Żółte Flamastry I Grube Katechetki - Mata перевод на немецкий

Żółte Flamastry I Grube Katechetki

Kiedyś nie byłem tak durny, miałem i kredki i piórnik
Miałem plan lekcji z Lionelem Messim
Uczyłem się w domu do każdej kartkówki
Kiedyś nie byłem tak durny
Grube katechetki, przynosiły nam mleko i marchewki
I każdy je pił i każdy je jadł i każdemu uszy się trzęsły
Nie ma dobra i zła, są tylko ci grzeczni i ci niegrzeczni
I wymieniają figurki z Lego na naklejki
Codziennie o 7:30 był apel, a potem różaniec
Najpierw uczyli nas musztry, a później mówiliśmy amen
Codziennie czytaliśmy Stary Testament i Nowy Testament
I słowo stawało się ciałem
I taki łysy ksiądz w okularach i dawał nam fajne kazania
W pierwsze piątki chodziliśmy na msze, w czwartki były zebrania
Ale takie dla rodziców, a nie dla nas, robili nam kanapki na śniadania
A siostry dawały je bezdomnym, kiedy ktoś z nas nie dojadał
A siostry robiły nam tosty i kazały całować nam
Chleb, gdy upadał i całowaliśmy ten chleb, gdy upadał
A teraz błagam, ty też mnie pocałuj, bo czekam na sygnał by wstawać

I choć gołym okiem widzę, że gdzieś łączy się niebo i ziemia
To wciąż jest daleko i bardzo się boję, że w końcu opadnę z sił
I choć w sumie znam więcej dowodów na to, że wcale cię nie ma
To postaram się żyć tak, jakbyś był
I choć gołym okiem widzę, że gdzieś łączy się niebo i ziemia
To wciąż jest daleko i bardzo się boję, że w końcu opadnę z sił
I choć w sumie znam więcej dowodów na to, że wcale cię nie ma
To postaram się żyć tak, jakbyś był

Kiedyś miałem piękną żonę i plastikowy zegarek
Myślę o tym gdy w telewizorze widzę śpiącą rybkę o czwartej nad ranem
I doceniam po latach leżakowanie, chociaż ani razu wtedy nie spałem
I tak sobie myślę co jest tym leżakowaniem teraz
A pamiętasz jak nieraz przed spaniem
Rozmawialiśmy o przeróżnych rzeczach
I czasem głupich nawet
Ale kładłem w tobie nadzieję i wiarę jak łokcie na parapet
Albo tę herbatę z granulek na ławie
Bo są rzeczy, których nie wolno nam pić
I których nie wolno nam jeść jak na przykład jarzębiny
A gdy jemy ryby to musimy uważać na ości, ale
Za to nie musimy aż tak bardzo pościć jak dorośli
A teraz dotknij mnie, tylko trochę wystarczy
Nie chcę wracać już do naszych wspomnień na tarczy
A teraz dotknij mnie, jeśli mnie słyszysz,
Bo tak bardzo chciałbym wiedzieć że patrzysz

I choć gołym okiem widzę, że gdzieś łączy się niebo i ziemia
To wciąż jest daleko i bardzo się boję, że w końcu opadnę z sił
I choć w sumie znam więcej dowodów na to, że wcale cię nie ma
To postaram się żyć tak, jakbyś był
I choć gołym okiem widzę, że gdzieś łączy się niebo i ziemia
To wciąż jest daleko i bardzo się boję, że w końcu opadnę z sił
I choć w sumie znam więcej dowodów na to, że wcale cię nie ma
To postaram się żyć tak, jakbyś był
I choć gołym okiem widzę, że gdzieś łączy się niebo i ziemia
To wciąż jest daleko i bardzo się boję, że w końcu opadnę z sił
I choć w sumie znam więcej dowodów na to, że wcale cię nie ma
To postaram się żyć tak, jakbyś był

