Текст и перевод песни Mc Kresha - Era

Era

Buzëqeshjen tënde e zërin tënd
Mua mi sjell era
Shikimin tënd, buzët e tua
Mi shëndrit pranvera
Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t'ishe zanë
Emrin tënd e degjoj n'erë, m'duket të shoh ty
Buzëqeshjen tënde e zërin tënd
Mua mi sjell era
Shikimin tënd, buzët e tua
Mi shëndrit pranvera
Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t'ishe zanë
Emrin tënd e degjoj n'erë, m'duket të shoh ty

Dicka që thehet edhe prapë kur t'ngjitet vrehet
Thonë vera flet t'vërtetën njerëzit shprehen zakonisht kur dehen
T'nesërmen si t'e qeli derën krejt problemet kthehen
E ti po ik si andërr, unë po t'njeku me erën
Me shpresën mos po t'preku
Po përpjekem herë pas here, po kot edhe kësaj here
Kush se thotë ni fjalë për neve
Sa ishim t'lumtun bashkë kurrë s'ju nalke goja tjerëve
E tash sillemi t'humbun gjoja se s'kishte farë vlere
Ah sa m'ka marr malli, po du me ta puth ty ballin
T'lutna mu kthy, du me kon me ty prej dytit deri me t'parin
Harro arin jetën royale, tripa t'Jul Cezarit
Ato jon sureale si ti moj zanë e malit
S'ka kërkim falje mas ndarjes bijnë lot e thahen
Kjo vendimmarrje po m'jep forcë me pranu fajin
Po du me mposht barrën se ma ka mpi krahin
Si t'ma nish mu vokallin unë e di ki m'ja nis vajit

Buzëqeshjen tënde e zërin tënd
Mua mi sjell era
Shikimin tënd, buzët e tua
Mi shëndrit pranvera
Buzëqeshjen tënde e zërin tënd
Mua mi sjell era
Shikimin tënd, buzët e tua
Mi shëndrit pranvera
Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t'ishe zanë
Emrin tënd e degjoj n'erë, m'duket të shoh ty

Humbja e hidhun kur ndahen 2 njerëz t'lidhun
Fundja e di unë, ndarja vjen n'heshtje, pa tinguj
Edhe jom i bindun që t'pagabueshëm s'jem t'lindun
Amo t'përmirësueshëm edhe t'ndishum, jo t'paarsyshum
U bo modë e hajde prishum
A qa po di unë, muhabet i pa-rëndësi-shum
Jom tu pi shumë, e di që je shumë larg amo jom tu t'ni shumë
Ku jon tash ata që për neve shtishin
Vetëdija po m'han mrena kur pe di që s'je e jemja
Plagët ma n'fund shërohen krejt qka mesin jon vec shenjat
Flak po m'djeget zemra, mall si zall, i vdekun i gjallë po endna
Si përrallë e gjatë me engjuj e djaj, tepër e ron' o gjendja
S'po muj me marr vetën, me përballë me t'vërtetën
Kujtimet tretën qata kom vendos mi majt n'letër
Zemra e ngrirë, botë e ftoftë e unë po kom etje
Kur ta shoh siluetën, me rikthen buzëqeshjen

Buzëqeshjen tënde e zërin tënd
Mua mi sjell era
Shikimin tënd, buzët e tua
Mi shëndrit pranvera
Buzëqeshjen tënde e zërin tënd
Mua mi sjell era
Shikimin tënd, buzët e tua
Mi shëndrit pranvera
Më ecë ngadalë nëpër qiell sikur t'ishe zanë
Emrin tënd e degjoj n'erë, m'duket të shoh ty

Ветер

Твою улыбку и твой голос
Мне приносит ветер.
Твой взгляд, твои губы
Мне освещает весна.
Ты идешь надо мной по небу, словно фея,
Я слышу твое имя на ветру, мне кажется, я вижу тебя.
Твою улыбку и твой голос
Мне приносит ветер.
Твой взгляд, твои губы
Мне освещает весна.
Ты идешь надо мной по небу, словно фея,
Я слышу твое имя на ветру, мне кажется, я вижу тебя.

Что-то, что разбивается, и даже после склеивания, трещины видны.
Говорят, лето говорит правду, люди обычно раскрываются, когда пьяны.
Завтра, как только откроешь дверь, все проблемы вернутся.
А ты исчезаешь, как сон, а я преследую твой запах.
Не теряй надежду.
Я пытаюсь снова и снова, но тщетно и на этот раз.
Кто бы мог подумать о нас?
Когда мы были счастливы вместе, другие не могли закрывать свои рты.
А теперь мы ведем себя так, будто ничего не стоило.
Ах, как же я скучаю, я хочу поцеловать твой лоб.
Прошу, вернись, я хочу быть с тобой от моря до рассвета.
Забудь о золоте, о королевской жизни, о кишках Юлия Цезаря.
Они нереальны, как и ты, моя горная фея.
Нет извинений после расставания, слезы текут и высыхают.
Это решение дает мне силы признать свою вину.
Я хочу сбросить этот груз, он раздавил мне грудь.
Как будто ты у меня вырвала голос, я знаю, ты начала плакать.

Твою улыбку и твой голос
Мне приносит ветер.
Твой взгляд, твои губы
Мне освещает весна.
Твою улыбку и твой голос
Мне приносит ветер.
Твой взгляд, твои губы
Мне освещает весна.
Ты идешь надо мной по небу, словно фея,
Я слышу твое имя на ветру, мне кажется, я вижу тебя.

Потеря и боль, когда расстаются два любящих человека.
В конце концов, я знаю, расставание приходит в тишине, без звука.
И я убежден, что мы не рождены непогрешимыми.
Но мы способны меняться и учиться, а не быть неразумными.
Стало модно - давай расстанемся.
А что я знаю, разговоры без особого смысла.
Я много пью, я знаю, что ты очень далеко, но я так сильно по тебе скучаю.
Где теперь те, кто нас успокаивал?
Совесть грызет меня изнутри, когда я знаю, что ты не моя.
Раны наконец заживут, все, что между нами, - это шрамы.
Пламя сжигает мое сердце, тоска, как соль, мертвый и живой, я брожу.
Как длинная сказка с ангелами и демонами, слишком тяжела ситуация.
Я не могу прийти в себя, путаю себя с правдой.
Воспоминания тают, вот что я написал на бумаге слева.
Замерзшее сердце, холодный мир, а я жажду.
Когда я вижу твой силуэт, он возвращает мне улыбку.

Твою улыбку и твой голос
Мне приносит ветер.
Твой взгляд, твои губы
Мне освещает весна.
Твою улыбку и твой голос
Мне приносит ветер.
Твой взгляд, твои губы
Мне освещает весна.
Ты идешь надо мной по небу, словно фея,
Я слышу твое имя на ветру, мне кажется, я вижу тебя.