Текст и перевод песни Mery Spolsky - Najsmutniejsza Dziewczyna Roku (fragment audiobooka "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj")

Najsmutniejsza Dziewczyna Roku (fragment audiobooka "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj")

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku

Gdy to piszę łzy leją się na klawisze
(Najsmutniejsza dziewczyna roku)
Królowa mroku, ma znowu coś w oku
Jest mi tak źle, że wyją klawiatury w amoku
Nikt nie ma odwagi odebrać telefonu
Chowają się pod szafę gumki do włosów
Uciekają na mój widok skarpetki do pary
Wszystko idzie nie tak, a miało być idealnie, fuck

Nie wydarzyło się nic konkretnego
Co spowodowało ten stan
A może i się wydarzyło?
Tylko, że w listopadzie dwa tysiące czternastego roku
(Dwa tysiące czternasty)
(Dwa tysiące czternasty)
(Dwa tysiące czternasty)

Szósta rano, ostatni oddech z ust mojej mamy
Pusta godzina i bardzo ciche ściany
Martwe wskazówki i ja na lewym boku, w szoku
Znów mam coś w oku
Najsmutniejsza dziewczyna roku

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku

Nie wyszłam nawet popatrzeć
Przerażenie sparaliżowało kości
Dobrało mi się do szpiku
Napadło na tkanki i mówiło do mnie:
"Leż i się nie ruszaj
Leż i się nie ruszaj
Leż, leż i się nie ruszaj
Leż i się nie ru..."
Żałuję

Bardzo chciałam się pożegnać
Większość ciała została na miejscu
Zamrożona i zraniona tak mocno
Skwierczały ze smutku włoski na rękach
Nie wiem w co byłam ubrana
Ale wiem jaki zapach miała pościel
Czuję to do dziś, gdy żołądek się skurczy
I oko Niagarę wypuści z czeluści

Gdy napada mnie ten zgrzyt zębów
Nierówne bicie serca i walenie jak młot w klatkę
To myślę, że chce spaść z wielkiej krawędzi
Nie ma dla mnie ratunku
Wyrastają mi czarne pantofelki
Twarz okala tiulowa, czarna koronka
I stoję w smutnej sukience

Jestem mistrzynią w szukaniu momentów
Aby opaść bezwłasnie na skrawek dywanu
I łkać tak głośno, że aż słyszą zaświaty
Byle by nie usłyszała ściana taty

Głowa buszuje we wspomnieniach jak oszalała
Wyciąga najstraszniejsze te, które wymazałam
Z rolki zdjęć, pousuwałam z wiadomości
Pościągałam ze ścian, oddałam na kram

W domu wiszą rysunki mojej mamy
Na ręku mam jeden z nich
Ale zdjęć brak, bo za bardzo to boli
By patrzeć co świat pożarł, nigdy nie wróci
Ostało się jedno czarno-białe, nieduże, uśmiechnięte
Choć smutne w czarnej ramce na półce
W czarnej ramce na półce

Nie mogę tam zerkać, bo duszę się w środku, jestem jak
Lewitująca kukła z czerwonymi oczami, i tak
Choć słono już i brak z czego
To i tak ciśnie się do oka
Oka, oka

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku

Tego dnia, gdy dom zarejestrował ostatnie drgnienie
Rzuciłam się do komputera, by napisać jej list
Policzki były mokre dokładnie tak jak teraz
I czułam, że nie zaznam nigdy w życiu większego smutku
Gdyby istniały wybory Miss Smutnej Twarzy
Znalazłabym się na podium
Nikt nie miałby ze mną szans

Tylko ja i moje łzy
Przezroczyste kropelki
Wsiąkające w biurko, w laptopa i w moje życie
Wracają do mnie dość często

