Dyo Kai Kati - Marina Spanou перевод на немецкий

Dyo Kai Kati

Γεια
Πήρα να δω τι κάνεις
Ελπίζω να είσαι καλά
Σου στέλνω αυτό χωρίς πρόλογο, προσφώνηση, δεύτερες σκέψεις, ενοχές
Απλώς ξεμπλέκω αυτό που υπάρχει στο στήθος μου

Δε θα σε κοιτάω με τον ίδιο τρόπο αλλά θα σε θυμάμαι όπως ακριβώς σε έβλεπα εγώ
Και κάθε φορά που θα κλείνω τα μάτια μου θα είναι όλα εκεί
Όσα έχω κρατήσει

Το στενό στη Φειδίου εκείνο το βράδυ
Τα τελευταία τραγούδια που χορέψαμε
Τα μισοάδεια τζιν τόνικ που ξεχάσαμε στη μπάρα
Ο τσαλακωμένος σου καναπές
Τα χέρια σου στο πρόσωπο μου
Τα χέρια σου που δε θα υπάρξουν ξανά στο πρόσωπο μου

Η μυρωδιά από νεράντζια
Το παλιό σου ραδιοφωνάκι
Οι καρτ ποστάλ που δε σου έδωσα
Το φεγγάρι που κόψαμε στα δύο
Τα λεωφορεία που έχανες και εγώ σε περίμενα με τις ώρες
Η αγαπημένη σου κούπα
σκέτο γαλλικό πάντα, θυμάσαι

Η Επίδαυρος μας
Δική μας ήταν
Δική μας κι αυτή
Δική μας και η ξύλινη οροφή σου
Δικοί μας οι καθρέφτες στο μπάνιο
Δικά μας τα παντζούρια που δεν ήθελες να ανοίγουμε
Δικός μας ο Αύγουστος που υποσχεθήκαμε
Η θάλασσα που φτιάξαμε στα δωμάτια μας
Δικά μου τα μάτια σου
Τα μάτια σου δεν είναι δικά μου

Άλλωστε είμαστε σαν ένα ζευγάρι διαφορετικές κάλτσες, έτσι μου έλεγες
Εγώ μια από αυτές τις πολύχρωμες με τρύπες και μπαλώματα κι εσύ μια άσπρη βαμβακερή

Να προσέχεις το κομμάτι μου
Θα προσέχω το δικό σου
Σ'αγαπώ
Δική σου

Zwei Und Etwas

Hallo
Ich habe angerufen, um zu sehen, wie es dir geht
Ich hoffe, dir geht es gut
Ich schicke dir das ohne Vorwort, Anrede, Zweifel oder Schuldgefühle
Ich entwirre nur das, was in meiner Brust liegt

Ich werde dich nicht mehr so ansehen, aber ich werde dich so erinnern, wie ich dich gesehen habe
Und jedes Mal, wenn ich meine Augen schließe, wird alles da sein
Alles, was ich bewahrt habe

Die enge Gasse in Fidiou an jenem Abend
Die letzten Lieder, zu denen wir tanzten
Die halbleeren Gin Tonics, die wir an der Bar vergaßen
Dein zerknautschtes Sofa
Deine Hände auf meinem Gesicht
Deine Hände, die nie wieder auf meinem Gesicht sein werden

Der Duft von Orangenblüten
Dein altes Radiogerät
Die Postkarten, die ich dir nie gab
Der Mond, den wir halbierten
Die Busse, die du verpasstest und ich wartete stundenlang
Deine Lieblingstasse
Immer schwarz, französisch, erinnerst du dich?

Unser Epidauros
Er gehörte uns
Auch dieser hier
Deine Holzwanddecke gehörte uns
Uns gehörten die Badezimmerspiegel
Uns gehörten die Jalousien, die du nie öffnen wolltest
Unser August, den wir versprachen
Das Meer, das wir in unseren Zimmern schufen
Deine Augen gehörten mir
Deine Augen gehören nicht mehr mir

Schließlich sind wir wie ein Paar verschiedene Socken, sagtest du
Ich einer dieser bunten mit Löchern und Flicken, du ein weißer Baumwollschuh

Pass auf meinen Teil auf
Ich werde auf deinen aufpassen
Ich liebe dich
Deine