Текст и перевод песни Mazyar Fallahi feat. Reza Poorrazavi - Man Nemidoonam

Man Nemidoonam

تازه عادت کرده بودم
که تو تنهایی بمونم
یه عالم بغض غریبو
گوشه ی دلم بشونم
تازه عادت کرده بودم
که همه دلتنگیامو
بسپُرم به دست گریه
که بازم از تو بخونم
تازه عادت کرده بودم
تازه عادت کرده بودم
تازه عادت کرده بودم
من نمیدونم چطور شد
من چجوری دل سپردم
من فقط دیدم که چشماش
پر بارونه و خواهش
عاشقونه من رو برده
تا ته حس نوازش
تازه عادت کرده بودم
که بسوزم و بسازم
هرچی از تو برده بودم
به غم دلم ببازم
تازه عادت کرده بودم
دیگه چشماتو نبینم
رسم عاشقی همینه
آره اینه بهترینم
تازه عادت کرده بودم
تازه عادت کرده بودم
تازه عادت کرده بودم
تازه عادت کرده بودم
من نمیدونم چجوری
دل به چشمای تو دادم
تو فقط یک لحظه از دور
توی چشمام خیره موندی
غم چشمات، شعر من شد
همه شعرامو سوزوندی

Man Nemidoonam

I had just grown used to it
to being alone
a world of strange sadness
I planted in the corner of my heart
I had just gotten used to it
that all my longing
entrusted to the hands of tears
that I might sing of you again
I had just gotten used to it
I had just gotten used to it
I had just gotten used to it
I don't know how it happened
how I gave my heart
I only saw your eyes
full of rain and pleading
loving me
to the depths of a sense of caress
I had just gotten used to it
to burning and making
whatever I took from you
to lose to the sorrow of my heart
I had just gotten used to it
not to see your eyes anymore
the custom of love is the same
yes this is my best
I had just gotten used to it
I had just gotten used to it
I had just gotten used to it
I had just gotten used to it
I don't know how
I gave my heart to your eyes
you just for a moment from afar
stared into my eyes
the sorrow of your eyes, became my poem
you burned all my poems