Katharaka Thanivee - Mervin Perera перевод на немецкий

Katharaka Thanivee

කතරක තනි වී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සිළ මුදුනත සිටියද මහද ගිනි ගනී
ගිම්හානය පැමිණි එක් තැනම නොම රැඳේ
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුනිද ළඳේ

සඳ නොදන්න නමුදු සඳට එලිය හිරුගෙනී
ඔබ නොදන්න නමුදු ඔබට සෙවණ මම වෙමී
සඳ නොදන්න නමුදු සඳට එලිය හිරුගෙනී
ඔබ නොදන්න නමුදු ඔබට සෙවණ මම වෙමී

සෙනෙහස හද තුල උතුරා ගලනු දැනි දැනී
තව විමසන සිරිතට නිහඬවම හිනැහෙමි
කතරක තනි වී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සිළ මුදුනත සිටියද මහද ගිනි ගනී
ගිම්හානය පැමිණි එක් තැනම නොම රැඳේ
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුනිද ළඳේ

විසල් තුරු මුදුන් පල නැත නොපිපුණ කැකුළු
දසන් දෙතිස කුමටද නැති විට මුව මුකුළු
විසල් තුරු මුදුන් පල නැත නොපිපුණ කැකුළු
දසන් දෙතිස කුමටද නැති විට මුව මුකුළු

ගඟක් ලෙස ගලා විත් නැමි නැමී දඟ වැදී
මගේ දෙපා සිපගනු මැන සිහිල සිතට දී
කතරක තනි වී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී
හිම සිළ මුදුනත සිටියද මහද ගිනි ගනී
ගිම්හානය පැමිණි එක් තැනම නොම රැඳේ
පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුනිද ළඳේ

Einsam wie in einer Wüste

Einsam wie in einer Wüste, seh ich deutlich, wie du gehst
Steh ich auf des Berges Gipfel, brennt mein Herz in tiefster Glut
Kommt der Sommer, bleibt er nimmer, niemals an demselben Ort
Dachtest du nicht, meine Dame, dass des Leids Geschmack so bitter ist?

Weiß der Mond es nicht, so spendet dennoch ihm die Sonne Licht
Weißt du es nicht, so bin dennoch ich dein Schatten, der dir Schutz gibt
Weiß der Mond es nicht, so spendet dennoch ihm die Sonne Licht
Weißt du es nicht, so bin dennoch ich dein Schatten, der dir Schutz gibt

Spür ich, wie die Zuneigung in meinem Herzen überfließt
Schweigend lächle ich nur still für deine Art, die stets noch fragt
Einsam wie in einer Wüste, seh ich deutlich, wie du gehst
Steh ich auf des Berges Gipfel, brennt mein Herz in tiefster Glut
Kommt der Sommer, bleibt er nimmer, niemals an demselben Ort
Dachtest du nicht, meine Dame, dass des Leids Geschmack so bitter ist?

Großer Bäume Krone trägt keine Frucht, die Knospen blüh'n nicht
Wozu zweiunddreißig Zähne, wenn der Mund geschlossen bleibt?
Großer Bäume Krone trägt keine Frucht, die Knospen blüh'n nicht
Wozu zweiunddreißig Zähne, wenn der Mund geschlossen bleibt?

Wie ein Fluss, der strömt und biegt, sich dem Flussbett anpasst
Küss meine Füße, gib damit meinem Geist die Kühle
Einsam wie in einer Wüste, seh ich deutlich, wie du gehst
Steh ich auf des Berges Gipfel, brennt mein Herz in tiefster Glut
Kommt der Sommer, bleibt er nimmer, niemals an demselben Ort
Dachtest du nicht, meine Dame, dass des Leids Geschmack so bitter ist?