Текст и перевод песни Margarita Zorbala - O Giannis O Fonias

Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιας πατρινιάς
κι ενός μεσολογγίτη
Προχτές την Κυριακή μετά απ' τη φυλακή
επέρασ' απ' το σπίτι

Του βγάλαμε γλυκό, τού βγάλαμε και μέντα
μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα

Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί
στα μάτια τα μεγάλα
Τού φίλησε βουβά τα χέρια τ' ακριβά
και βγήκε από τη σάλα

Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν' αντέξει
Κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη

Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς
με του καημού τ' αγκάθι
Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ' όνειρο που εχάθη

Джон убийца, сын своего отца
Мессолонги
Воскресенье после тюрьмы
вы проходили мимо дома.

Мы сделали его сладким, мы сделали его мятным.
но мы ни словом не обмолвились об убийстве.

Только у Фроси морская слеза
в глазах великих
Он поцеловал свои дорогие ручки.
он вышел из холла.

Никто не мог вынести ее боли.
И ни один родственник, чтобы сказать, не нашел подходящего слова

И Джон-убийца в конце угла
с болью от шипа
Он снова вспомнил далекие луны и утраченную мечту