Текст и перевод песни Maija Vilkkumaa - Kristallitiera

Kristallitiera

Maailma on erilainen kuin silloin
Kun mä tiesin mitä mä haluun
Taivaalta sade valuu ankee
Silloin sade oli kristallitiara
Joka kruunasi kauniiksi minut
Mä en koskaan huolehtinut kun se lankee
Hän pyysi tanssiin, mä sanoin vie sä
Hän oli tuoksu mun tukassa ja hiessä
Hänen suunsa suolaiselta maistui
Ja huomenna hän järkyttyy
Ja se on mun vika, se on mun syy
Ja vaikka aivan samalta kuin silloin
Tuoksuu tahmee maa
Nyt jalan alla se upottaa
Mä hajotin kuin lautasen seinään
Sen kaiken mikä oli ennen
Helposti, niin kuin ohimennen
Hän pyysi tanssiin, mä sanoin vie sä
Hän oli tuoksu mun tukassa ja hiessä
Hänen suunsa suolaiselta maistui
Ja huomenna hän järkyttyy
Ja se on mun vika, se on mun syy
Ja vaikka aivan samalta kuin silloin
Tuoksuu tahmee maa
Nyt jalan alla se upottaa
Ja huomenna hän järkyttyy
Ja se on mun vika, se on mun syy
Ja vaikka aivan samalta kuin silloin
Tuoksuu tahmee maa
Nyt jalan alla se upottaa
Ja huomenna hän järkyttyy
Ja se on mun vika, se on mun syy
Ja vaikka aivan samalta kuin silloin
Tuoksuu tahmee maa
Nyt jalan alla se upottaa

Хрустальная тиара

Мир совсем не тот, что прежде,
Когда я знала, чего хочу.
С неба льет унылый дождь,
А раньше дождь был хрустальной тиарой,
Которая короновала меня,
Я никогда не переживала, когда она падала.
Ты пригласил меня на танец, я сказала: "Веди".
Ты был ароматом в моих волосах и на коже,
Твои губы были солеными на вкус.
А завтра ты будешь в шоке,
И это моя вина, моя ошибка.
И хотя так же, как тогда,
Пахнет влажная земля,
Теперь она затягивает меня.
Я разбила, как тарелку о стену,
Все, что было раньше,
Легко, словно мимоходом.
Ты пригласил меня на танец, я сказала: "Веди".
Ты был ароматом в моих волосах и на коже,
Твои губы были солеными на вкус.
А завтра ты будешь в шоке,
И это моя вина, моя ошибка.
И хотя так же, как тогда,
Пахнет влажная земля,
Теперь она затягивает меня.
А завтра ты будешь в шоке,
И это моя вина, моя ошибка.
И хотя так же, как тогда,
Пахнет влажная земля,
Теперь она затягивает меня.
А завтра ты будешь в шоке,
И это моя вина, моя ошибка.
И хотя так же, как тогда,
Пахнет влажная земля,
Теперь она затягивает меня.