Szarzyzna i Duch - Meek, Oh Why? перевод на немецкий

Szarzyzna i Duch

Chcę uczestniczyć w mieście
Chcę pisać coś na jego murach
Albo na kartach historii nabazgrać cztery zdania
Rozbić butlę szampana o jego burtę
Albo chociaż zrobić burdę, gdy zobaczę
Że znów ktoś się kłania
Roztańczonym poetom, którzy mówią, że płytkie słowa
Które płyną z ich pięknych mord, to jest sztuka ponadczasowa
Ech...
Westchnieniem kwituję ten bełkot piękne mordy
Dając szansę historii na zacieranie śladów po Was

Biorę głęboki wdech
Bo gdy miałem wracać do sedna poczułem mocny niesmak
Zdałem sobie sprawę
Że kamień węgielny w fundamentach miasta, w którym chcę uczestniczyć
Kto inny już zakopał
A przez wrogie hasła na murach też już niewiele miejsca
Więc w sumie co ja mogę?
To chyba pora, by sprzedać tornister i na drogę
Którą kroczą wszyscy wstąpić zanim jeszcze fobie
Przed szarością zdecydują za mnie
Bym strzelił w swą własną głowę

Proszę mnie zrobić na szaro
Przecież świata nie zmienię, już wielu próbowało
Proszę mnie zrobić na szaro
Koniec tej dziecinady, już mi wykiełkował zarost
Proszę mnie zrobić na szaro
Przecież świata nie zmienię, już wielu próbowało
Proszę mnie zrobić na szaro
Proszę mnie zrobić na szaro, bo chcę być szary jak

Świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat

No i się udało
Wcześniej idąc z miejskim tłumem odczuwałem niemoc
Teraz czuję się jak kameleon
No i się udało, jestem szaro-szary
Choć myślałem, że to nierealne, ludzie mnie zaczarowali
Letnim hitem z Youtube′a sobie zagłuszę zmysły
Po co mam pisać poezję?
Kijem nie zawrócę Wisły
A to co myślałem wcześniej jest niestety kiepskie
Co to za dziwne marzenie, by na zawsze zostać dzieckiem?

Gdy mówiłem te słowa już w pełni przekonany
Że wewnętrzna szarość jest spoko i mi dostarczy plonów
Nagle zastygnąłem w miejscu jak zamurowany
Bo choć byłem sam w mieszkaniu usłyszałem głos z balkonu
Głos był przerażający
Miał w sobie dziwną błogość, ale też nie szczędził przekleństw
Kazał mi natychmiast wyjść na balkon na rozmowę
No a przede wszystkim kazał zdradzić mi "szare zaklęcie"
"Hola, hola! Najpierw powiedz mi kim jesteś?"
Skąd wiesz o szarym zaklęciu i czemu bez pytania
Wlazłeś do mieszkania, chociaż drzwi były szczelnie zamknięte?
Radzę szybko się tłumaczyć, bo Ci poobijam szczękę
A on tylko westchnął, a po chwili zamilkł
A więc z zapalniczką w zaciśniętej pięści
Otworzyłem z hukiem balkonowe drzwi
Lecz gdy już miałem zdzielić oponenta
Okazało się, że będzie ciężko, no bo on jest duchem
"Przecież duchy nie istnieją"
Czy ja oszalałem?
Jesteś trochę straszny, gdybym wiedział byłbym miły
Lecz on znowu tylko westchnął, a po chwili stwierdził:
"Mikołaju, straszniejsze jest to co ludzie Ci zrobili!"
Chcesz być szaro-szary?
Nie wolisz kolorowych baśni snuć
I do tego na swym własnym kontynencie?
Nie chcę z buciorami włazić w Twoje życie
Ale nie pozwolę na to, żebyś przepadł przez jakieś zaklęcie
A więc zdradź mi jego treść dla dobra swoich losów
Przyznam szczerze, że swoim wywodem mnie przeraził
Obiecywał jednak, że odnajdzie dla mnie sposób na odszarowanie
Więc zdradziłem mu przeklęte frazy

Chcę być szary jak
Świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat

Gdy usłyszał zaklęcie pomilczał jeszcze moment
W dali zachodziło słońce, no a duch zachodził w głowę
W końcu stwierdził, że tu nie wystarczą słowa
Ale że zna jeden sposób, by odzyskać myśli zniewolone
"Tylko nieboskłonem"
Powtórzył kilka razy słowa
"Tylko nieboskłonem"
Nim zdążyłem wykrzyczeć
Że to jest kiepski pomysł, on już odlatywał
A ja padłem jak rażony gromem

Grauheit und Geist

Ich will an der Stadt teilhaben
Ich will etwas an ihre Mauern schreiben
Oder vier Sätze auf die Seiten der Geschichte kritzeln
Eine Champagnerflasche an ihrer Bordwand zerschlagen
Oder wenigstens Krawall machen, wenn ich sehe
Dass sich wieder jemand verbeugt
Vor tanzenden Dichtern, die sagen, dass die seichten Worte
Die aus ihren schönen Fressen fließen, zeitlose Kunst seien
Ach...
Mit einem Seufzer quittiere ich dieses Geschwätz, schöne Fressen
Und gebe der Geschichte die Chance, eure Spuren zu verwischen

