Nowy Rozdział (36,6 version) - Mesajah перевод на русский

Nowy Rozdział (36,6 version)

Wiem, że dźwigasz życie na swych barkach
Żyj tym co teraz, bo przeszłość jest martwa
Przestań w koło czytać prolog, którego słowa bolą
Napisz nowe rozdziały na czystych kartkach

Wiem, że dźwigasz życie na swych barkach
Żyj tym co teraz, bo przeszłość jest martwa
Przestań w koło czytać prolog, którego słowa bolą
Napisz nowe rozdziały na czystych kartkach

W nocy znowu z myślami biłem się
Czego dzisiaj nie zrobiłem i spóźniłem gdzie
Czego dzisiaj nie zdążyłem zrobić
Z tym nie mogę się pogodzić i w ogóle wszystko źle

I tak myślę... co się stało?
Ile bym nie zrobił, to i tak będzie za mało
Tyle czasu to martwienie mi zabrało
Aż jutro mnie nastało i problemów nazbierało się więcej

Czas ucieka mi przez palce, rozkładam ręce
Czemu to co mam teraz to nie przyszło prędzej
Obwiniam wszystkich wkoło, do świata mam pretensje
Niby to nie wyścigi, a ja dalej biegnę

Wiem, że dźwigasz życie na swych barkach
Żyj tym co teraz, bo przeszłość jest martwa
Przestań w koło czytać prolog, którego słowa bolą
Napisz nowe rozdziały na czystych kartkach

Wiem, że dźwigasz życie na swych barkach
Żyj tym co teraz, bo przeszłość jest martwa
Przestań w koło czytać prolog, którego słowa bolą
Napisz nowe rozdziały na czystych kartkach

Siedzi typ, bata baka, plany snuje
Myśli: przyszłość nie może być taka, jak zamknięta głowa ją maluje
Umysł chciałby zrobić to, co serce czuje
Ale strach przed zmianami i siła nawyków to blokuje

Mówili: w dorosłe życie wchodzisz, pasy zapnij
Ja widzę to inaczej, świat nie jest zły taki
Chyba, że masz na oczach klapki
Wtedy w gorycz zmieniają się wszystkie smaki

A życie to te momenty i momentów smak
I kiedy zaczyna brakować ich, to kolorów brak
I nie masz nic do gadania, nie masz nic do dodania
Kiedy zamknięta Twoja bania syn

Wiem, że dźwigasz życie na swych barkach
Żyj tym co teraz, bo przeszłość jest martwa
Przestań w koło czytać prolog, którego słowa bolą
Napisz nowe rozdziały na czystych kartkach

Wiem, że dźwigasz życie na swych barkach
Żyj tym co teraz, bo przeszłość jest martwa
Przestań w koło czytać prolog, którego słowa bolą
Napisz nowe rozdziały na czystych kartkach

Новая Глава (36,6 версия)

Знаю, ты несёшь на хрупких плечах всю тяжесть жизни,
Живи настоящим, милая, ведь прошлое мертво.
Хватит перечитывать пролог, слова которого ранят,
Пиши новые главы на чистых страницах.

Знаю, ты несёшь на хрупких плечах всю тяжесть жизни,
Живи настоящим, милая, ведь прошлое мертво.
Хватит перечитывать пролог, слова которого ранят,
Пиши новые главы на чистых страницах.

Ночью снова бился с мыслями,
Что сегодня не сделал, где опоздал,
Что сегодня не успел,
С этим не могу смириться, и вообще всё плохо.

И думаю... что случилось?
Сколько бы ни делал, всё равно будет мало.
Столько времени эти переживания у меня забрали,
А завтра настало, и проблем стало ещё больше.

Время утекает сквозь пальцы, развожу руками.
Почему то, что имею сейчас, не пришло раньше?
Виню всех вокруг, к миру имею претензии.
Вроде это не гонки, а я всё равно бегу.

Знаю, ты несёшь на хрупких плечах всю тяжесть жизни,
Живи настоящим, милая, ведь прошлое мертво.
Хватит перечитывать пролог, слова которого ранят,
Пиши новые главы на чистых страницах.

Знаю, ты несёшь на хрупких плечах всю тяжесть жизни,
Живи настоящим, милая, ведь прошлое мертво.
Хватит перечитывать пролог, слова которого ранят,
Пиши новые главы на чистых страницах.

Сидит парень, строит планы,
Думает: будущее не может быть таким, каким его рисует зашоренный разум.
Разум хочет сделать то, что чувствует сердце,
Но страх перемен и сила привычек блокируют это.

Говорили: во взрослую жизнь входишь, пристегни ремни.
Я вижу это иначе, мир не так уж плох.
Разве что, если у тебя на глазах шоры.
Тогда все вкусы становятся горькими.

А жизнь — это моменты и вкус моментов,
И когда их начинает не хватать, то нет красок.
И тебе нечего сказать, нечего добавить,
Когда твоя башка закрыта, сын.

Знаю, ты несёшь на хрупких плечах всю тяжесть жизни,
Живи настоящим, милая, ведь прошлое мертво.
Хватит перечитывать пролог, слова которого ранят,
Пиши новые главы на чистых страницах.

Знаю, ты несёшь на хрупких плечах всю тяжесть жизни,
Живи настоящим, милая, ведь прошлое мертво.
Хватит перечитывать пролог, слова которого ранят,
Пиши новые главы на чистых страницах.