Текст и перевод песни Mansour - Radikal Tanhaei

Radikal Tanhaei

قلبی که از حجم تو مملو بود، از عشق به نفرت گذر می کرد
هرچی که هست این عشق یا نفرت، من رو به تو وابسته تر می کرد
چشمی که با تو دل به دریا زد، حالا دلش خونه که برگردی
با رفتنت شاید نمیدونی، که معبدم رو بی خدا کردی
انقد با تو خوب تا کردم، تا اینکه آخر حال تو بد شد
از بس حضورت رو پرستیدم، این خونه تبدیل به معبد شد
توی خلیج چشمای من، با موج های اشک درگیری
تو زیر رادیکال تنهایی، مد می کنی جذرم رو می گیری
از مختصات سرد آغوشم، تنپوش دستای تو رد میشه
آلوده تر میشم به دنیایی که بی تو بودن رو بلد میشه
انقد با تو خوب تا کردم، تا اینکه آخر حال تو بد شد
از بس حضورت رو پرستیدم، این خونه تبدیل به معبد شد

Radical Loneliness

A heart that was filled with your essence, turned from love to hate
Whatever this emotion, love or loathing, it only made me more dependent on you
Eyes that ventured out to sea with you, now long for your return
Perhaps you don't know that by leaving, you have left my temple without a god
I treated you so well, that in the end, you became ill
I worshipped your presence so much, that this house became a temple
In the depths of my eyes, a battle rages with waves of tears
You exist within the radical of loneliness, with a power that threatens to engulf me
Through the cold coordinates of my embrace, the fabric of our hands interacts
I become more tainted by a world that learns to exist without you
I treated you so well, that in the end, you became ill
I worshipped your presence so much, that this house became a temple