Ich atme tief ein
Denn als ich zum Kern zurückkehren wollte, spürte ich einen starken Widerwillen
Mir wurde klar
Dass den Grundstein in den Fundamenten der Stadt, an der ich teilhaben will
Schon jemand anderes vergraben hat
Und durch die feindlichen Parolen an den Mauern ist auch nicht mehr viel Platz
Also, was kann ich eigentlich tun?
Es ist wohl Zeit, den Schulranzen zu verkaufen und auf den Weg
Den alle beschreiten, zu treten, bevor noch die Phobien
Vor der Grauheit für mich entscheiden
Dass ich mir selbst in den Kopf schieße

Macht mich bitte grau
Ich ändere die Welt ja doch nicht, schon viele haben es versucht
Macht mich bitte grau
Schluss mit dieser Kinderei, mir ist schon ein Bart gewachsen
Macht mich bitte grau
Ich ändere die Welt ja doch nicht, schon viele haben es versucht
Macht mich bitte grau
Macht mich bitte grau, denn ich will grau sein wie

Die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt
Ich will grau sein wie die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt
Ich will grau sein wie die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt
Ich will grau sein wie die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt

Und es hat geklappt
Früher fühlte ich Ohnmacht, wenn ich mit der städtischen Menge ging
Jetzt fühle ich mich wie ein Chamäleon
Und es hat geklappt, ich bin grau-grau
Obwohl ich dachte, das sei irreal, die Leute haben mich verzaubert
Mit einem Sommerhit von Youtube' betäube ich meine Sinne
Wozu soll ich Poesie schreiben?
Mit einem Stock werde ich die Weichsel nicht umlenken
Und was ich früher dachte, ist leider schlecht
Was ist das für ein seltsamer Traum, für immer ein Kind zu bleiben?

Als ich diese Worte sprach, schon völlig überzeugt
Dass innere Grauheit in Ordnung ist und mir Erträge bringen wird
Blieb ich plötzlich wie erstarrt stehen
Denn obwohl ich allein in der Wohnung war, hörte ich eine Stimme vom Balkon
Die Stimme war erschreckend
Sie hatte eine seltsame Glückseligkeit an sich, sparte aber auch nicht an Flüchen
Sie befahl mir, sofort auf den Balkon zu einem Gespräch zu kommen
Und vor allem befahl sie mir, den "grauen Zauberspruch" zu verraten
"Halt, halt! Sag mir zuerst, wer du bist?"
Woher weißt du vom grauen Zauberspruch und warum bist du ohne zu fragen
In die Wohnung eingedrungen, obwohl die Tür fest verschlossen war?
Ich rate dir, dich schnell zu erklären, sonst schlage ich dir die Fresse ein
Aber er seufzte nur und verstummte nach einer Weile
Also, mit einem Feuerzeug in der geballten Faust
Öffnete ich krachend die Balkontür
Doch als ich den Gegner schon schlagen wollte
Stellte sich heraus, dass es schwierig wird, denn er ist ja ein Geist
"Aber Geister existieren doch nicht"
Bin ich verrückt geworden?
Du bist ein bisschen unheimlich, hätte ich das gewusst, wäre ich nett gewesen
Doch er seufzte nur wieder und stellte nach einer Weile fest:
"Mikołaj, schrecklicher ist das, was die Leute dir angetan haben!"
Willst du grau-grau sein?
Willst du nicht lieber bunte Märchen spinnen
Und das auf deinem eigenen Kontinent?
Ich will nicht mit Stiefeln in dein Leben trampeln
Aber ich werde nicht zulassen, dass du wegen irgendeines Zauberspruchs untergehst
Also verrate mir seinen Inhalt zum Wohle deines Schicksals
Ich gebe ehrlich zu, dass er mich mit seinem Vortrag erschreckt hat
Er versprach jedoch, dass er einen Weg für mich finden würde, mich zu entgrauen
Also verriet ich ihm die verdammten Phrasen

Ich will grau sein wie
Die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt
Ich will grau sein wie die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt
Ich will grau sein wie die Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt, Welt

Als er den Zauberspruch hörte, schwieg er noch einen Moment
In der Ferne ging die Sonne unter, und der Geist zerbrach sich den Kopf
Schließlich stellte er fest, dass Worte hier nicht ausreichen
Aber dass er einen Weg kennt, die versklavten Gedanken zurückzugewinnen
"Nur durch das Himmelszelt"
Wiederholte er die Worte mehrmals
"Nur durch das Himmelszelt"
Bevor ich schreien konnte
Dass das eine schlechte Idee ist, flog er schon davon
Und ich fiel wie vom Blitz getroffen