Khomari - Mahyar , Shayea перевод на немецкий

Khomari

تو مستی اومد اسمت، من سفید شد موهام درجا
هنوزم لب تر کنی ظاهر میشم هرجا، تو بگی
با این که مقصری، قبوله گلگیت
تو مستی اومد اسم تو دیگه نمیشنوم کلا
بیا پژمردگیمو بگیر ازم گلم
مگه میشه نیام سمتت؟
من تشنتم هنوز با اینکه خیلی ازت خوردم

همه حرفام دروغ بود
من هنوز عاشقتم
بهت حسم زیاده
حست چه زیاد باشه، چه کم
همه حرفام دروغ بود
تویی نفسم، چشم
بی تو خفه م و کورم
نگو ازم دل بکن

بی تو بغض و دوختن به من
نذار روزام کوفتم بشن
خنده مو فروختم به غم
من حاضرم جونم بدم
برگردی
از یه طرف تنگه دلم
ولی مغزم میگه خفه به من
میگه تو معتادش بودی
بد خماری پس دادی تا ترک کردی

نازتو میخرم تمام
میشه مگه انقدر همه به نظر نیان؟
همه چیو میزنم رو هم
اَ نسخی یه نفر درآم
نازتو میخرم گرون
به عطرت میگم رو پیرهنم بمون
همه جا یاد توئه، دارم میرم اَ تهرون
لیتری میدم پایین اَ گلوم
عجب گیری افتادم، عجب

چرا انقدر به تو دور دادم اصن؟
برنمیاد ودکا اَ پسم
باش مراقب گرگا نفسم
مراقب خودت باش
منو که نشناختی، دورتو بشناس
لیوانو هی میکنم پُر پُرش باز
رفیقت غم داره تو چشماش

پهلون پنبه م دیگه
خودمم نمیدونم دردم چیه
یه سری میان واسه رفتن، اینه
رسمش و رسمشون بدمستیه
هنو کم حرفم و
هم خودمو نفهمیدی، هم حرفمو
یه تنه دلیل شدی پنچر شم
شراب میریزم محشر

هنو همون جوری عقلم کمه
هنوز ساقی همدستمه
هنو معرفتم رسممه
خالیه جاش روی دستم سرت
گاهی یاد مام بکن
دلمون تنگ، یادتیم کلی
حواس همیشه پرتت کجاست؟
منو بیخیال شدی، واسه کی مردی؟

بی تو بغض و دوختن به من
نذار روزام کوفتم بشن
خنده مو فروختم به غم
من حاضرم جونم بدم
برگردی
از یه طرف تنگه دلم
ولی مغزم میگه خفه به من
میگه تو معتادش بودی
بد خماری پس دادی تا ترک کردی

تو جمع میخندم صوری من
ولی شرط میبندم خوبی تو
نگهت داشتم زوری
تا تونستی کردی دوری تو
میسوزه جای حرفات
میخوای زخم بخوری، خوبی کن
میندازمت دور

تف به روزایی که ساقیم بودی تو
درگیرم با خودم
نمیدونم میخوامت یا نه من
عکساتو پاک کردم
خاطره هات حالا عذابمن
تو مستی یادتم
تو چتی مته مغزمه صدات
چی میشه گم شی از اینجا، نیای حتی تو خوابمم؟

(بی تو بغض و دوختن به من)
(من حاضرم جونم بدم)
(برگردی)
(از یه طرف تنگه دلم)
(ولی مغزم میگه خفه به من)
(بد خماری پس دادی تا ترک کردی)

Entzug

Im Rausch fiel dein Name, meine Haare wurden sofort weiß.
Immer noch, wenn du nur ein Wort sagst, erscheine ich, wo immer du willst.
Obwohl du schuld bist, akzeptiere ich deine Klage.
Im Rausch fiel dein Name, seitdem höre ich gar nichts mehr.
Komm, nimm mein Welken von mir, meine Blume.
Wie könnte ich nicht zu dir kommen?
Ich dürste immer noch nach dir, obwohl ich viel von dir eingesteckt habe.

