Текст и перевод песни Michał Bajor - Bynajmniej

Trudno nie wspomnieć w opowiadaniu,
Choćby najbardziej pobieżnym,
Że się spotkali pan ten i pani
W pociągu dalekobieżnym.
Ona - na pozór - duży intelekt,
On - może trochę mniej,
Ona z tych, co to pragną zbyt wiele,
On szeptał jej:

"Za kim to, choć go wcześniej nie znałem,
Przez tłoczny peron się przepychałem?
Za panią, bynajmniej, za panią!
Przez kogo płonę i zbaczam z trasy,
Czyniąc dopłatę do pierwszej klasy?
Przez panią, bynajmniej, przez panią!
Byłem jak wagon na ślepym torze,
Pani zaś cichą stać mi się może
Przystanią, bynajmniej, przystanią...
Mówię, jak czuję - mówię, jak muszę,
Gdzie pani każe - tam z chęcią ruszę
Za panią, bynajmniej, za panią..."

Ta pani tego pana niszczyła
Przez cztery stacje co najmniej,
Zwłaszcza złośliwie zaś wyszydziła
Użycie słowa "bynajmniej".

A on? On w końcu nie był zbyt tępy,
Cokolwiek przygasł, to fakt,
Ale ogromne zrobił postępy,
Mówiąc jej tak:

"Człowiek czasami serce otworzy.
Kto go zrozumie? Kto mu pomoże?
Nie pani, bynajmniej, nie pani!
I kto, nie patrząc na tę zdania składnię,
Dojrzy, co człowiek ma w sercu na dnie?
Nie pani, bynajmniej, nie pani!
U pani, proszę pani, w życiu wszystko jest proste,
Myśli są trzeźwe, słowa są ostre
I ranią... cholernie mnie ranią...
I wiem, że jeśli szczęście dogonię,
W cichej przystani się kiedyś schronię,
To nie z panią... Bynajmniej nie z panią...

Trudno nie wspomnieć w opowiadaniu,
Które jest prawie skończone,
Że gdy rozstali się ten pan z panią,
Szedłem powoli peronem.
I wtedy tego, co się zatliło
I uleciało gdzieś w dal,
Przez małą chwilę mi się zrobiło
Bynajmniej żal, bynajmniej żal,
Bynajmniej żal, żal

Трудно не упомянуть в рассказе,
Хотя бы самым беглым,
Что встретились Мистер и миссис
В поезде дальнего следования.
Она-на первый взгляд-большой интеллект,
Он-может быть, немного меньше,
Она из тех, что она жаждет слишком много,
Он шептал ей:

"За кем это, хотя я его раньше не знал,
Через переполненный перрон я проталкивался?
За вас, отнюдь, за вас!
Из-за кого я горю и отклоняюсь от маршрута,
Сделать надбавку к первому классу?
Из-за вас, отнюдь, из-за вас!
Я был как вагон на слепой дорожке,
А вы тихой мне стать можете
Пристанью, отнюдь, пристанью...
Я говорю, как я чувствую-я говорю, как я должен,
Куда прикажете-туда я с удовольствием отправлюсь
За вас, отнюдь, за вас..."

Эта дама уничтожала этого господина.
На четыре станции по крайней мере,
Особенно злобно она насмехалась
Использование слова "отнюдь".

А он? В конце концов, он не был слишком тупым,
Что бы он ни затушил, это факт.,
Но огромный прогресс сделал,
Говоря ей так:

"Человек иногда сердце откроет.
Кто его поймет? Кто ему поможет?
Не вы, отнюдь, не вы!
И кто, не глядя на этот синтаксис предложения,
Созреет, что у человека в сердце на дне?
Не вы, отнюдь, не вы!
У вас, мэм, в жизни все просто,
Мысли трезвые, слова резкие
И они причиняют боль... ты меня ранят...
И я знаю, что если удача догонит меня,
В тихой гавани когда-то укрытие,
Это не с вами... Отнюдь не с вами...

Трудно не упомянуть в рассказе,
Который почти закончен,
Что, когда они расстались, этот джентльмен с вами,
Я медленно шел по платформе.
А потом того, что забилось
И улетело куда-то вдаль,
На какое-то мгновение мне стало плохо.
Отнюдь не сожаление, отнюдь не сожаление,
Отнюдь не сожаление, сожаление