Текст и перевод песни Michał Bajor - Moja Miłość Największa (2017)

Moja Miłość Największa (2017)

W białych zim, białych wierszach
Złotych sierpnia pokojach
Moja miłość największa
Nie wie nic, że jest moja
Czas ją syci jak wino
Wyobraźnia upiększa
Moją miłość jedyną
Moją miłość największą

I nic nie powiem jej, broń Boże, nie powiem nic umyślnie
Bo póki milczę, to ją mnożę, gdy wyznam wszystko, pryśnie
Więc nie wyśpiewam mej miłości, niech nie wie, co się dzieje
I nieświadoma swej piękności niech w myślach mych pięknieje

W białych zim, białych wierszach
Złotych sierpnia pokojach
Moja miłość największa
Nie wie nic, że jest moja
Czas ją syci jak wino
Wyobraźnia upiększa
Moją miłość jedyną
Moją miłość największą

Może kiedyś, po latach
Jednak szepnę nieśmiało
"Kiedyś, tamtego lata strasznie Panią kochałem"
A Ty przerwiesz w pół zdania
Me wyznania zabawne
"I ja Pana kochałam, wtedy latem i dawniej"

I nic prócz małej chwilki żalu nie złączy nas, kochana
W tym dziwnym życiu, śmiesznym balu miłości niewyznanych
Bladym tancerzom gra cichutko orkiestra salonowa
A pod orkiestry każdą nutką podpisać można słowa

W białych zim, białych wierszach
Złotych sierpnia pokojach
Moja miłość największa
Nie wie nic, że jest moja
Czas ją syci jak wino
Wyobraźnia upiększa
Moją miłość jedyną
Moją miłość największą, największą, największą

Moja miłość jedyna
Nie wie nic, że jest moja, jest moja, jest moja
Moja miłość jedyna
Moja miłość największa, największa, największa
Największa, największa, największa, największa

Моя самая большая любовь (2017)

В белизне зим, в белизне строк
В золотых покоях августа
Моя любовь самая большая
Не знает, что она моя
Время питает ее, как вино
Воображение украшает
Мою единственную любовь
Мою самую большую любовь

И я ничего не скажу ей, упаси Боже, не скажу ничего умышленно
Ведь пока молчу, я ее приумножаю, когда признаюсь во всем, она лопнет
Поэтому не буду петь о своей любви, пусть не знает, что происходит
И не подозревая о своей красоте, пусть в мыслях моих хорошеет

В белизне зим, в белизне строк
В золотых покоях августа
Моя любовь самая большая
Не знает, что она моя
Время питает ее, как вино
Воображение украшает
Мою единственную любовь
Мою самую большую любовь

Может быть, когда-нибудь, спустя годы
Все-таки шепну я несмело
"Когда-то, тем летом, я ужасно Вас любил"
А Вы прервете меня на полуслове
Мои признания забавные
"И я Вас любила, тем летом и раньше"

И ничего, кроме маленького мгновения грусти, не свяжет нас, любимая
В этой странной жизни, смешном балу невысказанных чувств
Бледным танцорам тихонько играет салонный оркестр
А под каждую ноту оркестра можно подписать слова

В белизне зим, в белизне строк
В золотых покоях августа
Моя любовь самая большая
Не знает, что она моя
Время питает ее, как вино
Воображение украшает
Мою единственную любовь
Мою самую большую любовь, самую большую, самую большую

Моя единственная любовь
Не знает, что она моя, моя, моя
Моя единственная любовь
Моя самая большая любовь, самая большая, самая большая
Самая большая, самая большая, самая большая, самая большая