Do Dna - Lo-Fi Version - Marie перевод на русский

Do Dna - Lo-Fi Version

Czytałam o nich już niejeden raz
Co w cieniu stoją i co chcą mnie zjeść
Czytałam, że nie warto bawić się z takimi
Takich też nie warto mieć
Będą podrzucać, aż do Nieba bram
Łapać za nogę, kiedy dotkniesz ich
I drapu drap paznokcie, aż do krwi
Paznokcie, aż do krwi
Czytałam, że dziewczyny muszą być twarde jak mur
Więc czemuś mi połamał to serduszko tak na pół?

Za każdą łzę co ronić przyszło mi
Za każdy niebędący błędem błąd
Za każdą chwilę, gdy ogień się tlił
I mego ciała Tobie znany kąt
Za każdy pędzlem ruch
I każde "nie"
I każde "dobrze, skarbie"
Każde "tak"
Dziś piję wino i wypiję je
Do samiutkiego samiutkiego dna

Czytałam, że ostrożną warto być
I niedostępną ciągle trzeba grać
Chować po kątach, gdy wychodzi żal
Ja już mam dosyć i się nie chcę bać
Mogę silniejszą być, mądrą się stać
Gdy przyjdziesz błagać na kolanach znów
Wyszeptam w ucho Ci: no proszę mów mi
Mów mi, mów mi, mów mi, mów mi, mów

Czytałam, że dziewczyny muszą twarde być jak mur
Więc czemuś mi połamał to serduszko tak na pół?

Za każdą łzę co ronić przyszło mi
Za każdy niebędący błędem błąd
Za każdą chwilę, gdy ogień się tlił
I mego ciała Tobie znany kąt
Za każdy pędzlem ruch
I każde "nie"
I każde "dobrze, skarbie"
Każde "tak"
Dziś piję wino i wypiję je
Do samiutkiego dna

Za każdą łzę co ronić przyszło mi
Za każdy niebędący błędem błąd
Za każdą chwilę, gdy ogień się tlił
I mego ciała Tobie znany kąt
Za każdy pędzlem ruch
I każde "nie"
I każde "dobrze, skarbie"
Każde "tak"
Dziś piję wino i wypiję je
Do samiutkiego dna

До дна - Lo-Fi версия

Читала о них уже не раз,
Кто прячется в тени и хочет меня съесть.
Читала, что не стоит связываться с такими,
Таких и иметь не стоит вовсе.
Будут подбрасывать до небесных врат,
Хватать за ногу, когда к ним прикоснешься.
И царапать, царапать ногтями до крови,
Ногтями до крови.
Читала, что девушки должны быть тверды, как стена,
Так почему же ты разбил мне сердце пополам?

За каждую слезу, что мне пришлось пролить,
За каждую ошибку, не являющуюся ошибкой,
За каждый миг, когда тлел огонь,
И каждый уголок моего тела, тебе знакомый.
За каждый взмах кисти,
И каждое "нет",
И каждое "хорошо, любимый",
Каждое "да".
Сегодня я пью вино и выпью его
До самого, самого дна.

Читала, что стоит быть осторожной,
И постоянно играть недотрогу.
Прятать по углам, когда выходит наружу боль,
Но мне уже надоело, и я не хочу бояться.
Я могу стать сильнее, могу стать мудрее,
Когда ты снова придешь умолять на коленях,
Прошепчу тебе на ухо: ну же, говори мне,
Говори, говори, говори, говори, говори.

Читала, что девушки должны быть тверды, как стена,
Так почему же ты разбил мне сердце пополам?

За каждую слезу, что мне пришлось пролить,
За каждую ошибку, не являющуюся ошибкой,
За каждый миг, когда тлел огонь,
И каждый уголок моего тела, тебе знакомый.
За каждый взмах кисти,
И каждое "нет",
И каждое "хорошо, любимый",
Каждое "да".
Сегодня я пью вино и выпью его
До самого дна.

За каждую слезу, что мне пришлось пролить,
За каждую ошибку, не являющуюся ошибкой,
За каждый миг, когда тлел огонь,
И каждый уголок моего тела, тебе знакомый.
За каждый взмах кисти,
И каждое "нет",
И каждое "хорошо, любимый",
Каждое "да".
Сегодня я пью вино и выпью его
До самого дна.