Текст и перевод песни Mama Selita - Nie Wiem

Nie Wiem

Na ramie broń i salutuj
Stroń od zła
Przestrzegaj statutów
Z nożem czeka Brutus
Jest dostępny bluetooth
Połączmy się
Jestem stąd
A Ty cała z puchu

Jak klej przylegam do ciebie
Mała starasz się
Ale stres ściska cię
Toksyczna praca
Trzeba się naskakać
By móc tu jakoś skleić
Mały kredyt
Mały fiat
Małe dzieci

Nie wiem co stanie się jeszcze
Oddychamy zatrutym powietrzem
Szukam cię, szukam w tym mieście
Ale nie wiem gdzie jesteś
Nie wiem, co stanie się jeszcze
Wypuszczam dym jak zawleczkę
Zanim noc mnie nie obejmie

Gdzie nie spojrzę same znaku zapytania
Wchłania banał podawany mi w ładnych opakowaniach
Głowa pęka, trzymam ją w rękach
Gilotyna
Ty na mnie liczysz, a ja się ciągle potykam
Dziś nie jest dzień, łatwych odpowiedzi
Gdzie idziemy napędzani przez instynkty i potrzeby
Każdy ma branże
Ja też jestem z branży
Kostucha szuka okazji
Ma swoje deadliny

Nie wiem co stanie się jeszcze
Oddychamy zatrutym powietrzem
Szukam cię, szukam w tym mieście
Ale nie wiem gdzie jesteś
Nie wiem, co stanie się jeszcze
Wypuszczam dym jak zawleczkę
Zanim noc mnie nie obejmie

Jestem kwaśny od środka
Wiec jak mnie spotkasz
Ciskam pioruny
Weź się odizoluj, sojusz
Jestem panem gromów
Z Olimpu lecą już na winklu
Burza nad Polską
Moja wina, zimny intruz
Idzie front
Chmury i szron
Koło mnie taki syf, ze aż pęka skroń
Moja armia
Morale obniża gadka o podatkach
Nie dorastaj – to pułapka

Nie wiem co stanie się jeszcze
Oddychamy zatrutym powietrzem
Szukam cię, szukam w tym mieście
Ale nie wiem gdzie jesteś
Nie wiem, co stanie się jeszcze
Wypuszczam dym jak zawleczkę
Zanim noc mnie nie obejmie

Nie dorastaj – to pułapka
Świat śmieje się jak ogrodowy krasnal!

Nie dorastaj!

Не знаю

На плечо ружьё и салютуй,
Сторонись зла,
Соблюдай уставы.
С ножом ждёт Брут,
Доступен Bluetooth,
Давай соединимся.
Я отсюда,
А ты весь из пуха.

Как клей прилипаю к тебе,
Малыш, ты стараешься,
Но стресс сдавливает тебя,
Токсичная работа,
Приходится прыгать,
Чтобы хоть как-то свести концы с концами.
Маленький кредит,
Маленький Fiat,
Маленькие дети.

Не знаю, что будет ещё,
Дышим отравленным воздухом.
Ищу тебя, ищу в этом городе,
Но не знаю, где ты.
Не знаю, что будет ещё,
Выпускаю дым, словно чеку,
Пока ночь меня не обнимет.

Куда ни гляну – одни знаки вопроса.
Поглощаю банальность, подаваемую мне в красивых упаковках.
Голова раскалывается, держу её в руках –
Гильотина.
Ты на меня рассчитываешь, а я всё спотыкаюсь.
Сегодня не день лёгких ответов,
Куда мы идём, движимые инстинктами и потребностями?
У каждого своя сфера,
Я тоже из какой-то сферы.
Смерть ищет возможности,
У неё свои дедлайны.

Не знаю, что будет ещё,
Дышим отравленным воздухом.
Ищу тебя, ищу в этом городе,
Но не знаю, где ты.
Не знаю, что будет ещё,
Выпускаю дым, словно чеку,
Пока ночь меня не обнимет.

Я кислая внутри,
Поэтому, если встретишь меня,
Мечу молнии.
Изолируйся, союз,
Я – хозяйка грома,
С Олимпа летят уже на подлёте.
Гроза над Польшей –
Моя вина, холодный нарушитель.
Идёт фронт,
Тучи и иней.
Вокруг меня такой бардак, что аж висок трещит.
Моя армия...
Боевой дух снижают разговоры о налогах.
Не взрослей – это ловушка.

Не знаю, что будет ещё,
Дышим отравленным воздухом.
Ищу тебя, ищу в этом городе,
Но не знаю, где ты.
Не знаю, что будет ещё,
Выпускаю дым, словно чеку,
Пока ночь меня не обнимет.

Не взрослей – это ловушка.
Мир смеётся, как садовый гном!

Не взрослей!