Текст и перевод песни Marek Dyjak - Rebeka

Rebeka

Widziała cię po raz pierwszy w życiu
I serce jej w ukryciu
Cicho szepnęło: to jest on!
I nie wie skąd, przecież jest jej obcy,
Są w mieście inni chłopcy.
Ciebie pamięta z wszystkich stron.
Kupiłeś Ergo i w jej sklepiku,
Zwykle tak pełnym krzyku
Wszystko zamilkło, ona też!
Mówiąc adieu ty się śmiałeś do niej,
Ach jak mi żal ogromnie,
Że cię nie znała tego dnia...

O ty wymarzony,
O ty wytęskniony,
Nie wiesz przecież o tym ty,
Że w małym miasteczku za tobą ktoś
Wypłakał z oczu łzy...
Że biedna Rebeka
W zamyśleniu czeka
Aż przyjedziesz po nią sam,
I zabierzesz ją jako żonę swą,
Hen, do pałacu bram...

Ten krzyk, ten gwar, ten cud,
Tak sobie wyobrażam, Boże mój!
Na rynku cały lud,
A na niej błyszczy biały weselny strój!...
O ty wymarzony,
O ty wytęskniony,
Któż Ci serca tyle dał
To Rebeka biedna i to jej sen
Co całe życie trwa...

Rebeka

Tu m'as vu pour la première fois de ta vie
Et mon cœur, dans le secret,
A murmuré doucement : c'est lui !
Et je ne sais d'où, car tu m'es étranger,
Il y a d'autres garçons dans la ville.
Je me souviens de toi de tous les côtés.
Tu as acheté de l'Ergo dans ma boutique,
Habituellement si pleine de cris
Tout est devenu silencieux, moi aussi !
En disant adieu, tu as ri en me regardant,
Ah, comme je suis triste,
Que tu ne me connaissais pas ce jour-là…

Ô toi, mon rêve,
Ô toi, mon désir,
Tu ne sais pas, toi,
Que dans cette petite ville, quelqu'un te suit
Et a pleuré des larmes de ses yeux…
Que la pauvre Rebeka
Attend dans la rêverie
Que tu viennes la chercher toi-même,
Et que tu l'emmènes comme ta femme,
Jusqu'aux portes du palais…

Ce cri, ce tumulte, ce miracle,
Je l'imagine ainsi, mon Dieu !
Tout le monde sur la place,
Et sur elle brille une robe de mariée blanche !…
Ô toi, mon rêve,
Ô toi, mon désir,
Qui t'a donné tant de cœur
C'est la pauvre Rebeka, et c'est son rêve
Qui dure toute sa vie…