Текст и перевод песни Maryla Rodowicz - Piosenka Dla Przyjaciela

Piosenka Dla Przyjaciela

Gdy się znajduje przyjaciela
To każdy dzień jest jak niedziela
Calutki rok
Gdy się znajduje przyjaciela
Słoneczny promyk z nieba strzela
Jaśnieje wzrok
I słowo słowa się nie boi
Obrus się bieli, chleb się kroi
Gdy spadnie zmierzch
Światło rozsądku mrok przewierca
I jest pogadać z kim
Od serca
Pomilczeć też
A jeśli przyjdzie w dwie przeciwne strony ruszyć
Jeśli to przyjaźń nic przyjaźni tej nie wzruszy
I z końca świata Ci napiszą sms
Jeśli to jest prawdziwa przyjaźń
Jeśli jest
Tak zdarza się zazwyczaj, lecz pamiętać warto
Że los czasami umie zagrać czarną kartą
I choć nie wróży tego żaden gest ni znak
To już się stało
A Ty wtedy myślisz tak
Kiedy się traci przyjaciela
Deszczem zasnuwa się niedziela
Szarzeje czas
Kiedy się traci przyjaciela
Nadziei drzewko się spopiela
Co rosło w nas
I czarny smutek świat przesłania
I w sercu mnożą się pytania
Dlaczego? Jak?
Czemu tak los żartuje z nami
Czemu się gwiazdy nad głowami
Złożyły tak
Natrętnych pytań długo w noc Cię męczy szereg
Przecież przyjaciół ma się w życiu trzech lub czterech
I łatwo w skutek zimnych gwiazd obrotów złych
Spotkać samotność
Gdy przyjaciół stracisz swych
A czas przesiewa dalej piach i popatrz oto
W czasu klepsydrze nagle błyśnie szczere złoto
To nowa przyjaźń
Nowa szansa, nowy szlak
Więc chroń tę szansę i zaśpiewaj sobie tak:
Gdy się znajduje przyjaciela...

Song for a Friend

When you find a friend
Every day is like Sunday
All year
When you find a friend
A ray of sunshine shoots from the sky
Eyes brighten
And words don't fear words
The tablecloth whitens, the bread is cut
When twilight falls
The light of reason pierces the darkness
And there's someone to talk to
From the heart
To be silent too
And if it comes to a head in two opposite ways
If it's friendship, nothing will shake that friendship
And from the ends of the earth, they'll write you a text message
If it's true friendship
If it is
It usually happens this way, but it's worth remembering
That fate sometimes knows how to play the black card
And although no gesture or sign predicts it
It's already happened
And then you think like this
When you lose a friend
Rain obscures Sunday
Time gray
When you lose a friend
The sapling of hope is reduced to ashes
Which grew in us
And black sorrow obscures the world
And questions multiply in the heart
Why? How?
Why does fate play tricks on us
Why have the stars above us
Folded like that
A series of intrusive questions torments you long into the night
After all, you have three or four friends in your life
And it's easy due to the cold, evil machinations of the stars
To meet loneliness
When you lose your friends
And time continues to sift through sand and dust, and look
In the hourglass of time, suddenly pure gold will gleam
This is a new friendship
A new chance, a new path
So cherish this chance and sing to yourself like this:
When you find a friend...