Pławię się w jeziorze nostalgii i miernoty
Czerpię masochistyczną przyjemność z cofania się do przeszłości
Wiem, że to nigdy mnie nie opuści
I zawsze w najnieodpowiedniejszym momencie
Wróci wielki napis: "Mama"
I rozwali mi płuca
Potnie na kawałki wszelkie organy
I rozjedzie jak żabę na autostradzie

Mama (mama)
Mama (mama)
Mama (mama)
Mama (mama)
Mama (mama)
Mama (mama)

Tydzień później weszłam na scenę
Z gitarą, z czarnym welonie na głowie
Przemawiałam do niej i chciałam ją poczuć
W powietrzu grobowa pustka i cisza

Jak wierzyć w cokolwiek, skoro naocznie nic nie ma?
Jak wierzyć w cokolwiek, skoro naocznie nic nie ma?

Patrzę łbem spłoszonym w górę i nie widzę żadnych znaków
W telewizji nie pojawia się żaden biały szum
Radio nie zmienia nagle stacji
A zegar wciąż odlicza te same stukanie, aż sama wykituję

Zostało mi dużo życia
A może wcale nie tak dużo?
Dwadzieścia sześć lat przeczłapałam po tej planecie
W dostatku i szaleństwie

Mamie było dane tylko lub aż pięćdziesiąt sześć
Podliczam to w swoich niewidzialnych rubryczkach
I stawiam sobie wyrok, że mnie też to czeka
Na pewno mnie złapie
Też będę bezradną obłością
Stanę w oko w oko z końcem
Gdy nachodzi mnie ta myśl to łzy przestają mnie tak uwierać
I pojawia się pewnego rodzaju ulga

Coś to jeszcze godzinę temu wyrywało mi włosy z głowy
Staje się malutkim głupstwem, przy tak wielkiej myśli jak mój
DZIEŃ OSTATECZNY
Skoro i on kiedyś nadejdzie
To pocóż się martwić tym, co teraz uwiera
Szczególnie, że bywają to sprawy tak błahe
Że gdyby mama jednak żyła
To pstryknęłaby mnie w nos
I powiedziała, że mam nie wydziwiać
Tylko pójść z nią na lody

Z karmelem najlepiej

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
(Czy jest coś gorszego niż śmierć?)
Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
(Wykitowanie, puknięcie w kalendarz)

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
(Pożegnanie ze światem, game over)
Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
(Reinkarnacja w trupa, finalna agonia)

Wszystkie te słowa (agonia)
Winny budzić niesmak (agonia)
I postrach (agonia)
U mnie jest zupełnie na odwrót

Gdy myślę o śmierci to czuję spokój
Ona wszystkich dopadnie
Więc nie muszę wcale gonić
Za tymi drogimi butami
Węższymi paskami i nagrodami
Na nic mi statuetka
Uśmiech uznania
Uściśnięcie dłoni
Czy dyplom w pokoju

Po co płakać i użalać się nad sobą?
Rozrywać sobie serce, że coś nie wyszło
I pluć sobie w brodę nad porażką
Skoro za kilkadziesiąt lat to wszystko pryśnie jak bańka
Spakuje się samo do kartonów i będzie jedynie zakurzonym problemem na strychu

Madonna też złoży kiedyś swoje piękne, wysportowane ciało do piachu
Salvador Dali już czeka, by powitać nowych sąsiadów
Wielcy i mali śpią sobie błogo pod ziemią
Nikomu nie przeszkadzając
Nikomu nie robiąc z różnicy

Nad ziemią jest wylany gruby beton
I gruboskórnie wszyscy po nim kroczą
Nie zważając na to, co było
Gdy wiem, że i dla mnie mości się tam legowisko
To oddycham z ulgą i wszelkie smutki odchodzą
Codzienność zaczyna się wydawać banalna i wręcz śmieszna
A zapłakane poduszki, rękawy pełne glutów
I stos biały chusteczek, kompletnie nie mają sensu

Tam na dole nie ma złośliwości
I nikt nie obiecuje wielkich miłości
Nie całuje, by chwilę później powiedzieć, że to tylko żart
Nie patrzy wzrokiem bazyliszka

