Текст и перевод песни Mehdi Ahmadvand - Deltangi

Deltangi

تو خیابون زیر نور چراغا
ساعت از نصف شبم گذشته بود
جز من و تنهایی و پیاده رو
خبر از عابر دیگه ای نبود
بادی که درختا رو تکون میداد
روی سربرگا رو برف پشونده بود
مثل هر شب دوباره دلتنگی
منو سمت خونتون کشونده بود
عزیزم وقتی که نزدیکت میشم
نفسم حبس میشه توی سینه
بی هوا زل میزنم به خونتون
آخه کار هرشب من اینه
هنوزم وقتی که رد میشم از اون
کوچه ای که خاطراتم توشه
بی هوا زل میزنم به خونتون
خونه ای که چراغاش خاموشه
یاد اون شبا می افتادم که
بوی عطرت میومد با بارون
شبی که یخورده سردت شده بود
وقتی رد میشدیم از این خیابون
چراغ اتاق تو روشن بود
خیلی دیره تو چراغی داری
توی خوشباوری دلواپستم
شاید از دوری من بیماری
عزیزم وقتی که نزدیکت میشم
نفسم حبس میشه توی سینه
بی هوا زل میزنم به خونتون
آخه کار هرشب من اینه
هنوزم وقتی که رد میشم از اون
کوچه ای که خاطراتم توشه
بی هوا زل میزنم به خونتون
خونه ای که چراغاش خاموشه

Longing

On the street, under the light of lamps,
The clock had passed midnight.
Except for me, loneliness, and the sidewalk,
There was no sign of any other passerby.
The wind that shook the trees
Had piled snow on the leaves.
Like every night, longing again
Had drawn me towards your house.
Darling, when I get close to you,
My breath catches in my chest.
Unconsciously, I stare at your house,
Because this is my nightly routine.
Even now, when I pass by that
Alley where our memories reside,
Unconsciously, I stare at your house,
The house with its lights turned off.
I remember those nights when
The scent of your perfume came with the rain.
The night you felt a little cold
As we passed by this street,
The light in your room was on.
It's very late, you have a light on,
In my naivety, I worry.
Perhaps you're sick from my absence,
Darling, when I get close to you,
My breath catches in my chest.
Unconsciously, I stare at your house,
Because this is my nightly routine.
Even now, when I pass by that
Alley where our memories reside,
Unconsciously, I stare at your house,
The house with its lights turned off.