Текст и перевод песни Małolat - W Świecie w Którym feat. Sztoss

W Świecie w Którym feat. Sztoss

Towarzystwo się postarzało, każdy tylko chce się sobą zająć
Częściej odbieram (halo mamo), dzwoni zapytać co tam z małą
Kiedyś wróciłbym pijany rano, wszedł po cichu, bo starzy za ścianą
Teraz częściej wstaję rano, piję kawę z mojej córki mamą
Ale się pozmieniało towarzystwo na starość
Ona go zrobiła na szaro chłopaki jak w Rodzinie Soprano
Jak kobiety plotkują tak samo, kto się najebał, u kogo był na noc
Kto ma hajs, a kto ma go mało w końcu komu się nie udało
Ilu wspomina stare czasy wszystkie zaliczone dupy
Było sporo graczy brali brzydkie po wypiciu lufy
Teraz sporo pracy wszystko szybciej dziś musisz
Żona i dzieciaki ich rodzice mają wnuki
Dziś jedni nie piją, bo nie mogą, mówią, że to inny poziom
Nie mają kaca, mówią że zdrowo, ale chcą tam być jedną nogą
Drudzy samotne życie wiodą ciągle z inną połową
U niektórych wciąż pogoń mówią, że zawsze gorzej być mogło
I choć często mnie niesie gdzieś, to
Zostaję w świecie, w którym telefon wyciszony
A teraz mówię sobie odpuść
Decyduję się na powrót
Coraz częściej się martwię
Czy wystarczająco mam na karcie
Coraz mniej czasu dla ziomków
Wychodzimy z dołku, sprawdź mnie
Ziomale mówią, że muszą schudnąć, niektórzy już mówią, że trudno
Drudzy nie zjedzą, bo już za późno, niejeden pod tym się ugiął
Ziomek ma ściany nierówno, remont w mieszkaniu, nie jedzie na urlop
Ustawiamy się ale na próżno, a jak przyjdą to szybko pójdą
One się śmieją, że mają zmarszczki, to nie takie co pójdą na zastrzyk
Mówią, że takie dupy to plastik, chłopak nie powie, że nie mają racji
Kto trzyma życie w garści? Jeśli tak mówi to wkłada maski
Ustatkowany, piwo i para kapci i wypalone blanty
Jak spotykamy się to w naszych mieszkaniach. Ktoś gotuje więc będzie szama
Rzadziej spotkasz nas przy barach i tak pęknie flaszka cała
On prowadzi, więc wyjdzie pijana, ktoś skołował sobie grama
Ona pyta czy dzwoniła mama czy usnęła mała
Dziś większość ma swoje cztery kółka, niektórzy marzenie z podwórka
Innym z marzeń została pustka, niejedne buty czy kurtka
Nie chcą tego jak widzą się w lustrach. Chcą tego co ich opuszcza
Mówią, że czas im coś ukradł, a może to dragi i wódka
I choć często mnie niesie gdzieś, to
Zostaję w świecie, w którym telefon wyciszony
A teraz mówię sobie odpuść
Decyduję się na powrót
Coraz częściej się martwię
Czy wystarczająco mam na karcie
Coraz mniej czasu dla ziomków
Wychodzimy z dołku, sprawdź mnie
I choć często mnie niesie gdzieś, to
Zostaję w świecie, w którym telefon wyciszony
A teraz mówię sobie odpuść
Decyduję się na powrót
Coraz częściej się martwię
Czy wystarczająco mam na karcie
Coraz mniej czasu dla ziomków
Wychodzimy z dołku, sprawdź mnie

Dans le monde dans lequel feat. Sztoss

La société a vieilli, chacun ne veut s'occuper que de soi
Plus souvent, je décroche (allô maman), j'appelle pour demander des nouvelles de la petite
Avant, je rentrais ivre le matin, j'entrais en silence, car les vieux étaient derrière le mur
Maintenant, je me lève plus souvent le matin, je bois du café avec la mère de ma fille
Mais la vieille société a beaucoup changé
Elle l'a fait en gris, les mecs, comme dans la famille Soprano
Comme les femmes racontent des ragots, qui s'est bourré, chez qui il était pour la nuit
Qui a de l'argent, qui en a peu, qui n'a finalement pas réussi
Combien se souviennent du bon vieux temps, de tous les culs baisés
Il y avait beaucoup de joueurs, ils prenaient des trucs moches après avoir bu des canons
Maintenant, beaucoup de travail, tout doit aller plus vite aujourd'hui
Femme et enfants, leurs parents ont des petits-enfants
Aujourd'hui, certains ne boivent pas, parce qu'ils ne peuvent pas, ils disent que c'est un autre niveau
Ils n'ont pas la gueule de bois, ils disent que c'est sain, mais ils veulent y être avec un pied
D'autres mènent une vie solitaire avec toujours une autre moitié
Chez certains, la poursuite continue, ils disent que ça pourrait toujours être pire
Et même si souvent je me laisse porter, je
Je reste dans un monde où le téléphone est éteint
Et maintenant, je me dis, lâche prise
Je décide de rentrer
Je m'inquiète de plus en plus
Est-ce que j'ai assez sur la carte
De moins en moins de temps pour les copains
On sort du trou, vérifie-moi
Les copains disent qu'ils doivent maigrir, certains disent déjà que c'est dur
D'autres ne mangent pas, parce qu'il est déjà trop tard, plus d'un s'est écroulé
Un pote a les murs irréguliers, des travaux dans l'appart, il ne part pas en vacances
On se donne rendez-vous mais pour rien, et quand ils viennent, ils repartent vite
Elles se moquent d'avoir des rides, ce ne sont pas celles qui iront se faire des piqûres
Elles disent que ces culs-là, c'est du plastique, aucun mec ne dira qu'elles n'ont pas raison
Qui tient la vie en main ? S'il le dit, c'est qu'il met des masques
Installé, une bière et des chaussons et des blunts cramés
Quand on se retrouve, c'est dans nos appartements. Quelqu'un cuisine, donc il y aura de la bouffe
Plus rarement, on se rencontre au bar et comme ça on finit la bouteille
Il conduit, donc elle sortira saoule, quelqu'un s'est procuré un gramme
Elle demande si maman a appelé ou si la petite s'est endormie
Aujourd'hui, la plupart ont leur quatre roues, pour certains, c'est le rêve de la cour
D'autres ont perdu leurs rêves, pas mal de chaussures ou de vestes
Ils ne veulent pas ça quand ils se voient dans le miroir. Ils veulent ce qui les quitte
Ils disent que le temps leur a volé quelque chose, ou peut-être la drogue et la vodka
Et même si souvent je me laisse porter, je
Je reste dans un monde où le téléphone est éteint
Et maintenant, je me dis, lâche prise
Je décide de rentrer
Je m'inquiète de plus en plus
Est-ce que j'ai assez sur la carte
De moins en moins de temps pour les copains
On sort du trou, vérifie-moi
Et même si souvent je me laisse porter, je
Je reste dans un monde où le téléphone est éteint
Et maintenant, je me dis, lâche prise
Je décide de rentrer
Je m'inquiète de plus en plus
Est-ce que j'ai assez sur la carte
De moins en moins de temps pour les copains
On sort du trou, vérifie-moi