Текст и перевод песни Marek Grechuta - Kantata

Kantata

Śniły mi się ptaki bez nieba
Śniły mi się konie bez ziemi
Śniły mi się ptaki bez nieba
Śniły mi się konie bez ziemi
Tu żadnej pory roku oprócz zimy nie ma
Tu miejsce na labirynt i na głowę kamień
Obcy mur z obcym murem graniczy
Na łodyżce podwórka więdnie lniany kwiatek nieba
Tu żadnej pory roku oprócz zimy nie ma
Tu miejsce na labirynt i na głowę kamień
Obcy mur z obcym murem graniczy
Na łodyżce podwórka więdnie lniany kwiatek nieba
Oni tam zboże sieją
Senne siano się zwozi w sienie otwarte na oścież
Tam lato ze złotym berłem przechodzi
Oni tam zboże sieją
Senne siano się zwozi w sienie otwarte na oścież
Tam lato ze złotym berłem przechodzi
Oni tam zboże sieją
Senne siano się zwozi w sienie otwarte na oścież
Tam lato ze złotym berłem przechodzi
Jeszcze z daleka samego Królestwa
Świeci ostatnie jabłko na jabłoni
Tu miejsce na labirynt i na głowę kamień
I nikt nie krzyknie nawet, kiedy upadnę w zgiełku zmotoryzowanym
Jak resztki lodu sprząta się przed wiosną, obcego człowieka podniosą
Zbiegną się nagle wszystkie strony i pory roku będą równocześnie
Tu miejsce na labirynt i na głowę kamień
I nikt nie krzyknie nawet, kiedy upadnę w zgiełku zmotoryzowanym
Jak resztki lodu sprząta się przed wiosną, obcego człowieka podniosą
Zbiegną się nagle wszystkie strony i pory roku będą równocześnie
Wszystkie chwile uderzą naraz do serca
I spór będą wiodły, do której z nich należę
I niech to będzie spowiedź, ale bez rozgrzeszenia
Nie chcę, by okradano mnie z mojego życia
Wszystkie chwile uderzą naraz do serca
I spór będą wiodły, do której z nich należę
I niech to będzie spowiedź, ale bez rozgrzeszenia
Nie chcę, by okradano mnie z mojego życia

Кантата

Мне снились птицы без неба, милая,
Мне снились кони без земли,
Мне снились птицы без неба,
Мне снились кони без земли.
Здесь нет другого времени года, кроме зимы,
Здесь место для лабиринта и для камня на голову,
Чужая стена граничит с чужой стеной,
На стебле двора вянет льняной цветок неба.
Здесь нет другого времени года, кроме зимы,
Здесь место для лабиринта и для камня на голову,
Чужая стена граничит с чужой стеной,
На стебле двора вянет льняной цветок неба.
Они там сеют зерно,
Сонное сено свозят в сени, открытые настежь,
Там лето со золотым скипетром проходит.
Они там сеют зерно,
Сонное сено свозят в сени, открытые настежь,
Там лето со золотым скипетром проходит.
Они там сеют зерно,
Сонное сено свозят в сени, открытые настежь,
Там лето со золотым скипетром проходит.
Еще издалека самого Царства
Светится последнее яблоко на яблоне.
Здесь место для лабиринта и для камня на голову,
И никто даже не крикнет, когда я упаду в моторизованной сутолоке.
Как остатки льда убирают перед весной, чужого человека поднимут.
Сойдутся вдруг все стороны, и времена года будут одновременно.
Здесь место для лабиринта и для камня на голову,
И никто даже не крикнет, когда я упаду в моторизованной сутолоке.
Как остатки льда убирают перед весной, чужого человека поднимут.
Сойдутся вдруг все стороны, и времена года будут одновременно.
Все мгновения разом ударят в сердце,
И будут спорить, к какому из них я принадлежу.
И пусть это будет исповедь, но без отпущения грехов.
Я не хочу, чтобы меня обкрадывали, лишая моей жизни.
Все мгновения разом ударят в сердце,
И будут спорить, к какому из них я принадлежу.
И пусть это будет исповедь, но без отпущения грехов.
Я не хочу, чтобы меня обкрадывали, лишая моей жизни.