ona nie wróci do matki.
Kto by uwierzył w całym Makowie, że dla niej światem był jeden człowiek?
Przez niego więc siebie zabiła ta, co z miłości tańczyła...
Bóg jej wybaczył czyny sercowe i lody podał jej malinowe.

Oczy tej małej, jak dwa błękity,
Myśli tej małej - białe zeszyty,
A on był dla niej, jak młody bóg,
żebyż on jeszcze kochać mógł...

Posłuchaj niewierny kochanku, co nienawidzisz poranków:
Wróci do ciebie jeszcze ta trumna, gdzie leży twoja kochanka dumna.
Bo taki, co kochać nie umie - przegra, choć wszystko rozumie.
Bóg cię pokarze swą nieczułością za to, żeś gardził ludzką miłością.

Oczy tej małej, jak dwa błękity,
Myśli tej małej - białe zeszyty,
A tyś był dla niej więcej niż Bóg,
Pokłoń się do jej martwych nóg...

Eyes of the Little One

Listen, traveler what happened in Próżna:
there lived Jagna, good and pure and Jan, the clerk, courted her.
It was Sunday, the carousel was spinning
Her lover took Jagna there, moved by emotion, and completely confused her.

The eyes of that little one, like two blues,
The thoughts of that little one - pure white pages,
And he was for her, like a young god.
If only he could still love...

And summer, as is common in Warsaw, favored the young lovers.
He would often take her out on the rowboats, and she would heal his sadness.
Listen, traveler: that unspeakable day came
- The despicable lover left without a word; her cries and prayers were in vain.

The eyes of that little one, like two blues,
The thoughts of that little one - pure white pages,
And he was for her, like a young god
If only he could still love...

Trains and ships leave, and she will not return to her mother.
Who would believe, in all of Maków, that one man was her world?
Because of him, she took her own life, she who had danced with love...
God forgave her heartfelt actions and offered her raspberry ice-cream.

The eyes of that little one, like two blues,
The thoughts of that little one - pure white pages,
And he was for her, like a young god.
If only he could still love...

Listen, faithless lover, who despises mornings:
That coffin, where your proud mistress lies, will come back to you.
Because one who cannot love - loses, even if he understands everything.
God will punish you with his indifference, for despising human love.

The eyes of that little one, like two blues,
The thoughts of that little one - pure white pages,
And you were more to her than God,
Bow to her lifeless feet...