Maria del Mar Bonet - Cançó de Na Ruixa Mantells - перевод текста песни на немецкий

Cançó de Na Ruixa Mantells - Maria del Mar Bonetперевод на немецкий




Cançó de Na Ruixa Mantells
Lied der Na Ruixa Mantells
Passant gemegosa, com fa la gavina,
Ächzend dahinziehend, wie's Möwen nun tun,
Qui volta riberes i torna a voltar,
Die Ufer umkreisen, stets auf und davon,
Anava la boja del Camp de Marina,
Ging dort die Irre vom Camp de Marina,
Vorera del mar.
Am Rande des Stroms.
Descalça i coberta de roba esquinçada,
Barfuß, bekleidet mit zerrissenem Tuch,
Corria salvatge, botant pels esculls;
Rannte sie wild, sprang über Riffe geschwind;
I encara era bella sa testa colrada,
Und dennoch war schön ihr sonnenverbrannter Look,
La flor de sos ulls.
Die Blume der Sinn'.
Color de mar fonda tenia a les nines,
Tiefseeblau färbte sich ihr Augenlicht,
Corona se feia de lliris de mar,
Sie krönte sich mit Lilien, salzig und zart,
I arreu enfilava cornets i petxines,
Und fädelte Muscheln und kleine Schnecken dicht,
Per fer-se'n collars.
Zu Ketten geschart.
Així tota sola, ran ran de les ones,
So ganz alleine, am Saum der Flut,
Ja en temps de bonança, ja en temps de maror,
Mal bei ruhiger See, mal bei Sturmgebraus,
Anava la trista cantant per estones
Zog jene Traurige, singend bis auf den Grund,
L'estranya cançó.
Ihr seltsam Lied aus.
"La mar jo avorria, mes ja l'estim ara,
"Das Meer, das verabscheut ich, doch lieb' ich's nun sehr,
Des que hi l'estatge l'amor que em fugí.
Seit hier jener weilt, den die Liebe mir stahl.
No tenc en la terra ni pare ni mare,
Ich hab' weder Vater noch Mutter mehr,
Mes ell és aquí!"
Doch er ist hier, klar!"
"La mar el volia, jamai assaciada
"Das Meer wollt' ihn haben, nie satt an Gewinn,
De vides, fortunes, tresors i vaixells;
An Leben, an Schätzen, an Schiffen, an Glück;
I d'ell va fer presa dins forta ventada
Und ihn nahm es gefangen in wildem Sturm hin,
Na Ruixa-mantells".
Na Ruixa-mantell's Blick."
Un vespre d'oratge finí son desvari:
Ein Abend mit Unwirt beendet' ihr Leid:
Son cos a una cala sortí l'endemà;
Ihr Leib an der Bucht lag am nächsten Tag da;
I en platja arenosa, redós solitari,
Und am sandigen Strand, einsamer Ort bereit,
Qualcú l'enterrà.
Begrub ihn wer sah.
No ja sa tomba la creu d'olivera,
Kein Kreuz aus Oliven ziert mehr ihr Grab,
Mes lliris de platja en cada estiu,
Doch Strandlilien blüh'n dort im Sommer stets neu,
I sols ja hi senyala sa petja lleugera
Und nur noch die Spur ihrer leichten Gestalt,
L'aucell fugitiu...
Zeigt flüchtiger Leu...






Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.