Moja Miłość Największa (2017) - Michał Bajor перевод на немецкий

Moja Miłość Największa (2017)

W białych zim, białych wierszach
Złotych sierpnia pokojach
Moja miłość największa
Nie wie nic, że jest moja
Czas ją syci jak wino
Wyobraźnia upiększa
Moją miłość jedyną
Moją miłość największą

I nic nie powiem jej, broń Boże, nie powiem nic umyślnie
Bo póki milczę, to ją mnożę, gdy wyznam wszystko, pryśnie
Więc nie wyśpiewam mej miłości, niech nie wie, co się dzieje
I nieświadoma swej piękności niech w myślach mych pięknieje

W białych zim, białych wierszach
Złotych sierpnia pokojach
Moja miłość największa
Nie wie nic, że jest moja
Czas ją syci jak wino
Wyobraźnia upiększa
Moją miłość jedyną
Moją miłość największą

Może kiedyś, po latach
Jednak szepnę nieśmiało
"Kiedyś, tamtego lata strasznie Panią kochałem"
A Ty przerwiesz w pół zdania
Me wyznania zabawne
"I ja Pana kochałam, wtedy latem i dawniej"

I nic prócz małej chwilki żalu nie złączy nas, kochana
W tym dziwnym życiu, śmiesznym balu miłości niewyznanych
Bladym tancerzom gra cichutko orkiestra salonowa
A pod orkiestry każdą nutką podpisać można słowa

W białych zim, białych wierszach
Złotych sierpnia pokojach
Moja miłość największa
Nie wie nic, że jest moja
Czas ją syci jak wino
Wyobraźnia upiększa
Moją miłość jedyną
Moją miłość największą, największą, największą

Moja miłość jedyna
Nie wie nic, że jest moja, jest moja, jest moja
Moja miłość jedyna
Moja miłość największa, największa, największa
Największa, największa, największa, największa

Meine größte Liebe (2017)

In weißen Wintern, weißen Gedichten
In goldenen Augustzimmern
Meine größte Liebe
Weiß nicht, dass sie mein ist
Die Zeit nährt sie wie Wein
Die Fantasie verschönert sie
Meine einzige Liebe
Meine größte Liebe

Und ich sage ihr nichts, Gott bewahre, ich sage absichtlich nichts
Denn solange ich schweige, vermehre ich sie, gestehe ich alles, zerplatzt sie
Also besinge ich meine Liebe nicht, sie soll nicht wissen, was geschieht
Und sich ihrer Schönheit nicht bewusst, soll sie in meinen Gedanken erblühen

In weißen Wintern, weißen Gedichten
In goldenen Augustzimmern
Meine größte Liebe
Weiß nicht, dass sie mein ist
Die Zeit nährt sie wie Wein
Die Fantasie verschönert sie
Meine einzige Liebe
Meine größte Liebe

Vielleicht einmal, nach Jahren
Flüstere ich doch schüchtern
"Einst, in jenem Sommer, habe ich Sie schrecklich geliebt"
Und Sie unterbrechen mitten im Satz
Meine lustigen Geständnisse
"Ich habe Sie auch geliebt, damals im Sommer und früher"

Und nichts außer einem kleinen Moment des Bedauerns wird uns verbinden, meine Liebe
In diesem seltsamen Leben, dem lächerlichen Ball unausgesprochener Lieben
Den blassen Tänzern spielt leise das Salonorchester
Und unter jeder Note des Orchesters könnte man die Worte schreiben

In weißen Wintern, weißen Gedichten
In goldenen Augustzimmern
Meine größte Liebe
Weiß nicht, dass sie mein ist
Die Zeit nährt sie wie Wein
Die Fantasie verschönert sie
Meine einzige Liebe
Meine größte Liebe, größte, größte

Meine einzige Liebe
Weiß nicht, dass sie mein ist, mein ist, mein ist
Meine einzige Liebe
Meine größte Liebe, größte, größte
Größte, größte, größte, größte