Tam na pewno jest cicho i pusto
Chłodno i ciemno, ziemiście, zajebiście
Tam konto bankowe nie ma znaczenia
Pochodzenie, kolor skóry nic nie zmienia

Po co więc szlocham żałośnie
Bo ktoś tam coś powiedział
A tamten nie powiedział i
Gdyby mama była to by mnie przytuliła
Tam pod ziemią i tak wszystko zniknie z ostatnim wdechem

Ona tam jest
Więc kiedy przeminę
Położę się wygodnie
Zamknę oczy
Odpłynę i bez wieżgania poddam
W nadziei, że tam ją może spotkam

Do zobaczenia Mamik!

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku

Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku
Najsmutniejsza dziewczyna roku
Znów ma coś w oku

Do zobaczenia Mamik!
Do zobaczenia Mamik!
Do zobaczenia Mamik!
Do zobaczenia Mamik!
Do zobaczenia Mamik!

The Saddest Girl of the Year (excerpt from the audiobook "I'm Marysia and I think I'm going to kill myself today")

The saddest girl of the year
Has something in her eye again

As I write this, tears fall on the keys
(The saddest girl of the year)
Queen of darkness, has something in her eye again
I feel so bad that the keyboards are howling in frenzy
No one dares to answer the phone
Hair ties are hiding under the wardrobe
Socks run away in pairs at the sight of me
Everything is going wrong, and it was supposed to be perfect, fuck

Nothing specific happened
That caused this state
Or maybe it did happen?
Only it was in November two thousand fourteen
(Two thousand fourteen)
(Two thousand fourteen)
(Two thousand fourteen)

Six in the morning, the last breath from my mom's lips
An empty hour and very quiet walls
Dead hands and me on my left side, in shock
I have something in my eye again
The saddest girl of the year

The saddest girl of the year
Has something in her eye again
The saddest girl of the year
Has something in her eye again

I didn't even go out to look
Terror paralyzed my bones
It clung to my marrow
Attacked my tissues and said to me:
"Lie down and don't move
Lie down and don't move
Lie down, lie down and don't move
Lie down and don't mo..."
I regret it

I really wanted to say goodbye
Most of my body stayed in place
Frozen and hurt so badly
The hair on my arms creaked with sadness
I don't know what I was wearing
But I know what the bedding smelled like
I can still feel it today when my stomach clenches
And my eye releases Niagara from the abyss

When I get this teeth grinding
Uneven heartbeat and hammering in my chest like a hammer
Then I think I want to fall off a big cliff
There is no escape for me
Black pumps grow on me
My face is framed by a tulle, black crown
And I'm standing in a sad dress

I'm a master at finding moments
To fall helplessly on the edge of the carpet
And sob so loudly that the worlds can hear
As long as Daddy's wall doesn't hear

My head is rummaging through my memories like crazy
Pulling out the scariest ones, the ones I erased
From the roll of film, I deleted from messages
I took them off the walls, I gave them away at a stall

Mom's drawings are hanging in the house
I have one of them on my arm
But there are no pictures, because it hurts too much
To look at what the world has devoured, it will never come back
There's one left, black and white, small, smiling
Though sad in a black frame on a shelf
In a black frame on a shelf

I can't look there, because I choke inside, I'm like
A levitating doll with red eyes, and so
Although it's salty already and there's nothing left to cry
It still presses into my eye
Eye, eye

The saddest girl of the year
Has something in her eye again
The saddest girl of the year
Has something in her eye again

That day, when the house registered its last tremor
I threw myself at the computer to write her a letter
My cheeks were wet just like they are now
And I felt like I would never experience greater sadness in my life
If there was a Miss Sad Face pageant
I would be on the podium
No one would stand a chance against me

Just me and my tears
Transparent drops
Soaking into the desk, into the laptop and into my life
They come back to me quite often

