Текст и перевод песни Marco Borsato - Waarom - Live 2006 Symphonica

Waarom - Live 2006 Symphonica

Kijk me eens aan
Had jij gedacht dat we hier samen zouden staan, zij aan zij
Ik kan het niet geloven
Hoe vaak ben ik niet bijna bij je weg gegaan, of jij bij mij
Steeds als je bijna buiten was, dan pakte ik je handen vast
En jij kwam terug
En steeds als ik zei dat ik zou gaan
Kwam jij me toch weer achterna
En nooit heb ik spijt gehad
Nee nooit een moment
Dus waarom zeg je me nu dat het over is
En waarom weet je het zeker
Als het water ons samen tot de lippen stond
Of als een van ons tweeën het niet leuk meer vond
Was er altijd die ander die dan zachtjes zei
Ik hou zo veel van jou
Zo veel van jou
Kijk me eens aan
We hebben samen zo vaak in de storm gestaan
In de zee
De huizen hoge golven
We waren sterker dan de krachtigste orkaan
Met z′n twee
Steeds als ik haast verdrinken zou
Dan klampte ik me vast aan jou
En jij was daar
Of kwam naar je toe en ving
Jou op wanneer je bijna onderging
En nooit heb ik spijt gehad
Nee nooit een moment
En waarom zeg je me nu
Dat het over
En waarom weet je het zeker
Als het water ons samen tot de lippen stond
Of als een van ons tweeën het niet leuk meer vond
Was er altijd die ander die dan zachtjes zei
Ik hou zo veel
Ja ik hou zo veel
Van jou
Zo veel van jou

Почему - Живое выступление 2006 Symphonica

Посмотри на меня,
Разве ты думала, что мы будем здесь стоять вместе, бок о бок?
Я не могу в это поверить.
Сколько раз я чуть не ушел от тебя, или ты от меня.
Каждый раз, когда ты была почти готова уйти, я брал тебя за руки,
И ты возвращалась.
И каждый раз, когда я говорил, что уйду,
Ты всё равно шла за мной следом.
И я ни разу не пожалел об этом,
Ни на секунду.
Так почему же ты сейчас говоришь мне, что всё кончено?
И почему ты так уверена?
Когда вода подступала нам к горлу,
Или когда одному из нас становилось нехорошо,
Всегда был другой, кто тихо говорил:
Я так сильно тебя люблю,
Так сильно тебя люблю.
Посмотри на меня.
Мы так часто вместе стояли в буре,
В море,
Среди волн высотой с дом.
Мы были сильнее самого мощного урагана,
Вместе.
Каждый раз, когда я чуть не тонул,
Я цеплялся за тебя,
И ты была рядом.
Или я подходил к тебе и ловил,
Тебя, когда ты почти шла ко дну.
И я ни разу не пожалел об этом,
Ни на секунду.
Так почему же ты сейчас говоришь мне,
Что всё кончено?
И почему ты так уверена?
Когда вода подступала нам к горлу,
Или когда одному из нас становилось нехорошо,
Всегда был другой, кто тихо говорил:
Я так сильно,
Да, я так сильно,
Тебя люблю,
Так сильно тебя люблю.