Текст и перевод песни Mariza Rizou - Olos O Kosmos Horeve

Olos O Kosmos Horeve

Αλήτεψα στων δρόμων τα φανάρια,
Και ανάσα να τους πρώτους μου καπνούς,
Με σύτεψαν ξενοίκιαστα λυχνάρια,
Στα βάσανα που αναθρεύει ο νους.

Σα μάντισσα που αντάμωσε ένα πνεύμα,
Και ανέσυρε μια αλήθεια μυστική,
Απάντησα και εγώ με ένα νεύμα,
Πώς με έσυρε απ' τον σβέρκο η μουσική.

Και όλος ο κόσμος χόρευε,
στο γύφτικο το γλέντι.
Λες και το υπαγόρευε,
η σκλάβα στον αφέντη.
Να σου η καρδιά δυνάμωνε,
και χτύπαγε με χάρη.
Λες και την ξεβαλσάμωνε,
το ντέφι του αρκουδιάρη.
Και όλος ο κόσμος χόρευε,
απάνω σε μπαρούτι.
Και απ'την αρχή συνόρευε,
η φτώχεια με τα πλούτη.
Τότε η καρδιά κατάλαβε,
και έπαψε να υποφέρει.
Και είπε θα ζει και θα γελα,
με ότι η ζωή της φέρει.

Εξόριστη από την ίδια μου τη σκέψη,
Μέρα τη μέρα έχανα το φως,
Μία αόριστη φωνή με είχε μπερδέψει,
Και ασχήμενε στα μάτια μου ο καιρός.
Μα, σαν μάγισσα που φόρεσε φουστάνι,
Και ξήλωσε στο πλάι τη ραφή,
Το ράγισα του χάρου το δρεπάνι,
Και ψήλωσε στα μέτρα μου η ζωή.

Και όλος ο κόσμος χόρευε,
στο γύφτικο το γλέντι.
Λες και το υπαγόρευε,
η σκλάβα στον αφέντη.
Να σου η καρδιά δυνάμωνε,
και χτύπαγε με χάρη.
Λες και την ξεβαλσάμωνε,
το ντέφι του αρκουδιάρη.
Και όλος ο κόσμος χόρευε,
απάνω σε μπαρούτι.
Και απ'την αρχή συνόρευε,
η φτώχεια με τα πλούτη.
Τότε η καρδιά κατάλαβε,
και έπαψε να υποφέρει.
Και είπε θα ζει και θα γελα,
με ότι η ζωή της φέρει.
Όλος ο κόσμος χόρευε.

Весь мир танцует

Я скиталась у светофоров,
Вдыхая первые клубы дыма,
Меня томили пустые светильники,
В муках, что рождает разум.

Как гадалка, что встретила дух,
И извлекла тайную правду,
Я ответила кивком головы,
Что меня за шею ведет музыка.

И весь мир танцевал,
На цыганском празднике.
Словно диктовала это,
Рабыня своему господину.
Вот и мое сердце крепло,
И билось с грацией.
Словно его освобождал от пут,
Бубен медвежьего поводыря.
И весь мир танцевал,
На пороховой бочке.
И с самого начала граничили,
Бедность с богатством.
Тогда сердце поняло,
И перестало страдать.
И сказало, что будет жить и смеяться,
С тем, что принесет ей жизнь.

Изгнанница из собственных мыслей,
День за днем я теряла свет,
Какой-то неясный голос меня запутал,
И время в моих глазах стало безобразным.
Но, как волшебница, надевшая платье,
И распоровшая шов сбоку,
Я сломала косу смерти,
И жизнь поднялась до моего роста.

И весь мир танцевал,
На цыганском празднике.
Словно диктовала это,
Рабыня своему господину.
Вот и мое сердце крепло,
И билось с грацией.
Словно его освобождал от пут,
Бубен медвежьего поводыря.
И весь мир танцевал,
На пороховой бочке.
И с самого начала граничили,
Бедность с богатством.
Тогда сердце поняло,
И перестало страдать.
И сказало, что будет жить и смеяться,
С тем, что принесет ей жизнь.
Весь мир танцевал.