Текст и перевод песни Marian Opania - Skoczek Wzwyż

Skoczek Wzwyż

Rozpędzam się, wybijam idę w górę,
Poprzeczkę strącam, nie wyszło, niech to szlag
Te dwa czterdzieści stoi twardym murem.
Odpadłem, choć niewiele było brak.

Tak to jest, gdy uprawia się sport,
Tak to jest, kiedy skacze się wzwyż -
Długi rozbieg, wybicie i lot -
Potem całym ciężarem na pysk.

Ja się wybijam z prawej, tę metodę mam,
Za ogon złapię sławę i pokażę wam.
Niech inni skaczą z lewej, jak tak dobrze im,
Ja się wybijam z prawej, to mój styl.

Rozpędzam się, wybicie, idę w górę -
I znowu spada ta cholerna żerdź,
Trybuny już się ze mnie śmieją chórem,
A trener na mnie zawziął się na śmierć:

"Z klubu, łajzo, polecisz na łeb!
Potem oddam cię, durniu, pod sąd.
Z lewej skakać masz, czy chcesz, czy nie!
Twoja prawa to gorzej, niż błąd".

Choć widzę - kiepska sprawa, trener mordę darł,
Nie umiem skakać z lewej, choćbym chciał.
Ta prawa, choć nieprawa, się do skoku rwie,
A lewa mi omdlewa. Tak to jest.

Trybuny w śmiech, znów na rozbiegu stoję
I prawą nogą lekko macam żwir.
Wybijam się... I dwa czterdzieści moje!
Przeszedłem, tego mi nie weźmie nikt.

Niech kontuzja w pachwinie mnie rwie,
Niech kuleją obie nogi moje dwie
Przetrzymałem ruganie i śmiech,
Byłem w górze. No co? Może nie?

Co z tego, nic takiego, rekordowy miałem skok.
Złapałem ogon sławy, przytrzymałem go.
Niech inni skaczą z lewej, jak im dobrze tak,
Ja się wybijam z prawej. To jest fakt.

High Jumper

I accelerate, I jump, I go up,
I knock down the bar, it didn't work, damn it
Those two forty are standing as a tough wall.
I fell out, although I was almost there.

That's what happens when you do sports,
That's what happens when you jump high -
A long run, a jump and a flight -
Then you fall on your face with all your weight.

I jump from the right, that's my method,
I'll catch fame by the tail and show you.
Let others jump from the left, if that's so good for them,
I jump from the right, that's my style.

I accelerate, I jump, I go up -
And that damn bar falls down again,
The stands are already laughing at me in chorus,
And the coach is dead set against me:

"You'll be out of the club, you loser!
Then I'll hand you over to court, idiot.
You have to jump from the left, whether you like it or not!
Your right is worse than a mistake".

Although I see - it's a bad case, the coach was yelling,
I can't jump from the left, even if I wanted to.
That right, although it's not right, rushes forward to the jump,
And my left faints. That's how it is.

The stands laugh, I'm standing on the runway again
And I gently touch the gravel with my right foot.
I jump... And two forty is mine!
I passed, no one will take that from me.

Let the groin injury tear me,
Let both my legs limp,
I endured the scolding and laughter,
I was up there. So what? Maybe not?

So what, nothing like that, I had a record jump.
I caught the tail of fame, I held on to it.
Let others jump from the left, if that's so good for them,
I jump from the right. That's a fact.