Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
De
blessure
ancienne,
de
chagrins
cachés
Von
alter
Wunde,
von
verstecktem
Gram
D'où
viennent
ces
torrents
asséchés
Woher
kommt
dieser
ausgetrocknete
Strom?
Ces
reflets
amers
sur
tes
joues
salées?
Dieser
bittere
Schimmer
auf
deinen
salzigen
Wangen?
La
mer,
t'y
es
jamais
allée?
Warst
du
nie
am
Meer,
hast
es
nie
empfangen?
Tu
sais
rien
des
blagues
que
disent
en
roulant
les
vagues
Du
kennst
nicht
die
Scherze,
die
die
Wellen
raunend
wagen,
Aux
cailloux
des
digues
que
tout
ce
boucan
fatigue.
Den
Steinen
der
Deiche,
die
ihr
Lärm
erschöpft
und
plagt.
Tu
sais
rien
des
roches
où
les
naufragés
Du
kennst
nicht
die
Felsen,
an
die
Schiffbrüchige
S'accrochent
et
deviennent
enragés.
Sich
krallen
und
zu
Wütenden
werden.
Tu
vois
bien,
la
mer,
c'est
pas
ces
torrents
Siehst
du
nicht,
das
Meer
ist
nicht
diese
Ströme,
Amers
que
tu
creuses
en
pleurant.
Bitter,
die
du
weinend
gräbst
im
Kehre.
Les
blessures
anciennes,
les
chagrins
cachés
Die
alten
Wunden,
der
verborgene
Schmerz,
Reviennent
et
deux
larmes
ont
coulé.
Kehren
zurück,
und
zwei
Tränen
fließen
jetzt.
Quand
tes
joues
sont
fraîches,
on
dirait
deux
fleurs
Wenn
deine
Wangen
frisch
sind,
sind's
zwei
Blumen,
Deux
flèches
quand
tes
yeux
sont
ailleurs.
Zwei
Pfeile,
wenn
deine
Augen
fernum.
Tu
sais
rien
des
traces
que
l'eau
ni
le
vent
n'effacent.
Du
kennst
nicht
die
Spuren,
die
weder
Wasser
noch
Wind
tilgen.
Tu
sais
rien
des
signes
que
l'encre
et
le
sang
dessinent.
Du
kennst
nicht
die
Zeichen,
die
Tinte
und
Blut
zeichnen.
T'as
séché
deux
larmes,
tu
gardes
en
secret
Du
trocknetest
zwei
Tränen,
bewahrst
im
Geheimen
Deux
armes
qui
se
rendront
jamais
Zwei
Waffen,
die
sich
nie
ergeben.
Et
sauront
défendre
contre
les
faiseurs
Sie
werden
beschützen,
gegen
die
Aschemacher,
De
cendres,
le
petit
bois
de
ton
cœur.
Das
kleine
Holz
deines
Herzens,
stets
wachsam
und
wacker.
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Авторы: Maxime Le Forestier
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.