Текст и перевод песни Marek Grechuta - Ocalić Od Zapomnienia

Ocalić Od Zapomnienia

Ile razem dróg przebytych
Ile ścieżek przedeptanych
Ile deszczów, ile śniegów
Wiszących nad latarniami

Ile listków, ile rozstań
Ciężkich godzin w miastach wielu
I znów upór, żeby powstać
I znów iść i dojść do celu

Ile w trudzie nieustannym
Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń
Ile chlebów rozkrajanych
Pocałunków, schodów, książek?

Oczy twe jak piękne świece
A w sercu żródło promienia
Więc ja chciałbym Twoje serce
Ocalić od zapomnienia

U Twych ramion płaszcz powisa
Krzykliwy, z leśnego ptactwa
Długi przez cały korytarz
Przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus

A tyś lot i górność chmur
Blask wody i kamienia
Chciałbym oczu Twoich chmurność
Ocalić od zapomnienia

Rescue from Oblivion

How many roads we've traveled
How many paths we've trodden
How many rains, how many snows
Hanging over the lanterns

How many leaves, how many partings
Tough hours in many cities
And again the persistence to rise
And again to go and reach the goal

How much in incessant toil
Common sorrows, common aspirations
How many loaves broken
Kisses, stairs, books?

Your eyes like beautiful candles
And in your heart a source of light
So I would like your heart
To save it from oblivion

At your shoulders a coat hangs
Gaudy, from forest birds
Long through the whole corridor
Through the courtyard, to where the star Venus

And you are the flight and loftiness of clouds
The shine of water and stone
I would like the cloudiness of your eyes
To save it from oblivion