Текст и перевод песни Marek Grechuta - Pieśń Dla Ludzi Plonów

Pieśń Dla Ludzi Plonów

Album barwnych fotorgrafii
Krajobrazów świata stron
Mówi co człowiek potrafi
Kiedy mądrość zdobi tron
Mądrość która dzisiaj sięga
Hen ku gwiazdom w ciemną noc
Wierzę że jest jak przysięga
Ziemi której bierze moc
Ziemi która tak nas karmi
Dając siłę na przyszłośc dni
Kiedy na zielonej darni
Człowiek zbiera plony dając mi
Chleb zdobyty wielkim trudem
Spiętych pleców, silnych rąk
Na kolanach w polu gródek
By wypełnić stołów krąg
Wierszem tym się dla nich modlę
O dobre słońce, dobre deszcze
By nie było im żle potem
Gdy wciąż mało chleba jeszcze
Choć w oddali, gdzieś na drodze
W bród pojazdów pędzi w dal
Oni klęczą w bożej trwodze
Choć podróży przecież żal
Plony ziemi niosą w rękach
Świat się im do pasa kłania
Ciała ich przeszywa męka
Od tych skłonów, od klękania
A gdy wśród stołów radości
Ja przed nimi w duszy klękam
Marzą aby dla miłości
Służył chleb zdobyty w mękach
Moja pieśń dla tych co klęczą
Przed ołtarzem bożych darów
Tak jak ci co nocą ślęczą
By dokonać nowych czarów
Składam pieśń do rąk spękanych
Rozmodlonych w żyznej glebie
Gdy goicie kolan rany
Pamięci o Was w moim śpiewie

Song for the People of the Harvest

Album of colourful photographs
Landscapes of the world's pages
Speak of what man can achieve
When wisdom adorns the throne
Wisdom which today reaches
Up to the stars in the dark night
I believe that it is like an oath
Of the earth from which it takes its strength
Of the earth which feeds us so
Giving us strength for the future days
When on the green sward
Man gathers the harvest giving me
Bread won with great toil
Of hunched backs, of strong hands
On their knees in the field of toil
To fill the circle of tables
With this verse I pray for them
For good sun, for good rain
So that they may not suffer afterwards
When still there is little bread
Although in the distance, somewhere on the road
A multitude of vehicles rush away
They kneel in godly awe
Although the journey is a pity
They bear the fruits of the earth in their hands
The world bows to them to the waist
Their bodies are pierced by pain
From these slopes, from kneeling
And when amidst tables of joy
Before them I kneel in my soul
They dream that for love
May serve the bread won in torment
My song for those who kneel
Before the altar of God's gifts
Like those who pore over at night
To perform new spells
I lay my song in cracked hands
Praying in fertile soil
As you heal the wounds of your knees
The memory of you in my song