Текст и перевод песни Marinella - Tilefono

Tilefono

Τηλεφωνώ, σε κάτι φίλους μου παλιούς
που μοιραστήκαμε μαζί στιγμές ωραίες.
Τηλεφωνώ, σε κάποιους άγνωστους γνωστούς
που μας χωρίζουνε συνθήματα κι ιδέες.
Τηλεφωνώ, σε ξεχασμένους αριθμούς
που ανακαλύπτω στη μικρή παλιά ατζέντα.
Τηλεφωνώ, σε κάποιες γνώριμες φωνές
να συνεχίσω την κομμένη μας κουβέντα.
Χτύπησα εφτά μηδενικά
στη συσκευή της αγωνίας,
βγαίνει ο θυρωρός της παγωνιάς
το κλεφτρόνι της γωνίας,
Θρύψαλα, γυαλιά, συναγερμός,
ο ταξιτζής που κάνει βάρδια
να ο φοβισμένος εραστής
με τα βιαστικά του χάδια.
Σε ξενοδοχεία κεντρικά
μια θλίψη τοξικομανίας
κι όλα σ′ ένα σχήμα ερημιάς
και βουβής μονοτονίας.
Τηλεφωνώ, αναζητώντας μια γραμμή
που θα με φέρει στο γνωστό ξανά κανάλι.
Τηλεφωνώ, για να αισθάνομαι ασφαλής
μέσα στην ανασφάλειά μου τη μεγάλη.
Τηλεφωνώ, σ' έναν απρόσωπο καιρό
που έχει όνομα, τηλέφωνο και φίρμα.
Τηλεφωνώ, και διοχετεύω τη ζωή
σ′ ένα μονόλογο βραχνό μέσα απ' το σύρμα.
Χτύπησα εφτά μηδενικά
στη συσκευή της αγωνίας,
βγαίνει ο θυρωρός της παγωνιάς
το κλεφτρόνι της γωνίας,
Θρύψαλα, γυαλιά, συναγερμός,
ο ταξιτζής που κάνει βάρδια
να ο φοβισμένος εραστής
με τα βιαστικά του χάδια.
Σε ξενοδοχεία κεντρικά
μια θλίψη τοξικομανίας
κι όλα σ' ένα σχήμα ερημιάς
και βουβής μονοτονίας...

Telephone

I'm calling some old friends of mine
with whom I shared some wonderful moments.
I'm calling some distant acquaintances
who are separated from us by slogans and ideas.
I'm calling forgotten numbers
that I rediscover in my little old address book.
I'm calling some familiar voices
to continue our interrupted conversation.
I dialed seven zeros
on the agony machine,
the doorman of the cold steps out
the thief of the corner,
Shards, glasses, alarm,
the taxi driver on shift
here's the frightened lover
with his hasty caresses.
In central hotels
a sadness of drug addiction
and all a shape of loneliness
and mute monotony.
I'm calling, looking for a line
that will bring me back to the familiar channel.
I'm calling to feel safe
in the midst of my great insecurity.
I'm calling in an impersonal time
that has a name, a phone number, and a brand.
I'm calling and channeling life
into a hoarse monologue over the wire.
I dialed seven zeros
on the agony machine,
the doorman of the cold steps out
the thief of the corner,
Shards, glasses, alarm,
the taxi driver on shift
here's the frightened lover
with his hasty caresses.
In central hotels
a sadness of drug addiction
and all a shape of loneliness
and mute monotony...