Текст и перевод песни Marco Borsato - Dochters - Live Oktober 2008

Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoor ik een stem die heel zachtjes aan me vraagt
Ben je al wakker pap?
Kom je gezellig mee naar beneden?
Moet je straks werken of ben je vrij vandaag?
En ga je dan even met mij op stap?
Ooooh wat gaat de tijd toch snel
Gisteren nog zag ik haar voor het eerst
Lag ze hier in m′n armen
Wat is ze mooi
En wat staat de tijd haar goed
Ik knipper m'n ogen en zie hoe ze steeds
Weer een beetje veranderd is
Maar hoe groot ze ook mag zijn
In mijn ogen blijft ze altijd klein
Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoor ik de voordeur heel zachtjes open gaan
En val ik gerust in slaap
Ze is thuis
Ik was haar veel liever op gaan halen
Maar ze had me gevraagd of ik
Er niet wilde gaan staan
Ze vind nu inmiddels haar weg naar huis
En oooh wat gaat de tijd toch snel
Gisteren nog zag ik haar voor het eerst
Lag ze hier in m′n armen
Wat is ze mooi
Wat staat de tijd haar goed
Ik knipper m'n ogen en zie hoe ze steeds
Weer een beetje veranderd is
Maar hoe groot ze ook mag zijn
In mij ogen blijft ze altijd klein
En soms...
Wanneer ik m'n ogen sluit
Lopen we samen op het strand
Haar handje in de mijne
En dan...
Zet ze de tijd even stil
Is het weer even net als toen
En heeft ze mij weer nodig
Ik hou haar vast
Zoals ze was
Ik hou haar vast
Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoort ze mijn stem die haar zachtjes wakker maakt
Vandaag is je grote dag
Wat is ze mooi
En wat staat de tijd haar goed
Ik knipper m′n ogen en zie hoe haar hart
Nu voorgoed van een ander is
Maar waar ze ook mag zijn
In gedachte is ze hier bij mij
In mijn ogen blijft ze altijd klein

7: 15 воскресного утра.
Я слышу голос, который спрашивает меня очень тихо.
Ты уже встал, папа?
Хочешь спуститься со мной?
Тебе нужно работать позже или ты свободна сегодня?
И тогда почему бы тебе не пойти со мной?
Оооо как быстро летит время
Только вчера я увидел ее в первый раз.
Она лежала здесь, в моих объятиях.
Она прекрасна.
И как ей подходит время
Я моргаю и вижу, как они держатся.
Снова немного изменился.
Но какой бы большой она ни была.
В моих глазах она всегда будет маленькой.
7: 15 воскресного утра.
Я слышу, как очень тихо открывается входная дверь.
И я усну с миром.
Она дома.
Я бы предпочел забрать ее.
Но она спросила, Могу ли я ...
Я не хотел стоять там.
Теперь она находит дорогу домой.
И о о как быстро летит время
Только вчера я увидел ее в первый раз.
Она лежала здесь, в моих объятиях.
Она прекрасна.
Какое время ей подходит
Я моргаю и вижу, как они держатся.
Снова немного изменился.
Но какой бы большой она ни была.
В моих глазах она всегда будет маленькой.
А иногда...
Когда я закрываю глаза ...
Мы гуляем вместе по пляжу.
Ее рука в моей.
А потом...
Я хочу чтобы ты знала
Неужели погода такая же, как тогда,
и я снова нужен ей?
Я держу ее.
Такой, какой она была.
Я держу ее.
7: 15 воскресного утра.
Она слышит мой голос, который мягко будит ее.
Сегодня твой знаменательный день.
Она прекрасна.
И как ей подходит время
Я моргаю и вижу, как бьется ее сердце.
Теперь навсегда принадлежит другому.
Но где бы она ни была
В мыслях она здесь со мной
В моих глазах она всегда будет маленькой.