Текст и перевод песни Marek Grechuta - Może Usłyszysz Wołanie O Pomoc

Może Usłyszysz Wołanie O Pomoc

Może odnajdziesz w wyludnionym domu
Bukiecik włosów na ściętej pościeli
I białą jabłoń kwitnącego szronu
Okrutne piękno żelaznego świata
Oświecać będzie naszych snów podziemia
Ziemia zapłonie jak zamierzchła lampa
I nasze ciała będzie w tła przemieniać
Łagodne piękno współczesnego świata
Osłaniać będzie nasze jasne czoła
Do starej ziemi wciąż będziemy wracać
Jeżeli nawet tylko cisza nas zawoła
O kruche światło przemiennego świata
O Ziemio nasze wspólne ciężkie serce
Jeżeli nawet zabłądzimy w gwiazdach
To tylko twoje serce nas uśmierci
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
I w dobijaniu śmiertelnie raniony
Do gwiazd do których żywi nie słyszeli
I w ocaleniu kruchej łzy z ogromu
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

Maybe You'll Hear the Call for Help

Maybe you will find in an emptied house
A bouquet of hair on a stripped bed
And a white apple tree with blooming frost
The cruel beauty of the iron world
Will light up our dreams underground
The earth will flame like an ancient lamp
And will transform our bodies into the ground
The gentle beauty of the modern world
Will protect our light foreheads
We will always return to the old land
Even if only the silence calls us back
O the fragile light of the changing world
O Earth, our joint, heavy heart
Even if we get lost among the stars
Only your heart will grant us death
Perhaps we will still manage to help you
Yes, perhaps we will still manage to help you
And mortally wounded in the final blow
To the stars that the living never heard
And in saving a fragile tear from the abyss
Perhaps we will still manage to help you
Yes, perhaps we will still manage to help you
Perhaps we will still manage to help you