Laahe Laahe (From "Acharya") - Mani Sharma , Sahithi Chaganti , Harika Narayan перевод на немецкий

Laahe Laahe (From "Acharya")

(లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లే)

కొండలరాజు బంగరుకొండ
కొండజాతికి అండదండ
మద్దెరాతిరి లేచి మంగళ గౌరి మల్లెలు కోసిందే
వాటిని మాలలు కడతా మంచు కొండల సామిని తలసిందే

(లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లే)

మెళ్ళో మెలికల నాగులదండ
వలపుల వేడికి ఎగిరిపడంగా
ఒంటి ఈబూది జల జల రాలిపడంగ సాంబడు కదిలిండే
అమ్మ పిలుపుకు సామి అత్తరు సెగలై విల విల నలిగిండే

(లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లే)

కొర కొర కొరువులు మండే కళ్ళు
జడలిరబోసిన సింపిరికురులు
ఎర్రటి కోపాలెగసిన కుంకమ్ బొట్టు వెన్నెలకాసిందే
పెనిమిటి రాకను తెలిసి సీమాతంగి సిగ్గులు పూసిందే
ఉభలాటంగా ముందటికురికి
అయ్యవతారం చూసిన కలికి
ఎందా సెంకం సూలం బైరాగేసం ఎందని సనిగిందె
ఇంపుగా ఈపూటైన రాలేవా అని సనువుగా కసిరిందే

(లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లే)

లోకాలేలే ఎంతోడైన
లోకువమడిసే సొంతింట్లోన
అమ్మోరి గడ్డం పట్టి బతిమాలినవి అడ్డాల నామాలు
ఆలుమగల నడుమన అడ్డంరావులె ఇట్టాటి నిమాలు
ఒకటోజామున కలిగిన విరహం
రెండోజాముకు ముదిరిన విరసం
సర్దుకుపోయే సరసం కుదిరేయేలకు మూడో జామాయే
ఒద్దిగా పెరిగే నాలుగోజాముకు గుళ్లో గంటలు మొదలయే

(లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లా
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే
లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లాహే లే)

ప్రతి ఒక రోజిది జరిగే గట్టం
యెడముఖమయ్యి ఏకంమవటం
అనాది అలవాటిళ్లకి అలకలలోనే కిలకిలమనుకోటం
స్వయానా చెబుతున్నారు అనుబంధాలు కడతేరే పాఠం

Laahe Laahe (Aus "Acharya")

(Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Le)

König der Berge, goldener Berg,
Stütze und Kraft für den Bergstamm.
Mitten in der Nacht erwachte die glückverheißende Gauri und pflückte Jasminblüten,
flocht sie zu Girlanden und gedachte des Herrn der schneebedeckten Berge.

(Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Le)

Um den Hals eine Girlande aus gewundenen Schlangen,
springend vor der Hitze der Sehnsucht.
Als die heilige Asche von seinem Körper rieselte, bewegte sich Sambadu (Shiva),
dem Ruf der Mutter (Parvati) folgend, wand sich der Herr, wie der Duft von Attar, in Liebesqualen.

(Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Le)

Augen, brennend wie glühende Kohlen,
zerzaustes, verfilztes Haar.
Das Kumkum-Mal, entstanden aus feurigem Zorn, leuchtete wie Mondlicht,
als sie die Ankunft ihres Gatten bemerkte, errötete Seemathangi (Parvati) vor Scham.
Eifrig nach vorne eilend,
die Schöne, die die Gestalt des Herrn sah,
"Wo ist die Muschel, der Dreizack, das Asketengewand?", murmelte sie.
"Kannst du nicht wenigstens dieses Mal angenehm kommen?", tadelte sie ihn vertraut.

(Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Le)

Obwohl er die Welten regiert,
ist er im eigenen Heim bescheiden.
Die vertikalen Naamams (heilige Zeichen) flehten und hielten Ammorus (Parvatis) Kinn,
solche Regeln stehen nicht zwischen Mann und Frau.
Die Trennung, gefühlt in der ersten Nachtwache,
zur zweiten Wache reifte der Unmut.
Als die spielerische Versöhnung zustande kam, war es die dritte Wache,
als die vierte Wache innig voranschritt, begannen die Tempelglocken zu läuten.

(Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe La
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe
Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Laahe Le)

Dies ist ein tägliches Ereignis,
sich entfremden und dann vereinen.
Es ist ihre uralte Gewohnheit, selbst in ihren Zänkereien fröhlich zu sein,
sie selbst lehren die Lektion, wie Beziehungen Bestand haben und sich lösen.