Текст и перевод песни Michalis Hatzigiannis - Echo Monaxies

Echo Monaxies

Κόλλησα πάλι στο θυμό που μου κρατάς
Στις καλημέρες στα σι-ντι που μου χρωστάς
Σε ένα τραγούδι που θυμάται κι απορεί
Τι μας ενώνει και τι μας διαιρεί
Ούτε που νοιάζεσαι αν ζω ή αν πεθαίνω
Στο καθρέφτη σου εσένα αγαπάς
Δε με φαντάζεσαι στον ίσκιο σου δεμένο
Δε σε έχω και τι έχω μη ρωτάς
Έχω μοναξιές, μαύρες μοναξιές
Κρύα πρωινά, άδεις Κυριακές
Έχω μοναξιές, έχω σ' αγαπώ
Λόγους και αφορμές για να μη στα πω
Κόλλησα πάλι στο καρέ που μου γελάς
Σε θησαυρούς σου που για πλάκα σπαταλάς
Σε αυτό το όχι που τα αδύνατα μπορεί
Που δεν το θέλει μα στιγμές μας αφαιρεί
Ούτε που νοιάζεσαι πως είμαι και τι κάνω
Με τα μάτια μου τον κόσμο δεν κοιτάς
Δε με χρειάζεσαι σε άλλο μπαίνεις πλάνο
Δε σε έχω και τι έχω μη ρωτάς

Echo Monaxies

Again, I'm stuck on the anger you're holding onto
On the good mornings and the CDs you owe me
On a song that remembers and wonders
What unites us and what divides us
You don't even care if I live or die
You love yourself in your mirror
You don't imagine me tied to your shadow
I don't have you, so don't ask me what I have
I have loneliness, dark loneliness
Cold mornings, empty Sundays
I have loneliness, I have I love you
Reasons and excuses not to tell you
Again, I'm stuck on the frame where you're laughing at me
On your treasures that you waste for fun
On that no that can do the impossible
That doesn't want it but takes moments away from us
You don't even care how I am or what I'm doing
You don't look at the world with my eyes
You don't need me, you're moving on to another shot
I don't have you, so don't ask me what I have