Текст и перевод песни Mahasty - Moj

Moj

منم آن موج بی آرام و سرکش
که سرگردان به دریای فریبم

مرا دیگر رفیق و همدمی نیست
به شهر نابسامانی غریبم

با غرور و با شتاب
بر سینه ی نرم آب
دیوانه می خزیدم
در غایت خودخواهی
در انبوه سیاهی
جز خود نمی شنیدم
خروشان و بسته چشم
با کوله باری از خشم
می رفتم از خشم خود
دنیا ویرانه سازم
در دفتر زندگی
از خود افسانه سازم
اما ز بازی زمان
گمراه و غافل بودم
در اوج پرواز هوای خواهش دل بودم
در سر نبود اندیشه ای
جز فکر ویرانگری
غافل من از افسانه ی طوفان و ساحل بودم

موجم ولی خاموش و خسته
با دست خود در هم شکسته
آری، من آن کوه غرورم
درمانده و از پا نشسته

پیچیده طوفان در وجودم
شد پاره از هم تار و پودم
در لحظه های واپسین
پیک عجل آمد مرا
افتادم و از پا نشستم
بیداد طوفان آنچنان
بر سنگ ساحل زد مرا
چون شیشه ای در هم شکستم
گفتم به خود
ای موج سرگردان که آخر
بنگر به خود چه بودی و اکنون چه هستی
حاصل چه بود از آن غرور بی دلیلت
آخر به دست صخره ی ساحل شکستی

موجم ولی خاموش و خسته
با دست خود در هم شکسته
آری، من آن کوه غرورم
درمانده و از پا نشسته

موجم ولی خاموش و خسته
با دست خود در هم شکسته
آری، من آن کوه غرورم
درمانده و از پا نشسته

موجم ولی خاموش و خسته
با دست خود در هم شکسته
آری، من آن کوه غرورم
درمانده و از پا نشسته

Moj

Je suis la vague agitée et rebelle
Qui erre dans la mer de tromperie

Je n'ai plus de compagnon ni de confident
Je suis étrangère dans cette ville de désordre

Avec fierté et hâte
Sur le sein doux de l'eau
Je ramperais folle
Dans le summum de l'égoïsme
Au milieu de la noirceur
Je ne comprenais que moi-même
Rugissante et les yeux fermés
Avec un fardeau de colère
Je partais de ma colère
Mon monde destructeur
Dans le livre de la vie
Je crée des légendes de moi-même
Mais du jeu du temps
J'étais égarée et inconsciente
Au sommet du vol de l'air, je désirais mon cœur
Dans ma tête, il n'y avait aucune pensée
Sauf la pensée de la destruction
Ignorant le conte de la tempête et du rivage

Je suis une vague, mais silencieuse et fatiguée
Brisée de ma propre main
Oui, je suis cette montagne de fierté
Désespérée et affaiblie

La tempête tourbillonne en moi
Mon tissu est devenu déchiré
Dans mes derniers instants
Le messager de la mort est venu me trouver
Je suis tombée et je me suis affaiblie
La fureur de la tempête était telle
Elle m'a frappée sur le rocher du rivage
Je me suis brisée comme du verre
J'ai dit à moi-même
Oh, vague errante, finalement
Regarde qui tu étais et qui tu es maintenant
Quel a été le résultat de cette fierté sans raison ?
Finalement, tu t'es brisée sur le rocher du rivage

Je suis une vague, mais silencieuse et fatiguée
Brisée de ma propre main
Oui, je suis cette montagne de fierté
Désespérée et affaiblie

Je suis une vague, mais silencieuse et fatiguée
Brisée de ma propre main
Oui, je suis cette montagne de fierté
Désespérée et affaiblie

Je suis une vague, mais silencieuse et fatiguée
Brisée de ma propre main
Oui, je suis cette montagne de fierté
Désespérée et affaiblie