Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Cançó de Na Ruixa Mantells
Lied der Na Ruixa Mantells
Passant
gemegosa,
com
fa
la
gavina,
Ächzend
dahinziehend,
wie's
Möwen
nun
tun,
Qui
volta
riberes
i
torna
a
voltar,
Die
Ufer
umkreisen,
stets
auf
und
davon,
Anava
la
boja
del
Camp
de
Marina,
Ging
dort
die
Irre
vom
Camp
de
Marina,
Vorera
del
mar.
Am
Rande
des
Stroms.
Descalça
i
coberta
de
roba
esquinçada,
Barfuß,
bekleidet
mit
zerrissenem
Tuch,
Corria
salvatge,
botant
pels
esculls;
Rannte
sie
wild,
sprang
über
Riffe
geschwind;
I
encara
era
bella
sa
testa
colrada,
Und
dennoch
war
schön
ihr
sonnenverbrannter
Look,
La
flor
de
sos
ulls.
Die
Blume
der
Sinn'.
Color
de
mar
fonda
tenia
a
les
nines,
Tiefseeblau
färbte
sich
ihr
Augenlicht,
Corona
se
feia
de
lliris
de
mar,
Sie
krönte
sich
mit
Lilien,
salzig
und
zart,
I
arreu
enfilava
cornets
i
petxines,
Und
fädelte
Muscheln
und
kleine
Schnecken
dicht,
Per
fer-se'n
collars.
Zu
Ketten
geschart.
Així
tota
sola,
ran
ran
de
les
ones,
So
ganz
alleine,
am
Saum
der
Flut,
Ja
en
temps
de
bonança,
ja
en
temps
de
maror,
Mal
bei
ruhiger
See,
mal
bei
Sturmgebraus,
Anava
la
trista
cantant
per
estones
Zog
jene
Traurige,
singend
bis
auf
den
Grund,
L'estranya
cançó.
Ihr
seltsam
Lied
aus.
"La
mar
jo
avorria,
mes
ja
l'estim
ara,
"Das
Meer,
das
verabscheut
ich,
doch
lieb'
ich's
nun
sehr,
Des
que
hi
té
l'estatge
l'amor
que
em
fugí.
Seit
hier
jener
weilt,
den
die
Liebe
mir
stahl.
No
tenc
en
la
terra
ni
pare
ni
mare,
Ich
hab'
weder
Vater
noch
Mutter
mehr,
Mes
ell
és
aquí!"
Doch
er
ist
hier,
klar!"
"La
mar
el
volia,
jamai
assaciada
"Das
Meer
wollt'
ihn
haben,
nie
satt
an
Gewinn,
De
vides,
fortunes,
tresors
i
vaixells;
An
Leben,
an
Schätzen,
an
Schiffen,
an
Glück;
I
d'ell
va
fer
presa
dins
forta
ventada
Und
ihn
nahm
es
gefangen
in
wildem
Sturm
hin,
Na
Ruixa-mantells".
Na
Ruixa-mantell's
Blick."
Un
vespre
d'oratge
finí
son
desvari:
Ein
Abend
mit
Unwirt
beendet'
ihr
Leid:
Son
cos
a
una
cala
sortí
l'endemà;
Ihr
Leib
an
der
Bucht
lag
am
nächsten
Tag
da;
I
en
platja
arenosa,
redós
solitari,
Und
am
sandigen
Strand,
einsamer
Ort
bereit,
Qualcú
l'enterrà.
Begrub
ihn
wer
sah.
No
té
ja
sa
tomba
la
creu
d'olivera,
Kein
Kreuz
aus
Oliven
ziert
mehr
ihr
Grab,
Mes
lliris
de
platja
bé
en
té
cada
estiu,
Doch
Strandlilien
blüh'n
dort
im
Sommer
stets
neu,
I
sols
ja
hi
senyala
sa
petja
lleugera
Und
nur
noch
die
Spur
ihrer
leichten
Gestalt,
L'aucell
fugitiu...
Zeigt
flüchtiger
Leu...
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.