Gelbe Filzstifte Und Dicke Katechetinnen

Früher war ich nicht so dumm, hatte Buntstifte und ein Federmäppchen
Ich hatte einen Stundenplan mit Lionel Messi
Ich lernte zu Hause für jede Klassenarbeit
Früher war ich nicht so dumm
Dicke Katechetinnen brachten uns Milch und Karotten
Und jeder trank sie und jeder aß sie und allen zitterten die Ohren
Es gibt kein Gut und Böse, nur die Artigen und die Unartigen
Und sie tauschten Lego-Figuren gegen Aufkleber
Jeden Tag um 7:30 gab es Appell, und dann den Rosenkranz
Zuerst lernten wir Exerzieren, später sagten wir Amen
Jeden Tag lasen wir das Alte Testament und das Neue Testament
Und das Wort ward Fleisch
Und so ein kahler Priester mit Brille hielt coole Predigten
An den ersten Freitagen gingen wir zur Messe, donnerstags waren Versammlungen
Aber die waren für Eltern, nicht für uns, sie machten uns Brote zum Frühstück
Und die Schwestern gaben sie Obdachlosen, wenn einer von uns nicht aufaß
Und die Schwestern machten uns Toast und ließen uns
Brot küssen, wenn es fiel, und wir küssten das Brot, wenn es fiel
Und jetzt bitte ich dich, küss mich auch, ich warte auf das Signal zum Aufstehen

Und obwohl ich mit bloßem Auge sehe, dass sich Himmel und Erde irgendwo verbinden
Ist es immer noch weit, und ich fürchte sehr, dass ich bald die Kraft verlier
Und obwohl ich mehr Beweise kenne, dass du gar nicht da bist
Versuche ich, so zu leben, als wärst du es
Und obwohl ich mit bloßem Auge sehe, dass sich Himmel und Erde irgendwo verbinden
Ist es immer noch weit, und ich fürchte sehr, dass ich bald die Kraft verlier
Und obwohl ich mehr Beweise kenne, dass du gar nicht da bist
Versuche ich, so zu leben, als wärst du es

Früher hatte ich eine schöne Frau und eine Plastikuhr
Ich denke daran, wenn ich im Fernsehen um vier Uhr morgens einen schlafenden Fisch sehe
Und ich schätze heute das Mittagsruhe, obwohl ich damals nie schlief
Und so frage ich mich, was heute das Mittagsruhe ist
Erinnerst du dich, wie wir oft vor dem Schlafen
Über alle möglichen Dinge sprachen
Manchmal sogar dumme
Aber ich setzte Hoffnung und Glauben in dich, wie Ellbogen auf die Fensterbank
Oder diesen Tee aus Granulat auf der Bank
Denn es gibt Dinge, die wir nicht trinken dürfen
Und die wir nicht essen dürfen, wie Vogelbeeren
Und wenn wir Fisch essen, müssen wir auf Gräten achten, aber
Dafür müssen wir nicht so sehr fasten wie Erwachsene
Und jetzt berühr mich, nur ein bisschen reicht
Ich will nicht mehr in unsere Erinnerungen auf der Stirn zurückkehren
Und jetzt berühr mich, wenn du mich hörst,
Denn ich würde so gerne wissen, dass du zuschaust

Und obwohl ich mit bloßem Auge sehe, dass sich Himmel und Erde irgendwo verbinden
Ist es immer noch weit, und ich fürchte sehr, dass ich bald die Kraft verlier
Und obwohl ich mehr Beweise kenne, dass du gar nicht da bist
Versuche ich, so zu leben, als wärst du es
Und obwohl ich mit bloßem Auge sehe, dass sich Himmel und Erde irgendwo verbinden
Ist es immer noch weit, und ich fürchte sehr, dass ich bald die Kraft verlier
Und obwohl ich mehr Beweise kenne, dass du gar nicht da bist
Versuche ich, so zu leben, als wärst du es
Und obwohl ich mit bloßem Auge sehe, dass sich Himmel und Erde irgendwo verbinden
Ist es immer noch weit, und ich fürchte sehr, dass ich bald die Kraft verlier
Und obwohl ich mehr Beweise kenne, dass du gar nicht da bist
Versuche ich, so zu leben, als wärst du es