I bathe in the lake of nostalgia and mediocrity
I derive masochistic pleasure from going back to the past
I know this will never leave me
And always at the most inappropriate moment
The big caption will come back: "Mom"
And it will wreck my lungs
Cut all the organs to pieces
And run me over like a frog on the freeway

Mom (mom)
Mom (mom)
Mom (mom)
Mom (mom)
Mom (mom)
Mom (mom)

A week later I stepped on stage
With a guitar, with a black veil on my head
I spoke to her and I wanted to feel her
A grave emptiness and silence in the air

How to believe in anything, if there is nothing visibly there?
How to believe in anything, if there is nothing visibly there?

I look up with a startled head and I don't see any signs
No white noise appears on TV
The radio doesn't suddenly change stations
And the clock keeps counting down the same ticking until I kick the bucket myself

I have a lot of life left
Or maybe not that much at all?
Twenty-six years I have trudged on this planet
In prosperity and madness

Mom was given only or as much as fifty-six
I'm adding it up in my invisible spreadsheets
And I'm giving myself the verdict that it's waiting for me too
It will definitely catch me
I will also be a helpless roundness
I will come face to face with the end
When this thought comes over me, the tears stop bothering me so much
And there is a kind of relief

Something an hour ago was pulling my hair out
Becomes a tiny trifle, at the thought of something as big as my
JUDGMENT DAY
If it's going to come one day
Then why worry about what's bothering you now
Especially since these are such trivial matters
That if Mom were still alive
She would flick me on the nose
And tell me to stop being weird
Just go get ice cream with her

Caramel preferably

The saddest girl of the year
Has something in her eye again
(Is there anything worse than death?)
The saddest girl of the year
Has something in her eye again
(Kicking the bucket, knocking on the calendar)

The saddest girl of the year
Has something in her eye again
(Saying goodbye to the world, game over)
The saddest girl of the year
Has something in her eye again
(Reincarnation into a corpse, final agony)

All these words (agony)
Should be disgusting (agony)
And fear (agony)
It's quite the opposite for me

When I think about death I feel peace
It will get to everyone
So I don't have to chase
After those expensive shoes
Thinner straps and awards
I don't need a statuette
A smile of appreciation
A handshake
Or a diploma in my room

Why cry and feel sorry for myself?
Tear my heart apart because something didn't work out
And kick myself over a failure
If in a few decades it will all burst like a bubble
It will pack itself into boxes and be just a dusty problem in the attic

Madonna will one day also lay her beautiful, athletic body to rest
Salvador Dali is already waiting to greet new neighbours
Great and small sleep blissfully underground
Not bothering anyone
Not making a difference to anyone

Above the ground is poured thick concrete
And thick-skinned, everyone walks on it
Regardless of what was
When I know that a lair is being prepared for me there too
I breathe a sigh of relief and all sorrows go away
Everyday life begins to seem banal and even funny
And tear-stained pillows, goo-filled sleeves
And a pile of white tissues are completely pointless

There is no malice down there
And no one promises great loves
No kissing, only to say a moment later that it was just a joke
No basilisk stare

It's definitely quiet and empty down there
Cool and dark, earthy, awesome
Down there your bank account doesn't matter
Your background, your skin color, it doesn't change anything

So why am I trudging along miserably
Because someone there said something
And that one didn't say it and
If Mom were here she would hug me
Down there, it's all going to disappear anyway with my last breath

She's there
So when I pass away
I'll lie down comfortably
I'll close my eyes
I'll float away and surrender without a whimper
Hoping I might see her there

See you, Mommy!

The saddest girl of the year
Has something in her eye again
The saddest girl of the year
Has something in her eye again

The saddest girl of the year
Has something in her eye again
The saddest girl of the year
Has something in her eye again

See you, Mommy!
See you, Mommy!
See you, Mommy!
See you, Mommy!
See you, Mommy!