Текст и перевод песни Marinella - Stathmoi Kai Limania

Stathmoi Kai Limania

Πήρες το τρένο μια βραδιά
κι ένα καράβι του νοτιά
στη ξενιτιά να πας, πουλί ορφανεμένο.
Κι έμεινα μόνη στη ζωή
με την αγάπη μου σβηστή
σ' ένα σταθμό, σ' ένα λιμάνι να προσμένω.
Σταθμοί και λιμάνια,
αδέρφια του πόνου,
μανάδες της θλίψης και του χωρισμού.
Το κάθε μας δάκρυ,
εκεί σε μιαν άκρη,
απ' τα μάτια κυλάει και στάζει παντού.
Πήρες μια αγάπη, μια καρδιά,
φεύγοντας για την ξενιτιά.
κι ο πόνος έφερε το κλάμα στη ματιά μου.
Κι όλο πηγαίνω για να δω
μια στο λιμάνι, στο σταθμό,
μήπως φανείς και ξαστερώσει η χαρά μου.

Railway Stations and Ports

You boarded a train one night,
And took a southbound ship,
To a foreign land, my orphaned love.
And I remained alone in this life,
With my love extinguished,
Waiting at a station, at a port.
Railway stations and ports,
Brothers of sorrow,
Mothers of sadness and separation.
Every tear we shed,
There on the brink,
Flows from our eyes and drips everywhere.
You took a love, a heart,
When you left for a foreign land.
And pain brought tears to my eyes.
And I keep going to see,
Sometimes at the port, at the station,
If you might appear and my joy might return.