Текст и перевод песни Mansour - Farz Mahal

فرض کنیم مال همین با اینکه فرضه
ولی حتی تصورش به این دنیا می ارزه
نگو این دلخوشی من یه دروغ محضه
یه فرض محال
فرض کنیم زیر بارون دستات رو دستامه
بهت میگم عشق منی جات روی چشمامه
اگه تو مال من بشی آخر غم هامه
یه فرض محال
بیا فرض کنیم که معجزه میشه
دنیای ما یه دنیای تازه میشه
به زیر آسمون شهر خوبمون
آزادی و عشق به یه اندازه میشه
مال منی توی خیال
حتی گاهی فرض محال
فرض کنیم یه روز میشی با من تو همخونه
پر میگیره از خوشحالی این قلب دیوونه
همه ی غیر ممکنا تو رویا آسونه
یه فرض محال
فرض کنیم راه منو تو راه بن بست نیست
زندگی یجور دیگست اینجوری که هست نیست
سرنوشت عشقمون بگو که شکست نیست
یه فرض محال
بیا تا فرض کنیم که یک جوری میشه
قلب تو هم خسته از این دوری میشه
لیلی و مجنون میرن از تو قصه ها
قصه ی ما یه عشق منصوری میشه
مال منی توی خیال
حتی گاهی فرض محال
عمر خزون سر میرسه
رویا به باور میرسه
تا وقتی دل عاشق دلوابستگیه
من از تو میشکنم نه از کس دیگه
منو تهی نکن که تو خود منی
بیا که این غریبگی بسه دیگه
مال منی توی خیال
حتی با این فرض محال
نه از تو دست نمیکشم
از تو میگیرم پر و بال

Предположим, что это то же самое, что предположить, что это так.
Но стоит даже представить себе этот мир.
Не говори, что моя радость-ложь.
Невозможное предположение.
Допустим, я держу твои руки на своих под дождем.
Говорю тебе, ты-моя любовь, ты - мои глаза.
Если ты станешь моей, мне будет грустно.
Невозможное предположение.
Давай предположим, что это чудо.
Наш мир станет новым.
Под небом нашего славного города.
Свобода и любовь равны.
Ты моя.
Даже иногда предпосылка невозможна.
Допустим, однажды ты будешь жить со мной в одной комнате.
Оно наполняется радостью этого безумного сердца.
Все невозможное легко в мечтах.
Невозможное предположение.
При условии, что мой путь не тупик.
Жизнь совсем другая.
Судьба нашей любви - не неудача.
Невозможное предположение.
Давай предположим, что это случится.
Твое сердце устанет от этого.
Лили и Маджну рассказывают истории.
Наша история становится любовью Мансури.
Ты моя.
Даже иногда предпосылка невозможна.
Это займет целую жизнь.
Мечты приходят, чтобы верить.
Пока сердце любит тревогу.
Я порву это с тобой, ни с кем другим.
Не опустошай меня, ты - это я.
Ну же, довольно странностей.
Ты моя.
Даже при таком предположении невозможно.
Нет, я не откажусь от тебя.
Я приму это от тебя, перышко.