Alle meine Worte waren Lügen.
Ich liebe dich immer noch.
Mein Gefühl für dich ist stark.
Egal ob dein Gefühl stark ist oder schwach.
Alle meine Worte waren Lügen.
Du bist mein Atem, meine Augen.
Ohne dich ersticke ich und bin blind.
Sag nicht, ich soll dich aufgeben.

Ohne dich hat man mir einen Kloß im Hals angenäht.
Lass meine Tage nicht zur Hölle werden.
Ich habe mein Lachen an die Trauer verkauft.
Ich bin bereit, mein Leben zu geben,
damit du zurückkommst.
Einerseits sehnt sich mein Herz,
aber mein Verstand sagt mir 'halt den Mund'.
Er sagt, du warst süchtig nach ihr.
Du hast einen harten Entzug durchgemacht, bis du sie aufgegeben hast.

Ich kaufe dir all deine Launen ab.
Wie kann es sein, dass alle anderen so unbedeutend erscheinen?
Ich mische alles zusammen,
um vom Entzug nach einer Person loszukommen.
Ich kaufe deine Launen teuer.
Deinem Duft sage ich, bleib auf meinem Hemd.
Überall ist die Erinnerung an dich, ich verlasse Teheran.
Literweise schütte ich es meine Kehle hinunter.
In was für einer Klemme stecke ich, wow.

Warum habe ich dir überhaupt so viel Spielraum gelassen?
Wodka wird nicht mit mir fertig.
Pass auf die Wölfe auf, mein Atem.
Pass auf dich auf.
Mich hast du nicht gekannt, aber kenne die um dich herum.
Ich fülle das Glas immer wieder randvoll.
Dein Freund hat Trauer in den Augen.

Ich bin jetzt ein Watte-Held.
Ich weiß selbst nicht, was mein Schmerz ist.
Manche kommen nur, um zu gehen, das ist
ihre Art, und ihre Art ist übler Rausch.
Ich bin immer noch wortkarg und
du hast weder mich noch meine Worte verstanden.
Du allein warst der Grund, dass ich die Luft verlor.
Ich schenke Wein ein, höllisch.

Mein Verstand ist immer noch genauso gering.
Der Saki ist immer noch mein Komplize.
Ehre ist immer noch meine Art.
Dein Platz für deinen Kopf auf meinem Arm ist leer.
Denk auch manchmal an mich.
Mein Herz sehnt sich, ich denke viel an dich.
Wo sind deine immer zerstreuten Gedanken?
Mich hast du vergessen, für wen lebst du jetzt?

Ohne dich hat man mir einen Kloß im Hals angenäht.
Lass meine Tage nicht zur Hölle werden.
Ich habe mein Lachen an die Trauer verkauft.
Ich bin bereit, mein Leben zu geben,
damit du zurückkommst.
Einerseits sehnt sich mein Herz,
aber mein Verstand sagt mir 'halt den Mund'.
Er sagt, du warst süchtig nach ihr.
Du hast einen harten Entzug durchgemacht, bis du sie aufgegeben hast.

In Gesellschaft lache ich gespielt.
Aber ich wette, dir geht es gut.
Ich habe dich mit Gewalt gehalten.
Sobald du konntest, hast du dich distanziert.
Wo deine Worte trafen, brennt es.
Willst du verletzt werden? Sei gut.
Ich werfe dich weg.

Verflucht seien die Tage, an denen du mein Saki warst.
Ich kämpfe mit mir selbst.
Ich weiß nicht, ob ich dich will oder nicht.
Deine Fotos habe ich gelöscht.
Deine Erinnerungen sind jetzt meine Qual.
Im Rausch denke ich an dich.
Im Rausch bohrt sich deine Stimme in mein Hirn.
Was müsste geschehen, damit du von hier verschwindest, nicht mal in meinen Träumen erscheinst?

(Ohne dich hat man mir einen Kloß im Hals angenäht)
(Ich bin bereit, mein Leben zu geben)
(damit du zurückkommst)
(Einerseits sehnt sich mein Herz)
(aber mein Verstand sagt mir 'halt den Mund')
(Du hast einen harten Entzug durchgemacht, bis du sie aufgegeben hast)