Текст и перевод песни Maria Sadowska - Wolno umierać

Wolno umierać

Chyba nie skocze dzisiaj z mostu
Nieważnych słów nie powiem już
Będę tu czekać tak po prostu
Jesteśmy tu tylko przejazdem

I nie dogoni nas świt
Jeśli zamierzasz przyjść
Właśnie teraz
I nie wymyślił by nikt
Jak dużo wolniej by można umierać
I nie dogoni nas świt
Jeśli zamierzasz przyjść
Właśnie teraz
I nie wymyślił by nikt
Jak dużo wolniej by można umierać

Upoważnieni przez magię nocy
250 gram alkoholu
Uprawiamy bez słów rozmowę
Do materaców w środku kosmosu

I nie dogoni nas świt
Jeśli zamierzasz przyjść
Właśnie teraz
I nie wymyślił by nikt
Jak dużo wolniej by można umierać
I nie dogoni nas świt
Jeśli zamierzasz przyjść
Właśnie teraz
I nie wymyślił by nikt
Jak dużo wolniej by można umierać

Płoną mosty
Kiedy rzucasz cień
Miedzy nami wszystko staje się naprawdę
Umieram jak chcę

I nie dogoni nas świt
Jeśli zamierzasz przyjść
Właśnie teraz
I nie wymyślił by nikt
Jak dużo wolniej by można umierać
I nie dogoni nas świt
Jeśli zamierzasz przyjść
Właśnie teraz
I nie wymyślił by nikt
Jak dużo wolniej by można umierać

Mourir lentement

Je ne sauterai pas du pont aujourd'hui
Je ne dirai plus de mots inutiles
J'attendrai ici, tout simplement
Nous ne sommes ici que de passage

Et l'aube ne nous rattrapera pas
Si tu comptes venir
Tout de suite
Et personne n'aurait jamais pensé
Combien de temps on pourrait mourir plus lentement
Et l'aube ne nous rattrapera pas
Si tu comptes venir
Tout de suite
Et personne n'aurait jamais pensé
Combien de temps on pourrait mourir plus lentement

Autorisés par la magie de la nuit
250 grammes d'alcool
Nous avons une conversation sans paroles
Aux matelas au milieu du cosmos

Et l'aube ne nous rattrapera pas
Si tu comptes venir
Tout de suite
Et personne n'aurait jamais pensé
Combien de temps on pourrait mourir plus lentement
Et l'aube ne nous rattrapera pas
Si tu comptes venir
Tout de suite
Et personne n'aurait jamais pensé
Combien de temps on pourrait mourir plus lentement

Les ponts brûlent
Quand tu projettes une ombre
Tout entre nous devient réel
Je meurs comme je veux

Et l'aube ne nous rattrapera pas
Si tu comptes venir
Tout de suite
Et personne n'aurait jamais pensé
Combien de temps on pourrait mourir plus lentement
Et l'aube ne nous rattrapera pas
Si tu comptes venir
Tout de suite
Et personne n'aurait jamais pensé
Combien de temps on pourrait mourir plus lentement